Atli - 01.06.1944, Blaðsíða 6

- 6 -
Enn virðast
inníTut:aing
nefnilega vera uppi raddir mefeal lar
erlends Mpenings, enda 'pétt slíioir
db’ina ðarl ei ðt oga um
inn flutningur hafi
hingað
í framt
til reynzt næsta ábatalítill fyrir íslen
íöinni álitið nauösynlegt aö flytja inn
z’tan landbxinaö. Veröi
erlent laífé veröur
eftiriitið aö vera mjög st'rangt og einangrunartíminn langur, og þó
verbur alarei að fullu tryggt aö eigi kunni einhver kvilli að berast
með siíltum skepnum. Með því aö gefa stofnuninni einræðisvald um al.lt
eftiriit með imflutninginum væri tryggt aö innflyt3endur fái ekki
stytt einangrunartímann meö óöfýsi og óþolinmæöi. Hefði hinu uppruna-
lega frumvarpi Metúsalems Stefánssonar og Páls Zóphóníassonar um bú-
13árinnflutning veriö fylgt hefði ef til vill betur tekizt til en
raun varð á. Þeir sömdu frumvarpiö fyrir bánaðarbing, en siðar var
bví. brevtt bæði af búnaðarþingi og alþingi. Þar var gert ráð fyrir
2ja ára einangrun. En eigi Þýðir að sakast um oröinn hlut} hollara
er a.ð láta vítin verða sér að varnaði.
Stofnun bessi ætti ennfremur að vera opin dýralæknum landsins v
svo að þeir gætu sent þangað ýms sýnishorn úr sjúkum dýrum, sem beir
hefðu elcki cjálfir tíma eða aöstöðu til að rannsaka. Yfirleitt þyrfti
að vera sem nánast samband milli stofnunarinnar og dýralæknanna. ö-
hjále/æmilegt væri að stofnunin ætti gott bókasafn og
við dýralæknastörf fengjust, að eiga greiðan aðgang
fáum orðum drepið á það helata, er slík stofnun ætti
vrðu allir, sem
V 1
að því, Er þá í
ao hafa með
höndum.
Auðvitað kostar siík rannsókaiirstöð toluvert fé, því að auk
starfsmanna og sæmilegs hiisnæöis þyrfti hún aö liafa umráð yfir bú~
jörð, þar sem hægt væri að framkvæmna fullkom.ua einangrun, og auk x
þess þarf töluverðan stof'n tilraunadýra, stórra og smárra, Margur
myndi auðvitaö horfa í það fé, sem nauösynlegt er} en þcgar þess er
gætt ab mæbiveikin ein saman er nú þegar talin aö hafa kostaö landið
ca 8-10 miljón króna, mætti eflaust réttlata þaö þó nokkurri uppi'iæö
væri vaiáð til slíkrar stofnunar. Og víst er það eins og sagt var i
blaðagrein í vetur um skylt efni "aö skaöist Island á slíkri stofnun.
er það fyrsta landið í heiminum, sem yerður fyrir því'".
prófessoi Híels Dungal og Guðmundur Gíslason hafa á Rannsóknar-
stofu Háskolans haft sum af þeim afriöum til athugunar, sem ég hefi
arepiö d. Hafa þeir unniö þar mikib og gott starf, sem virðist þó
eigi metið að verðleikum af sumum, og það jafnvel dýralæknum; og er
slík afstaða lítt skiljanleg. Störf þessi hafa þó aö nokkru verið
hlaupavinna, þar sem kennslustörf viö Háskolann og annað hafa þurft
sinn tíma. Slíkt er til lengdar lítt viðunandiÚ skipulagi á dýralækna-
málin, fyrr en viö fáurn óháðr. og vel starfhæfa
geti veriö miöstöð dýralæknamála í Iato.di.uu. Þá
hin fjölmörgu viðfangsefni er nú liggja fyrir
ranns óknars t ö. ð, sem ;
fyrst er hzsgt að taka
0Í11S f’östum tökum og
nau ð s yn kr e fur.
Það ætti að vera öllum Ijóst aö ój;;ögulegt er fyrir starfandi
dýralækna út um land, að taka margbrotin og lítt þekkt viðfangsefni
til nákvæmrar athugunar, til þess skortir þá fé, áhöld og oft tíma. Á-
sakanir þær, sem fram koma öðru hvoru í. garö dýralækna landsins, sér-
staklega í sambandi viö mæöiveikina, eru því algjörlega óverðskuldaö-
ar, og sýna einungis aö þeir, sem fram koma meö slíkar ásak....nir, hafa
engan skilning eða þekkingu á þeim málutíj, sem þeir ræöa um.
K,og álít ég því aö viö konum aldrei viðvmandi
»