Sameiningin - 01.08.1909, Qupperneq 1

anu'imugin.
Mánaðarrit til stuðnings hirkju og kristindómi íslendinga.
gefið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vestrheimi
RITSTJÓRI JÓN BJANNASON.
XXIV. árg. WINNIPEG, ÁGÚST 1909. Nr. 6.
Hvað lízt mönnum?
1 „Brei8ablikum“ fyrir Júlímánuð birtist grein
nokkur með fyrirsögninni „Hvað lízt mönnum?“ Sjálf-
sagt er að virða höfundi liennar nokkuð til vorkunnar.
En undrum sætir sú ósanngirni, sem fram kemr í grein-
inni. Ekki nœgja þar sterkustu ókvæðisorð íslenzkrar
tungu til að fordœma kirkjuþing vort liið síðasta, lieldr
þarf að leita til eyðileggingar-afla náttúrunnar og ó-
dáðaverka sögunnar til þess dœmi finnist til saman-
burðar. Hvað sem mönnum annars kann að „lítast“,
þá ,,lízt“ víst flestum það, að stórvægilega liafi höfundr
greinarinnar spillt fyrir málstað sínum með frekju
sinni.
Ofbeldisverkið óskaplega, sem kirkjuþingið vann,
er sérstaklega það, að „Sameiningin“ var g'jörð „óskeik-
ul“, „bæstiréttr, sem Vestr-íslendingar eiga að lúta í
sálubjálparefnum“ o. s. frv., o. s. frv. Á þennan hátt
voru menn lagðir andlega á höggstokk vegna trúar sinn-
ar o. s. frv., o. s. frv.
Hvort myndi nú úr vegi, til samanburðar við stór-
yrði þessi, að atliuga, hvað þingið samþykkti viðvíkj-
andi „Sameiningunni“ ? Sú samþykkt hljóðar svo:
„Þingið lýsir yfir því, að sú stefna, sem málgagn kirkju-
félagsins, „Sameiningin“, liefir haldið fram á liðnu ári,
sé réttmæt stefna kirkjufélagsins.“ Þetta er allt og
sumt. Ekkert orð annað.
Er það þá svo glœpsamlegt tiltœki af einu félagi, að