Sameiningin - 01.05.1918, Blaðsíða 29

91
J>ar þátt í ensku-félaginu ('“The English speaking Club") á miðviku-
tlagskvöldum.
Nagoya, Japan, 2. Apríl 1918.
S. O. Thorlaksson.
Þetta fréttabréf kom með bréfi frá trúboöanum dags. 2. Apríl, og
segir það frá fyrsta sýnilega árangrinum af trúboösstarfi hans. Ekki
cr furða þó honum finnist þessi páskadagur vera mikill dýrðardagur
og minnist hans alla æfi með innilegu þakkketi til Drottins. Okkur
■ætti það að hv'etja til fyrirbæna fvrir þessu trúboðsstarfi kirkjufé-
lagsins okkar, og til þess að leggja meö glöðu geði fratn það fé. sem
til þess þarf að halda því við. Enginn kirkjufélags-söfnuður ætti að
láta nafn sitt vanta i þá skrá, sem lögð verður fram á næsta kirkju-
þingi vfir giafir í heiðingjatrúboðssjóðinn.
F. H.
Trúboðs-epli.
Þetta bréf barst ekki alls fyrir löngu féhirði trúboðsfélags eins
frá sveitapresti í New York riki:
"Með þessu bréfi sendi eg einn dollar í trúboðssjóðinn okkar.
Hann er gjöf frá lítiHi stú'lku, sem dó fyrir tveim árum.
Eitt kveld gekk litla stúlkan með móðtir sinni út í aldingarðinn,
sem var hjá heimiii þeirra, og voru þar að skoða trén. “Eg vildi
óska, mamrna, að þú vildir gefa mér eitt eplatréð í garðinum og lofa
inér að ráöa algjörlega yfir þvl”, sagði litla stúlkan.
“Þú átt þau öll með mér, elskan mín”, svaraði móðir hennar;
“og ef við lifum þangað til þau bera ávöxt, þá fær þú þinn hluta af
tippskerunni, alveg eins og eg”.
“Bg veit það, manna”, svaraði stúlkan, “en það er ekki það,
sem eg á við. Mig langar til að eiga eitt, sem eg get helgað Guði
nppsker.una af handa trúboðinu”.
Móðir hennar varð fúslega viö ósk hennar og leyfði henni aö
kjósa sér hvaða tré hún vildi eiga. Hún kaus fallegasta tréð sem
hún fann og lagði hendina á stofn þess og sagði: “Héðan af ert þú
eign Guðs”.
Þ’etta ár hefir tréð borið ávöxt í fyrsta sinn, og eg sendi þér
andvirði eplanna sem af því komu í trúboðssjóðinn”. —
— Ef slíkur hugsunarháttur væri almennari, þá vrði sjaldnar
kvartað um fjárþröng i sambandi við guðsríkis-störfin. — Sumstaðar
hér í landi hafa bændur tekið frá uppskerunni af einni ekrti hveitis,
og gefið til styrktarsjóða í sambandi við stríðið. Ætti ekki líka vel
við að helga árlega einhv'ern hluta uppskerunnar ríki hans, sem
gefur allar góðar gjafir? —
i