Sameiningin - 01.02.1920, Blaðsíða 7

37
Þar “dregur hann iínuna”. Kristnum fræðum greiðir
hann sleggjudóma samtíðar sinnar, ómjúkt og hugsunar-
lítið, eins og þjóðlegum ræðugarpi sómir Það tjáir
ekki að vera rétttrúaður nú á dögum.— Ekki um of.
Nýlega flutti Hiilis ræðu um kristilegt efni, og
lagði 'þá lilfkju á leið sína til þess að gjöra ofurlitlar
athugasemldir við syndafalls-kenning kirkjunnar. Segir
hann, að sú kenning sé ekki bygð á heilagri ritningu,
heldur á gömlum hugmyndum skálda og heimspekinga.
Hin fagra og alkunna “dæmisaga” um uppruna synd-
arinnar hafi verið misskilin og hártoguð, og g'jörð að
átyllu fyrir 'herfilegum mannasetningum. GuS hafi
verið látinn setja af sto'kkunum stórkostlegt erfða-
lögmáll, er flytja skyldi spillingar-teitur liinnar fvrstu
syndar í gegn urn alt mannlífiS frá kvni til kyns. Þetta
finst kierknum ósamhoðið algóðum Guði; segir, að jafn-
vel spiltur unglingur neiti sér heldur um kvonfang, ef
liann er haldin af arfgengum sjúkdómi, heldur en að
eiga það á hættu, að koma sýktum hörnum inn í þenna
heim.
Þetta er handhæg útásetning, enda hefir oft verið
gripið til hennar áður. En merkilegt er þaS, að í sömu
ræðunni flytur Hillis málsnjalla vörn fyrir þann roeg-
in sannleik trúarinnar, að maður sé syndugur, sekur
við GuS, ófær að afmá þá sekt, sjálfur að fullu með
iðrun og lífemisbetrun, og því algjörlega glataður, ef
ékki kæmi til söguunar miskunn Drottins, auglýst og veitt
í Jesú Kristi.
Þetta er ágætt sýnishorn þeirrar kennimennsku,
sem víða er í hávegum liöfS á vorri tíð. FrömuSir
hennar eru snarir í snúningum'. Þeir víla ekki fvrir
sér að sópa niður heilum kenningar-kerfum með einni
handsveiflu, en reisa svo upp aftur þetta atriði eða hitt,
þegar á þarf að halda Sú kenningar-aðferð er oft
smellin og áheyrileg, enda hefir hún það til síns ágætis,
aÖ hún getur jafnan haft það á boÖstólnum, sem bezt
lætur í eyrum. Um samkvæmni gjörir minna til.
Og Hillis prestur liefir bersýnlega verið aS liugsa
um annað fremur en samkvæmni, þegar hann flutti ræS-
una. Ef syndin er til og er almenn, eins og hann