Sameiningin - 01.07.1917, Blaðsíða 25

153
vildi eg fara um þetta nokkrum oröum; ekki þó til aö knésetja neinrt
eöa kenna neinum, því eg hefi sjálfur mikla þörf á aö mér sé kent.
Sumir meöal Aðv'entista hafa ("líklega af vissum ástæöum/ viljaö
snúa þessum orðum alveg við og hafa þau þannig: “Sannlega segi
eg þér í dag: þú skalt vera meö mér í Paradís”. Eg hygg, aö þetta
sé í kristinni kirkju skiliö nokkuö alment á þá leið, aö sál mannsins,
sem þessi orð voru töluð til, hafi á þeim degi komið í Paradís — í
bókstaflegri og eiginlegri merkingu orðanna —< ásamt sál frelsarans.
Þetta er mjög einfaldur, barnslegur og saklaus skilningur, og eflaust
réttur að vissu leyti. En nú á dögum eru menn orðnir svo mentaðir
og vitrir, að þeir þykjast hátt upp hafnir yfir einfalda og barnslega
trú. Þeir eru orðnir of vitrir til að gjöra sér grein fyrir því, hvað
upphafning og niðurlæging sé í raun og veru. Um fyrirheit frelsar-
ans til ræningjans er það að athuga fyrst og fremst, að Paradís,
guðsriki og himnaríki er eitt og hið sama. í annan stað það, að í
Guðs orði er manninum oft líkt við tré, ilt og gott, er gefi af sér
góðan eða illan ávöxt. Nú stóð hér svo á, að illur maður iðraðist.
Er hann þá ekki samstundis orðinn gróðursett tré í Paradís, hvað
svo sem dauðasvefninum líður. Ut tré með illa ávexti í mannlegri
mynd er efalaust gróðursett í helvíti — fær þaðan næringu síns and-
lega lífs, ef líf skyldi kalla. Rætur þess trés liggja í fordæmdri mold,
og í gegn um lim og lauf andar það að sér samkynja efnum úr loftinu.
Margar dæmisögur Jesú finst mér sanna það, að þetta sé rétt; og
eins finst mér samtal Krists v'ið Nikódemus benda á hið sama, þótt
menn alment veiti þessu atriði litla eftirtekt.
Samþykkur er eg bréfritaranum um það, að Aðventistar skilji
ekki rétt þá ritningargrein, sem hér er um að ræða. Eg hefi átt tal
um þetta við Russelsmenn, sem halda fram dauðasvefninum eins og
Aðventistar, og fara eins með þessi orð frelsarans. Þeir hafa það
helzt til stuðnings sínum málstað, að engin lestrarmerki finnist í
handritunum grísku, og megi því alveg eins setja tvídepilinn á eftir
orðunum “í dag”, eins og á undan þeim. Hér við er það að athuga,
að sögulegi skilningurinn á orðum þessum hvílir auðvitað ekki á
lestrarmerkjunum, heldur hafa þau verið sett eftir honum. Þessi
viðtekni skilningur hvílir á málvenju gríska testamentisins og eins á
því, hvernig orðin og merking þeirra koma óvilhöljum manni eðli-
legast fyrir. “Sannlega segi eg þér í dag” er orðtak, sem hvergi
finst annars staðar í nýja testamentinu—né nokkuð sv'ipað því. Og
í annan stað: hví hefði frelsarinn þurft að taka það fram, að hann
segði þetta “í dag”? — Nei, þessi nýja útskýring ber það rneð sér,
að hún er neyðarúrræði og ekkert annað. — Ofurlítið hefi eg að at-
huga við skýring bréfritarans. Paradís merkir í nýja testamentinu
heimkynni útvaldra annars heims fsjá 2. Kor. 12, 4) ; hin orðin tákna
ríki frelsaðra sálna bæ'Si á himni og jörð. Jesús heitir því ræningj-
anum samvist hjá sér í öðrum heimi, samdœgurs eftir andlát þeirra
beggja. Enn fremur ber þess að gæta, að orðin eru fyrirheiti, og