Sameiningin - 01.05.1923, Qupperneq 7

133
sældar mannkynsins, heldur en þaS, a‘S reikna ariSmiöa sína og
neyta brauSs síns i sveita annara manna.
ÞaS verSur naumast á vorum dögum, en sú kemur tíS, aS
þaS verSur taliS jafn-nauSsynlegt, aS hafa hraustan huga eins
og hraustan líkama. Hví skyldi þaS teljast fjarstæSa, aS ment-
un sé nauSsynleg til þess maSur sé góSur járnsmiSur, eSa annar
handverksmaSur? Og hví skyldu háskólamenn telja virSing
sinni ósamboSiS aS fara meS smíSatól og verkfæri, sem notuy
eru til þess aS smíSa meS nytsama og fagra muni?
Hvers vegna á háskólinn aS hafa leyfi til þess, aS halda
viS þeirri uppreist gegn náttúrunni, sem gerir þann mann höfS-
ingja í mannfélaginu, er aldrei tekur hendi sinni til neins
gagnslegs, en telur til lægri stéttar þá menn, sem framleiSa auS-
legS og fegurS meS höndum sínum?
Mig langar til þess aS leiSa athygli ySar aS því, aS hæsta
stig menningar og manngildis, sem mennirnir hafa komiS auga
á, var í nánu sambandi viS vinnutól og handavinnu. Til þess
aS skýra mál mitt verS eg aS sýna ySur mynd, aS sönnu ímynd-
aSa, en eigi aS síSur raunverulega.
fRæSumaSur færSi stól sinn frá og stóS nú nokkur fet frá
borSinu. Sterkar tilfinningar loguSu á ásjónu hans. Rödd
hans varS mjúk og áhrifamikil. Hláskólamennirnir höföu
hlustaS á meS athygli; nú varS! eftirvæntingin svo mikil, aS
menn héldu niSri í sér andanum. Hann sveiflaSi hægra hand-
legg til aS tákna, aS nú dragi hann tjaldiS frá og leiksviSiS
sæist.ý
Herrar mínir! LeyfiS mér aS kynna ySur ungan Galílea,
sem er afburSa handverksmaSur, -— Jesús frá Nazaret.
('Nú var sem. ræSumaSur ávarpaSi hinn óvænta gest og væri
hann þar líkamlega viSstaddur.J
Meistari, má eg spyrja þig aS því, á sama hátt og' eg hefi
spurt þessa ungu menn, hvort nokkur sé sá hlutur í sal þessum,
sem þú gætir smíSaS á sama hátt og aSrir?
þNú varS þögn nokkur andartök. Gekk þá ræSumaSur
meS hægu, jöfnu fótataki Austurlandamanns aS enda borSs-
ins, braut upp borSdúkinn, svo vel sást bert horn og útskorinn
fótur hins mikla eikarborSs. Eitt augnablik stóS hann þannig
og horfSi í ásjónur skólamannanna) :
Meistarinn svarar: “Já, eg gæti smíSaS þetta borS. — Eg
er trésmiSur !” .