Sameiningin - 01.07.1914, Blaðsíða 31

143
betur boSskap sinn, eftir því varð augljósara, hve gagn-ólíka hug-
mynd áheyrendur hans og hann lögSu i hugtakiS. Áherzlan hjá þeim
var á síSara oröinu—ríkinu; hans á því fyrra—guSs. Þeir voru að
hugsa um hin ytri gæði og dýrð konungsríkis, svo sem stjórnarfars-
bót, hirð, höfuðborg og hefðarstööur; en hann var að hugsa um inn-
ræti þeirra, er yrðu þegnar í hinu komanda ríki og að í þvi yrði vilji
guðs gerður sem á himni. En hið nánasta samband er á milli per-
sónu Jesú og þess ríkis, er hann kom til aS stofna, eftir því, sem hann
sjálfur heldur fram. Það var hans riki, engu síöur en fööursins, og
hann var drottinn þess og konungur JMatt. 13, 41; 16, 28; 20, 21; 25,
34-40J. ÞaS, sem á ófullkominn hátt er táknaS í guösstjórnarfyrir-
komulagi g. t., kemur nú fram i fullkominni mynd hjá hinum fyrir-
heitna konungi, Messíasi, sem í hjarta og vilja er fullkomlega sam-
einaöur guði JMatt. 11, 27; Jóh. 4, 34; 5, 30; 6, 38, o. s. frv.J En
samband persónu Jesú við ríkið er enn þá nánara Hann er ekki
einungis stofnandi þess og drottinn, heldur líka lifandi ímynd þess,
er þaö táknar—fyrirmynd hins nýja sonar-sambands, sem mönnun-
um er boðið að eignast fyrir hann, svo meS sanni má segja, að ríkiö
hafi veriö til í persónu hans á jöröinni frá þvi hann fyrst birtist.
Það er fyrir lifandi samband viö hann, eins og kent er í samstæðu
guðspjöllunum og enn þá skýrar hjá Jóhannesi, fyrir aö veita við-
töku persónu hans og boðskap, fyrir trú á hann, fyrir að framselja
sig honum, gerast undirgefinn stjórn hans, hlýðnast boðum hans, fyrir
að vera sameinaður honum eins og greinarnar á vínviðnum, að ríkið
er stofnað JMatt. 7, 21-28; 8, 10; 11, 28-30; 16, 24.-25; Jóh. 15 1-8J.
Hugmyndin um yfirráðin í þessu nýja ríki guðs var líka mjög frá-
breytt því, sem alment tíðkaSist. Það var ekki stofnað með þving-
un og valdi, heldur meS auðmýkt, þjónustu, miskunnarverkum, meö
písl og krossburði, og með því að vitna um sannleikann fMatt. 11, 4-
6; 13. 9; 18, 3-4; 20, 25-28: Jóh. 18. 33-37J, og í samrænii viö þetta
er því stjórnað, eigi með valdi eöa harðstjórn, heldur með þeim lað-
andi áhrifum, er kærleikurinn beitir þau hjörtu, er framselja sig af
fúsleik fMatt. 11, 28-30; 22, 37-40; Jóh. 14, 15; 15, 10J. Þetta eru
nokkrir aöal-drættir ríkisins, sem Jesús kom til að stofna og vera
konungur i. Sýnir það tilganginn með komu hans i heiminn.
Þá er aö minnast með örfáum orðum á þýðingu dauða Jesú í
sambandi við ríkið, eftir því, sem hann sjálfur heldur fram. Skýrust
eru orð Jesú um dauða sinn eftir að Pétur fyrir hönd læriveinanna
hefir borið fram hina miklu játningu í Sesarea Filippí: “Þú ert
Kristur, sonur hins lifanda guðs.” Helztu staðirnir eru þessir:
“Þvi að manns-sonurinn er ekki heldur kominn til að láta þjóna sér,
heldur til þess að þjóna og láta líf sitt til lausnargjalds fyrir marga”
Mark. 10, 15. Og þessi: “Því að þetta er sáttmálablóð mitt, sem
úthelt er fyrir marga til syndafyrirgefningar.” Timinn leyfir ekki,
að vér athugum þetta nákvæmlega. En auðsætt er, að dauði hans
er settur í samband við fyrirgefninguna. Hann gaf líf sitt sem
lausnargjald fyrir aðra. Rétt er þó að kannast við, að erfitt er af