Faxi - 01.03.1984, Blaðsíða 3

ÆVINTÝRI
í
NÍGERÍU
Við fréttum, að Ævar Guð-
ntundsson, Krossholti 12, Kefla-
Vlk væri nýkomin frá Nígeríu, en
hann er flugvélstjóri hjá Arnar-
flugi. Við báðum hann að segja
°kkur frá ferð sinni og dvöl þar.
Hvenœr fórstu til Nígeríu?
Eg flaug til Amsterdam í Hol-
landi 12. febrúars.l. ogþaðandag-
inn eftir með hollenska flugfélag-
lnu KLM til Lagos í Nígeríu.
Hvernig leist þérá Lagos?
Maður fyllist óhug og undrun,
Þegar maður sér borgina fyrst.
Hún er óhrein og óhrjáleg, en þar
búa milljónir manna. Ruslahaug-
ar> bflflök, bárujámshreysi og
brak er meðfram öllum akreinum
úl og frá borginni svo og í borginni
sjálfri.
Geturðu ekki sagt okkur eitt-
hvað um Lagos?
Lagos er mesta hafnarborg
H'geíu. Þar liggja gjaman yfir
uundrað skip á flóanum fyrir utan
°g bíða affermingar og hafa sum
skipin beðið þar svo mánuðum
skiptir vegna greiðsluerfiðleika
heimamanna.
Það er talað um að þarna sé mik-
‘ð um gjaldeyrisbrask. Er það rétt?
•lú, það er rétt. Gjaldeyrisbrask
er landlæg plága vegna þess að
stjórnvöld ofmeta gjaldmiðil sinn,
^em heitir Naira. Gildi einnar
Nairu er ein á móti einum dollar,
en braskarar selja Nairuna á 2,80 á
móti einum dollar og reyna svo að
koma þessu ólöglega fé sínu í
hanka erlendis, því efnahagur
•andsins stendur mjög völtum fót-
utn.
Hvað getur þú sagt okkur um
skfeiðina, sem við seljum til
Hígeríu. Er hún til sölu á almenn-
u,n markaði?
Maður heyrir mikið talað um
skreiðarsölu íslendinga og Norð-
manna til Nígeríu, en ég verð að
segja eins og er, að ég hef ekki séð
Ueina skreið til sölu þama undan-
farið. Pó hef ég farið um útimark-
aði borgarinnar.
En hefur þú haft spurnir af því
hvernig þeir matreiða skreiðina?
Jú, skreiðin er matreidd á dálít-
ið sérstæðan hátt. Hún er sett í
pott og soðin þar til flakið skilst frá
beinunum. Síðan er það tekið og
hrært í kássu ásamt miklu af kryddi
og laukjurtum.
En fékkst þú að smakka þennan
rétt?
Nei. Ég hef ekki smakkað þenn-
an herramannsrétt þeirra Nígeríu-
manna.
Hvernig er aðstaða ykkar A rnar-
flugsáhafna í Lagos?
Við búum á hóteli, sem heitir
Graz og er ekki langt frá flugvell-
inum. Það er í frekar ófriðsælu
hverfi og eru innbrot og rán ekki
ótíð í grenndinni. Vistarverur
hótelsins eru frekar óhrjálegar og
óhreinar. Mikið um kakkalakka
og flær og sést stöku húsvön rotta
skjótast þar milli skúmaskota.
Matseðillinn býður ekki uppá
marga rétti, en eitt eiga þeir allir
sameiginlegt. Peirem óætir.
Hvernig er dagskráin hjá ykkur
á hverjum degi fyrir sig meðan þið
eruð í Nígeríu?
Vinnudagurinn er langur hjá
okkur. Við vöknum kl. 06.30 og
förum í morgunmat, sem er einn
bolli bleksvart kaffi, grjóthörð
ristuð brauðsneið, klípa af smjöri
og klípa af marmelaði (nígerískur
árbítur). Þaö er lagt af stað kl.
07.20 út á flugvöll. Áætlaður
brottfarartími er kl. 08.30. Áhöfn-
in fær ekkert að borða, fyrr en
komið er aftur á hótelið. Það er
um kl. 21.00. Stundum getum við þó
fengið gosdrykki eða vatn. Við er-
um keyrð til og frá vinnu af þel-
dökkum bflstjóra. Regla dagsins er
að gefa í á fullu, bremsa á fullu,
svína sér, smeygja sér, skjóta sér,
troða sér, mjaka sér, liggja á flaut-
unni og hlæja að öllu saman, líkt
og um mjög skemmtilegan leik
væri að ræða. Við komum loks á
hótelið rennblaut af svita og bíð-
um í ofvæni eftir að sjá rétt dagsins
og meðlæti.
