Faxi - 01.01.1984, Blaðsíða 21

fram í tímann væri gagnslítil og
erfitt að áætla eða spá fyrir svo
langan tíma með nokkru öryggi.
Samt er nauðsynlegt að kanna
alla hluti sem að gagni mega
verða svo vel sem unnt er og með
svo mikilli nákvæmni sem unnt er
og treysta rekstur stofnunarinnar
eins og kostur er fyrirfram.
Því er ekki að neita að fyrirtæki
sem slík heilsustöð, sem hér ætti að
koma, er mikið verk og kostnaðar-
samt og ekki þarf að efa úrtölur
ýmissa aðila og afturhaldsafla, sem
velta hverri krónur tveimur eða
þremur sinnum fyrir sér áður en
þeir láta hana af hendi og úr ýms-
um hornum munu heyrast rama-
kvein, áður en lýkur, en við slíkum
hljóðum ber að skella skolleyrum
og það eru þeir aðilar sem hér eru
nú samankomnir, það er að segja
Samtök psoriasissjúklinga og
exemsjúklinga, Samband sveitar-
félaga á Suðurnesjum og Hitaveita
Suðumesja, sem hér eiga að hafa
frumkvæðið að þessu þarfa og
góða máli og halda því áfram og
láta ekki deigan síga, fyrr en það er
leyst og myndarleg heilsustöð ris-
in við Svartsengi og það er von mín
og vissa að þess muni enginn iðrast
enda er mér ekki kunnugt um að
nokkur slík stöð hafi nokkurn tíma
verið reist nokkurs staðar, sem
ekki hefir orðið til góðs og fengið
nteira en næg verkefni.
En það er eitt sem við verðum
alltaf að hafa í huga, þegar rætt er
um heilsustöð við Svartsengi. Það
er að við megum ekki láta glepjast
af orðinu lækningamáttur vatns-
tns. Við vitum gjörla um samsetn-
mgu vatnsins og við vitum einnig
gjörla að böð og sund og ýmiskon-
ar æfingar í vatni eru nauðsynleg
hjálp fyrir ýmsa, sem meðferðar
eða endurhæfingar þurfa. Við
niegum ekki trúa því að vatnið við
Svartsengi búi yfir duldum krafti,
sem geri menn heila meina sinna
a yfirnáttúrulegan hátt. En við
eigum að nota þá aðstöðu og þau
tækifæri, sem til eru við Svartsengi
til þess að koma þar upp eins full-
kominni alhliða endurhæfingar-
stöð, þar sem unnið er eftir og í
samræmi við þá þekkingu, sem nú
er til og best er. Sé það gert, þá
þurfum við ekki að óttast að stöðin
komi ekki að gagni.
Varðandi það atriði, hvort líkur
seu til þess að útlendingar kynnu
að sækja heilsustöð við Svartsengi,
þá held ég að það byggist einungis
ó því, hversu vel tekst að gera stöð-
ina úr garði og hversu góða og
hversu vel tekst að auglýsa hana
utanlands.
Eg hef nú stiklað mjög á stóru,
farið víða og látið hugann reika um
ýmis svið, svo að þessi tala mín
líkist öllu meira spjalli um daginn
og veginn, heldur en erindi um
ákveðið verkefni, en hér er líka um
að ræða fyrstu umræðu um mikið
verkefni.
Eg hefi velt þessu verkefni tals-
vert fyrir mér allt frá því að fram-
kvæmdir við Svartsengi bar fyrst á
góma og eftir því sem ég hugsa
meira um þetta, þeim mun ljósara
sýnist mér að við Svartsengi eigi
sem fyrst að rísa fullkomin endur-
hæfingarstöð, sem byggi starfsemi
sína á þeirri bestu þekkingu, sem
nú stendur til boða og hafi sérhæft
starfslið á hverju sviði.
Og ég óska þess að lokum að
þessi ráðstefna verði upphafið en
ekki endirinn á meiri framkvæmd-
um en til þessa hafa orðið á íslandi
á þessu sviði.
