Sameiningin - 01.07.1914, Síða 52

164
sldftu í „lögmáliS, spámennina og (helgu) ritin“, —- og
allsstaÖar eru rit þau beinlínis eða óbeinlínis talin guS-
innblásin, liafandi aS geyma fullkomna opinberan guSs og
afskifti hans af hinni fornu þjóS sinni. Þau eru „orS
g'uÖs“, einsog Páll postuli aS orSi kemst. Þannig leit líka
Jesiis án efa á gamla testamentiS. SamstœSu guSspjöllin
og guSspjall Jóhannesar kenna liiS sama um þetta. „Lög-
máli8“ var fyrir Jesúm „boSorS guSs“ í mótsetningu viS
„manna boÖorÖ“ (Matt. 15, 6. 9), og hann sagÖi, aS
ekki myndi „einn bókstafr eÖa eitt stafstryk“ líSa und-
ir lok „unz allt þaS væri komiS fram“ (Matt. 5, 18).
Spádómar og sálmar fengu uppfylling sína í honum.
„Mannsins sonr fer“ —segir hann—„einsog ritaÖ hefir
veriS um liann “ (Matt. 26, 24.) Hann vitnaÖi ætíS í
ritninguna, og orS ritningarinnar liafSi ávallt fullkomiS
sönnunargildi fyrir hann. „HafiS þér ekki lesiÖ?” (Matt.
19, 4). „Þér villizt, þarsem þér þekkiS ekki ritningarn-
ar né mátt gTiSs.“ (Matt. 22, 29). Þetta kemr af því aS
guS talar í þeim. „Þér rannsakiS ritningarnar“—segir
Kristr viÖ GySinga-—, „því í þeim hugsið þér aS þér haf-
iS eilíft líf, og þær eru'það, sem vitna um mig“ (Jóli. 5,
39). „Ef þér trySuð Móses, þá try'Suð þér og mér, því
liann hefir ritað um mig“ (Jóh. 5, 46). Hann dregr liina
efnisríkustu lærdóma og kenningar úr liinni lielgu sögu—-
jafnvel úr elztu þáttum liennar (iNIatt. 19, 5. 6) Lúk. 17,
26-32). DavíS talaði „af andanum“ (Matt. 22, 43).
„Eitningin“—segir liann, sem sameiginlegr grundvöllr
lians sjálfs og GvSinga—, „getr ekki raskazt“ (Jóli. 10,
35). GySingar eru þeir, „sem guðs orð kom til“ (Jóh.
10, 35). ÁreiSanlega getr engin innblástrskenning veriS
ákveðnari.
3. Þó kannast ekki Kristr, sem höfundr og drott-
inn hins nýja sáttmála, við gamla testamentið
skilyrðislaust, einsog það stig opinberunar, er þar
birtist, sé fullkomið og eigi ekki við komu lians að
víkja fyrir œðri opinberun. Ófullkomleiki hins gamla
sáttmála er hiklaust viðrkenndr. Sem manusins son
sundr greindi hann bókstaf, lög og stofnanir gamla testa-
mentisins og kom fram sem lierra gagnvart þeim. Þetta