Sameiningin - 01.05.1918, Blaðsíða 18

80
ar. Menn hafa alment tekið kristna trú — alt nema kjarnan
sjálfan; menn eru kristnir að öðru leyti en því, að þeir hafa
ekki anda Krists, tóku orðin, en slöktu andann.
Og 'þó hafa ávalt verið sannkristnir menn síðan Kristur
kom, menn sem trúin var fóm; menn sem elskuðu og gjörðu
gott, vorú miskunnsamir og mildir; menn sem létu sér
skiljast, að til þess að varðveita líf sitt, yrðu þeir að fórna
lífi sinu; menn sem hjuggu ^jálfum sér krosstré til að bera
á þrautir og þarfir náunga sinna; menn sem gáfu alt til
lausnargjalds fyrir aðra. pað eru slíkir menn, sem orðið
hafa helgir menn. En þeir ihafa verið einungis fáir. Fjöld-
inn hefir ekki komið upp á fórnarhæðina. Fjöldinn hefir
ekki haft sem aðalþátt átrúnaðar síns fúsleikann að fórna.
pað má í fljótu bragði virðast vera mótsögn við það,
sem nú er mest að sjá og heyra, ef maður segði það, að
textinn þessi frá Páli postula um fórnarlíf, sé að ryðja sér
til rúms í heiminum og fómarandinn sé að ná sæti sínu í
trú kristinna manna. Og þó mun það satt vera, Guði sé lof.
Trúarbrögðin eru að auðgast af anda fórnarinnar. Að fóma
sjálfum sér, það er að verða mikill þáttur átrúnaðarins. Eld-
urinn eilífi í sálum manna er að brjótast fram í miklum
fórnargjörning. Ekki dettur mér í hug að halda að allur
sá fúsleiki til fórna, sem nú er að opinbera sig í fari manna,
sé réttlátur eða heilagur, en hitt dylst ekki, að trúarlíf
mannanna kemst ekki undan áhrifum fórnanna, sem færðar
eru. Svo er talið, að um 50 miljónir manna hafi boðið líf
sitt í herum þjóðanna allra, sem nú stríða, og tíundi hver
þeirra hafi þegar í stríðinu fært fórn lífs eða lima. Og þeir,
sem lifa, bjóða sig í stað hinna dauðu og til sömu afdrifa,
Hve vilt, hve trylt sem ástandið er, þá hefir þó stríðið kent
mönnum að fórna. Og á óteljandi gvæðum hefir komið í Ijós
hinn dýrlegasti fórnarhugur. Bak við alla orustuvelli eru
vellir líknarinnar. Fyrir handan og heima fyrir eru ótal
líknarhendur á lofti. Og þó að manni ofbjóði stríðið sjálft,
þá verður maður hugfanginn af þeirri miklu mannást, sem
opinberast um þessar mundir. Og það kemur mönnum
saman um, að nú sé það aðalhlutverk kristinnar kirkju, að
taka krossinn á sig og fóma sér til líknar hinum aumstöddu
mönnum í öllum áttum heims. Trúin er vakin í hjörtum
manna og sú guðsdýrkun, sem í því er fólgin, að leggja
smyrsl á sár mannanna og græða undimar blæðandi nær og
fjær. Með því, $em nú skeður, eru kapítula skifti að verða