Sameiningin - 01.05.1924, Blaðsíða 19

145
40. LEXÍA : \Dæmisagan um pundin.—Lúk. 19, 11— 22.
MINNIST.: Vertu trúr alt til dauða, og cg mun gefa þcr
lífsins kórónu—Opb. 2, 10.
Les til hliösjónar: Matt. 25, 14—30.
Dæmisögurnar um pundin, eru eiginlega tvær, önnur hjá :Lúk-
asi, í texta lexíunnar; hin hjá Matteusi, á stað þeim, isem vitnaö var
til. Þær eru mjög svipaöar aö efni til, eh :þó ekki eins í öllum at-
riðum, og tildrögin sín á hvorum staðnum. Jesús notaði víst sömu
líkingarnar :oftar en einu sinni, og veik þá sjálfsagt ýmsum atriðum
við, eftir ástæðum og samhengi. Bezt er að íhuga dæmisögurnar
báðar í einu. i
Lúkas segir, að Jesús hafi sagt þessa dæmisögu, "afiþví að hann
var í nánd við Jerúsalem, og þeir ætluðu, að ; guðsríki myndi nú
þegar birtast.” Sagan er því sögð í sama tilgangi : og dæmisagan
um verkamennina (39. lex.), eða kenning Jesú út af tbeiðni Jakobs
og Jóhannesar, sem getið var í síðustu lexíu. Hann er enn sem fvr
að kenna þeim um guðsríki, sýna þeim eðli þess, þegnskyldurnar og
launin, sem þar sé um að ræða. Vill koma þeim/ í skilning um það,
að ríkið er ekki af þessum heimi. Kenning Jesú fjallaði mest-öll
umj efni þetta, á einn eða annan hátt, sent eðlilegt var, því að þar
var um stærstu villuna að ræða i ihugsunarhætti Gyðinga. Hér er
það sérstaklega tvent, sem Jesús vill brýna fyrir mannfjöldanum:
Dýrðarríki Drottins mun ekki birtast fyr en eftir langa bið; og
fyrir okkur mönnunum verður þá alt undir því komið, hvernig við
verjum þeim gjöfum, sem okkur er trúað fyrir, á meðan á biðinni
stendur.,
Maðurinn göfugi er aitðvitað Kristur sjálfur. Utanförin upp-
stigning hans; konungdómurinn tign hans hin guðlega á himnum.
Pundin eru gjafirnar allar, sem við 'höfum þegið af honum og föð-
urnum. Óvinirnir eru fyrst og fremst Gyðingar þeir, er höfnuðu
honum, og síðan allir þeir, sem afneita frelsaranum í orði og verki.
Avöxtur pundanna er samvizkusamleg og blessunarrík meðferð á
gjöfum Guðs. Heimkoman er endurkoma Krists, þegar hann krefst
af okkur öllum reikningsskapar. Ótrúi þjónninn er sá maður, sent
þáði hjálpræðið í orði kveðnu, en gjörði sér ekkert far um að nota
þá miklu gjöf, eða aðrar gjafir, sér og öðrum til blessunar. Launin
tákna hjálpræðið og upphafning þeirra, sem sýna Guði trúmensku.
Hegningin er útskúfun ótrúrra þjóna og óvina Drottins í hinum
síðasta dómi.
Gætum nú að, hvað það er, sem Jesús vill með dæmisögunni
leggja okkur á hjarta. a) Stærum okkur ekki; alt, sem við höfum,
er frá Guði (1. Kor. 4, 7). Fyrir því megum við ekki fara með
fé eða krafta eða tækifæri eins og við ættum öll ráðin á þeim>
hlutum sjálfir. b) í dæmisögunni hjá Matteusi er þjónunum trúað