Sameiningin - 01.04.1921, Síða 30

126
IX. LEXÍA — 29. MAÍ.
Hvernig við eigum að kristna nágrennið—Lúk. 10, 25-37.
MINNIST.: Kærleikurinn gjörir ekki náunganum mein;
þess vegna er kærleikurinn fylling lögmálsins—Róm. 13, 10.
v. Hvaða menn voru lögfræðingarnir? Þeir voru guSfræS-
ingar, sem lögðu sérstaka stund á lögmál Móse. 2. Um hvað
spurði lögvitringurinn Jesúm? HvaS hann ætti að gjöra, til að
eignast eilíft lif. 3. Hverju svaraði Jesús? Hann sagði lög-
vitringnum að fara með æösta iboöorSið í lögmálinu. 4. Hver
er sá lögmáls-kjarni? Við eigum að elska Guð af öllu hjarta,
og náungann eins og sjálfa okkur. 5. Hvað sagði Jesits, þegar
maðurinn fór með þetta boðorð? Hann sagði: Gjörðu þetta,
og þá muntu lifa. 6. Getum við þá orðið hálpin fyrir lögmáls-
verkin? Nei, af því menn gjöra ekki þetta, sem lögmálið heimt-
ar. Enginn syndugur maður hefir .nokkurn tíma uppfylt kær-
leiks-skylduna. 7. Hví sagði þá Jesús þetta? Fyrst og fremst
af því það var sannleikur. Ef við héldum alt lögmálið, þá yrð-
um við hólpnir fyrir lögmálsverkin. I öðru lagi þurfti maður-
inn, eins og við öll, að kannast við iþað, að hann væri syndugur
við lögmálið áður hægt væri að sýna honum náðarleiðina til
Guðs ríkis. 8. Vildi lögvitringurinn kannast við það, að hann
vœri brotlegur? Nei, hann vi'di réttlæta sig, og spurði: “Hver
er þá náungi minn?” Hann hafði ekki auðsýnt öllum mönnum
kærleika, og vildi því takmarka boðorðið, svo að hann gæti talið
sjálfan sig fullkominn. T. Hvernig fór Jesús að leiðrétta þessa
villu? Hann sagði, honum söguna af miskunnsama Samverj-
anum, til þess að sýna honum, að kærleiksskyldan nær til allra
manna. 10. Hví lcetur Jesús prestinn og levítann ganga fram
hjá særða manninum? Til þess að sýna Gyðingum þessum—og
okkur öllum—hvað ljótt það er að þykjast guðrækinn, og ganga
svo fram hjá þeim, sem bágt eiga. 11. Hví lætur lmnn Sam-
verja gjöra miskunnarverkið? Gyöingar hötuðu Samverja mest
allra manna. Jesús vildi benda lögvitringnum á það, að jafnvel
fyrirlitinn Samverji væri nær Guðs ríki, heldur en rétttrúaðir
Gyðingar, þegar sá útlendingur ihlýddi kærleiks-boöorðinu, en
þeir ekki. 12. Hvað varð svo lögfræðingurinn að kannast við?
Að jafnvel fyrirlitnir Samverjar gæti og hefði reynst góðir ná-
ungar nauðstaddra Gyðinga. 13. Hver var svo áminningin,
sem frelsarinn gaf honum að síðustu? “Ear þú og gjör'þú slíkt
hið sama.” —• Það er að segja: Ef Samverji getur verið þér
góður náungi, iþegar þú ert í nauðum staddur, þá vertu líka ná-
ungi hans, þegar hann þarf þinnar hjájpar við. 14. Hvað lær-
um við af þessu? a) Við eigum að auösýna öllum mönnum kær-
’leika, hvort sem þeir eru kristnir eða ókristnir, vinir eða óvinir,
eöa hverrar þjóðar sem þeir eru. b) Við eigum að líkja eftir
Samverjanum: fyrst að vera aðgætnir, svo að við tökum eftir
bágindum annara; þar næst að telja ekki eftir okkur að hjálpa.