Hver er flugáœtlunin yfir dag-
inn?
Hún er alltaf sú sama. Til Port
Harcourt, Enugu og aftur til
Lagos.
Hvað geturðu sagt okkur um
íbúa Nígeríu?
Fólkið í landinu er yfirleitt létt
og skapgott, en það vill ekki kljást
við vandamál. Ef eitthvað smámál
kemur upp, þá er jafnan gert úr því
stórmál, sem allir geta tekið þátt í,
því allir geta leyst það, en ef eitt-
hvað alvarlegt er uppi á teningn-
um, þá segja þeir gjaman, „ekkert
vandamál“, og þá er vitað mál, að
eitthvað mikið er að og láta þarf
málið til sín taka og það strax.
Margt skemmtilegt fólk hefur orð-
ið á vegi mínum. Einu sinni sat ég
til borðs með lögreglumanni.
Hann spurði mig hvaðan ég væri.
Er ég hafði sagt honum það með
ýmsum landfræðilegum punktum,
svo sem Norðurpólnum, sagðist
hann vita hvar ísland væri. Hann
hafði lesið töluvert um sögu Norð-
urlanda. Hann spurði hvaða álit ég
hefði á landi hans og þjóð. Ég taldi
landið gjöfult, en ábúendur vart
hæfa til að nýta það. Hann sagðist
ekki efast um sannleiksgildi þessara
orða, en ég yrði að gera mér grein
fyrir því, að fyrir 80 árum síðan
hefðu þeir getað labbað að næsta
tré og étið fylli sína, en með hvíta
manninum, læknishjálp, fækkun
villidýra, olíu og bflum, vorum við
þrifin inn í 20. öldina í einu vet-
fangi. Það mun taka okkur einn til
tvo mannsaldra að skilja þetta allt
saman og mæta því, eða gekk ykkar
íslensku landnemum vel að halda
sér og sínum lifandi eða misstu þeir
hjarðir sínar og húsdýr, þar sem
þeir höfðu ekki reiknað með hörð-
um vetri og aflað vetrarfóðurs.
Það kenndi ykkur að gera áætlanir
fram í tímann, en til þessa dags
höfum við Nígeríumenn ekki þurft
þess, en sá tími er nú kominn, að
við erum í sömu förum og víking-
arnir, er þeir námu ísland.
Geturðu ekki sagt okkur frá
skemmtilegum samskiptum eða
samræðum við Ntgeríumenn?
Jú. Einn dag er við vorum í Port
Harcourt gerðum við okkur ferð
til að skoða aðstæður á flugvellin-
um. Við skoðuðum flugtuminn og
flciri staði. Við hittum að máli
flugvallarstjórann, sem erMúham-
eðstrúarmaður og hinn málhreyf-
asti. Ræddum við stjómmál, við-
skiptamál, málefni OPEC og trú-
mál. Hann bar okkur dýsætt te að
Múhameðstrúrarmanna sið. Er
við kvöddum tók hann í hönd
mína, brosti og sagði: ,,En segðu
mér eitt Ævi. Því gátuð þið kristnir
menn ekki veitt okkur Múhameðs-
trúarmönnum sömu umbun og við
veittum ykkur?“ Ég horfði á hann
forviða og er hann sá undmn mína
sagði hann: „Kóraninn segir Jesús
frá Nasaret einn af spámönnum
Allah. Að vísu ekki stóran, en spá-
mann samt. Ef Biblían hefði nú
nefnt Múhameð sem spámann og
gert Múhameðsguðspjall, því báð-
ir trúum við á hinn eina sanna guð
og það eina, sem okkur deilir á um
er um veginn. Hugsaður þér
hversu mörgum hörmungum og
blóðugum sytrjöldum hefði verið
afstýrt, ef þið hefðuð ekki verið
svona stórir upp á ykkur og gert
Múhameð að spámanni í Biblí-
unni. Ekkert stóran, en spámann
samt.“ Við kvöddumst með virkt-
um og þessi ágæti maður veifaði til
okkar er við gengum burt, sem
minnir mig á Hussein vin minn í
Trípoh' í Líbýu. Hann sagði: „Ef
þú lærir arabísku hefur þú forskot
á aðra, þegar Arabamir taka yfir á
Vesturlöndum og allir verða að
tala arabísku.“
Við þökkum Ævari fyrir þetta
spjall og óskum honum alls góðs í
framtíðinni.
S.B.
FAXI-63