Sameiningin - 01.05.1918, Blaðsíða 13

75
jöfnuð við þessa tvo sálma í því, hversu þeir hafa styrkt
og blessað hjörtu hermannanna, einkum í ásóknar-hern-
aði, þegar skuggi dauðans hvílir yfir hugum allra. Á
dimmustu vikunum í orrahríðihni við Somme-fljót var
varla nokkur guðsþjónusta haldin svo að ekki væri sung-
inn sálmurinn, “When I Survey the Wondrous Cross”.
Crelsunar-fullvissan í ]»eim sálmi færði mönnunnm óum-
ræðilega hugarstyrking í dauðahættunni. Hann nánti ]>á
líka, til eftirdæmis, á sjálfsfórnina miklu”. Mennirnir,
sem dag eftir dag dvelja návistum við dauðann, eru aug-
sýnilega ekki enn orðnir þreyttir á lærdómum kristih-
dómsins um friðþæging og endurlausn.
-----O----
Það þykir talsverð nýlunda, að Jobsbók var fyrir
skemstu leikin í Booth Theater í New York — ekkí leik-
rit samið út af efni bókarinnar, heldur bókin sjálf. Sá
hét Stuart Walker, a>fður leikari, sem fjrrir þessu stóð,
og lúka flestir palladómar lofsorði á tilraunina. Það var
auðvitað innihald bókarinnar sjálft, sem dró menn að
þessum einkennilega leik, því atvik og umsvif voru ]>ar
auðvitað fá sem engin. Leiksviðið sýndi bersvæði nálægt
austurlenzku þorpi. A velli þeim þreyta þeir kappræð-
una, Job og vinir hans; en tvær leikkonur, sín við hvorn
enda leiksviðsins, sögðu söguatriðin, sem ekki voru leikin.
Mönnum, sem kunnugir eru ]>essu háfleyga trúar-
ljóði, kemur auðvitað ekki á óvart lofsorðið, sem hún fær
hjá öllum ]>orra tilheyrenda, þar sem æfðir leikarar fóru
með samræðurnar, og höfðu viðeðigandi búninga og leik-
tjöld til að lijálpa sér.
Þótt rit ]>etta sé skoðað frá bókmentalegu sjónar-
miði einu saman, ]>á stendur það í fremstu röð þeirra rit-
verka, sem komist hafa til vorrar tíðar aftur úr dimmri
fornöld. Sagan sjálf er stutt og sláandi, persónurnar all-
ur með skýrum sérkennum. Efnið er ráðgátan mikla,
jafn-fersk á öllum öldum: böl og sársauki mannlegs lífs,
hvernig á ]>ví standi, og hvernig það verði samrímt trúnni
á réttlátan og algóðan Guð. Efnið er skoðað frá trúar-
legu sjónarmiði en ekki heimspekilegu. Spurningin er
sett. fram og rædd í djúpri alvöru og hreinskilni; höf-