TÓMAS
TÓMASSON
í allmörg ár áður en Hitaveita
Suðurnesja var stofnuð höfðu
menn á Suðurnesjum bollalagt um
mögleika á þvf að nýta hin um-
fangsmiklu jarðhitasvæði í ná-
grenninu til húsahitunar - nefndir
höfðu starfað og hitaveitumál ver-
ið rædd í sveitarstjómum og víð-
ar.
Með samstilltu átaki sveitarfé-
laganna á Suðurnesjum og ríkis-
valdsins var Hitaveitunni síðan
hrundið af stokkunum á gmndvelli
laga um fyrirtæki frá því í desem-
ber 1974, og hefur dreifikerfi nú
verið lagt í öll sjö sveitarfélögin
auk Keflavíkurflugvallar. Eitt
Tómas Tómasson.
mikilvægasta hagsmunamál Suð-
umesjamanna var orðið að veru-
leika, þjóðhagslega þýðingarmik-
ið fyrirtæki, sem sparar um 30
milljón olíulítra á ári.
En strax og við Suðurnesja-
menn fórum að sjá hinn mikla
árangur og ávinning af þessu orku-
veri okkar, og þegar mönnum varð
ljóst að meiri orku væri að hafa
þama, heldur en beinlínis væri
nauðsynleg til húshitunar, þá hef-
ur umræðan snúist um það í vax-
andi mæli, á hvern veg hagkvæm-
ast mætti nýta orkuna íbúum Suð-
urnesjasvæðisins til sem mestra
hagsbóta, og þá auðvitað þjóðar-
búinu jafnframt til sem mestra
nota.
Margt hefur verið drepið á í
þessari umræðu. Nefnt hefur verið
ilræktarver, fiskeldi, alls konar
iðnaður, bæði sem notaði hráefni
frá sjávarútvegnum svo og marg-
háttað annað hráefni, iðnaður,
sem ýmist myndi nota varmaorku
gufunnar beint eða þá rafmagn
unnið í orkuverinu. Bæði hugsan-
lega stóriðju eða smáiðnað fyrir
innlendan markað, eða til útflutn-
ings, en nú þegar er unnið mark-
visst að því á vegum Fél. ísl. iðn-
rekenda að selja íslenskan iðn-
varning á heppilegum og viðráðan-
legum erlendum mörkuðum.
Við Suðumesjamenn bindum
því vissulega miklar vonir við nýt-
ingu orkunnar í Svartsengi og ann-
ars staðar á svæði okkar, sem
grundvöll að framtíðar atvinnu-
uppbyggingu og þar með velfam-
aði íbúa svæðisins. Ekki hvað síst
er okkur þetta ofarlega í huga nú,
þegar svo mjög kreppir að í aðal-
atvinnuvegi okkar, sjávarútvegn-
um, eins og svartar skýrslur bera
vott um.
Rafmagnsframsleiðsla er þegar
nokkur í orkuverinu, 8 MW, og
gæti verið meiri. Mér er sagt, að
þessi rafmagnsframleiðsla í orku-
verinu sé ódýrasta framleiðsla á
raforku í landinu. Skýtur því
skökku við, þegar það er upplýst,
að við Suðurnesjamenn búum við
hæsta rafmagnsverð í landinu. En
þetta á rót sína að rekja í rangsnú-
ið, miðstýrt einokunarkerfi raf-
orkumála landsins, en um þetta
fjalla ég ekki nánar á þessum vett-
vangi.
Við gætum hugsanlega litið til
bjartari tíðar, ef sveitarfélögin á
Suðurnesjum bera enn gæfu til
sameiginlegra átaka, og sameinast
um eina orkuveitu fyrir svæðið,
svo sem nú er unnið að. Um þessi
GRINDAVÍK
FASTEIGNAGJðLD
Ákveöiö hefur verið aö skipta fasteignagjöldum
niður á þrjá gjalddaga, þ.e. 15. janúar, 15. marz og
15. maí.
Þeir gjaldendur er ætla aö notfæra sér þessa þrjá
gjalddaga, verða aö standa skil með hvern gjald-
daga, annars falla öll gjöldin í eindaga.
Bæjarsjóður - Innheimta.
FAXI-21