Faxi - 01.01.1984, Blaðsíða 13

Fyrsla ulanlandsferd Karls var með Gullfossi, fyrsta millilanda farþegaskipi Islendinga og fyrsta skipi Eimskipafélags Islands.
næsta nágrenni við konungshöll-
ina. Við fyrsta tækifæri fórum við
svo á stúfana til að skoða bátinn í
skipasmíðastöðinni, en hún var í
borginni Korsör fyrir utan Höfn,
út við Stórabelti. Við urðum nú
heldur betur fyrir vonbrigðum
þegar við sáum hversu stutt á leið
smíði bátsins var komin. Það var
aðeins búið að leggja kjölinn og
reisa stefnið og böndin en ekkert
byrjað að byrða. En þess má þá
geta hér í leiðinni að þama í skipa-
smíðastöðinni var á sama tíma
verið að byggja Geir goða og stóðu
þeir þarna hlið við hlið Geir goði
og Aliance báturinn, sem hlaut
nafnið Valborg, eftir dóttur skip-
stjórans.
Þriðji báturinn var þama einnig
í smíðum og stóð hann fyrir fram-
an hina. Sá bátur var sveinsstykki
eins skipasmiðsins, sem þama var
að læra. Bátur sá fékk nafnið
Patrekur. Seinna varð það m/b
Arni Árnason. Örlög þess báts
urðu þau að hann sökk undir
Krýsuvíkurbergi árið 1944. Eftir
að við höfðum komist að raun um,
hversu skipasmíðin var skammt á
veg komin, lá ekki annað fyrir en
að búa sig undir langa dvöl þama
úti, því engin tök vom á því að fara
aftur heim. Eftir viku dvöl hjá
H jálpræðishemum tókst mér að fá
húsnæði hjá piparjómfrúm, -
þrem systrum. Þar vom svo strang-
ar húsreglur að ég varð að vera
kominn inn kl. 10 á kvöldin. Ein-
hverju sinni var ég heldur of lengi
úti, og sat þá ein systranna við úti-
dyrnar þegar ég kom heim og
kvartaði við mig og sagði að slíkt
næturdroll gæti sko alls ekki geng-
íð. Eg fékk fæði þama á öðrum
stað hjá matselju og það var gott
og nóg að borða.
Svo var það dag nokkum um
vorið, þegar trén vom tekin að
bmma og blómin að springa út, þá
fómm við á skemmtistað, sem hét
Sommerlyst og var úti í skógi,
skammt frá Korsör. Það var mesta
sportið að fara í hestvagni þama út
í Sommerlyst og kostaði farið 25
aura hvora leið. Svo þegar ég var
að ganga heim til mín eftir
skemmtiferðina, þá tíndi ég nokk-
ur villt blóm og ætlaði mér að færa
systrunum þau þegar heim kæmi.
Þá vill svo til að ég geng fram hjá
glugga og þar er lítil stúlka að
horfa út - gullfallegt bam. Ég fer
eitthvað að rabba við hana og rétti
henni svo blómin. Þá rís upp kona
fyrir aftan hana og ég held ég verði
að segja að það sé það allra falleg-
asta konuandlit, sem ég hef augum
litið á ævinni og var konan móðir
telpunnar. Konan býður mér inn
°g þigg ég það. Svo kemur maður-
inn hennar heim litlu síðar. Mað-
urinn var skraddari og áttu þau
hjónin tvær dætur ungar. Við fór-
um þarna að rabba saman og þar
kemur, að hún fer að spyrja mig
hvemig mér líki að búa hjá gömlu
konunum og varð hún all kímin á
svipinn. Ég sagði nú að það væri
ágætt því þær væru ágætar, ég yrði
bara að vera kominn snemma
heim á kvöldin. ,,Já, mig gmnaði
það“, segir hún. ,,En hvað segirðu
nú um“, segir hún, ,,að fá leigt
héma hjá okkur.“ ,,Ja, ég veit nú
ekki“, segi ég. ,,Ég ræð nú ekki
mínum vemstað, það er nú skip-
stjórinn, sem verður að ráða því
hvar ég bý.“ Segir hún mér svo að
það sé autt herbergi hjá þeim, sem
bróðir hennar hafi haft, en hann
væri á Grænlandi yfir sumarið og
mundi ekki koma heim fyrr en
með haustinu, og væri mér vel-
komið að fá herbergið. Mér leist
ljómandi vel á að flytja mig, svo ég
segi skipstjóranum frá þessu næst
þegar við hittumst. Skipstjórinn
segist nú þurfa að líta á herbergið.
Við fömm svo saman til skradd-
arahjónanna og þar var tekið á
móti okkur með kostum og kynj-
um. Niðurstaðan varð svo sú að
skipstjórinn féllst á, að ég flytti
mig og það voru meiri viðbrigðin
að vera eftir það frjáls að því
hvenær komið var heim á kvöldin.
Skipstjórinn minn, sem ég hef hér
rætt um hét ÓlafurTeitsson. Hann
var meira en miðaldra maður þeg-
ar þetta var, og er nú látinn.
Eins og áður er búið að koma
fram var um það samið að bátur-
inn ætti að vera tilbúinn til heim-
siglingar 25. mars, en hann var
ekki tilbúinn fyrr en í júlí, þegar til
kom. Við vomm fimm, sem sigld-
um bátnum heim og þar af vomm
við fjórir sem fylgst höfðum með
smíðinni. Sá sem ráðinn var til
heimsiglingarinnar í viðbót var
Pálmi Loftsson, sem síðar varð
forstjóri Skipaútgerðar ríkisins.
Hann hafði afmunstrað sig af
dönsku skipi, sem hann hafði verið
á og sigldi svo heim með okkur.
Valborgin var mæld 40 tonn og í
henni var tveggja strokka 50 hest-
afla Hein vél. Gekk báturinn í
reynslusigiingunni 8 mílur. Mikið
var lagt upp úr því að hægt væri að
sjósetja bátinn á laugardegi og til
þess að það gæti tekist varð að sjó-
setja hann stýrislausan. En vélin
hafði verið vandlega rétt af og
prufukeyrð á þurru.
Strax eftir helgina var svo komið
með krana og tvöfaldri vírstroffu
slegið undur hælinn á bátnum og
honum lyft upp úr sjó tíl að koma
stýrinu fyrir á sínum stað.
Þegar þessu var lokið setti ég í
gang en þá kom í ljós að öxullinn
var orðinn mikið hærri en vélin.
Báturinn var sem sagt ekki búinn
KEFLAVÍK
FASTEIGNAGJðLD
Álagningu ársins 1984 er lokið og var fyrri
gjalddagi 15. janúar sl., en síðari gjalddagi
er 15. maí n.k.
Góðfúslega greiðið helming gjaldsins nú og
forðist þar með álagningu dráttarvaxta.
Innheimta Keflavíkurbæjar
FAXI-13