Faxi - 01.10.1984, Blaðsíða 6

Guðmundur B. Jónsson
Einn dagur úr lífi
mjólkurbílstjóra
FYRSTI HLUTI
Ég var háseti á síldarbátnum
Geir goða, sumarið 1934, við lág-
um undan Tindastóli í Skagafirði
að nóttu til í byrjun september-
mánaðar.
Ég var að líta í gamalt blað, sem
hafði komist um boð sem umbúð-
arpappír utan af einhverjum hlut,
þá sá ég auglýsingu um laust starf
fyrir bílstjóra á mjólkurbifreið
Vatnsleystustrandar frá 1. okt.
1934, eða eftir 20 daga. Að sjálf-
sögðu vissi ég að þama var um að
ræða ,,meiraprófsbílstjóra“, sem
þá var annað stig bflstjómar, þ.e.
að mega aka farþegum, en það
hafði ég ekki, en ákvað þó að
reyna að sækja um þetta starf, þó
ég vissi að margir yrðu keppinaut-
arnir, og ég ekki mikið þekktur í
minni heimabyggð, aðeins tvítug-
ur og hafði unnið þar sem vinna
féll til bæði á sjó og landi, þar með
á Austfjörðum.
Nú var að nálgast sá tími, að
síldarbátar hættu veiðum, og fæm
suður þeir sem þaðan vom, og því
stuttur tími til stefnu, svo ég fór að
ræða þetta við skipstjórann, sem
einnig var bátseigandi og föður-
bróðir minn, Sveinbjöm Einars-
son frá Endagerði í Sandgerði,
hvenær hann myndi hugsa til
heimferðar. Kvað hann það yrði
fyrir mánaðamótin september
október. Þetta var mér ekki nægi-
legt svar því umsóknin yrði að vera
komin suður fyrir 20. september,
svo ég sá ekki aðra Ieið en að sækja
um starfið með símskeyti, og
freista þess að taka meiraprófið
þegar suður kæmi. Að öðm leyti
væri tækifærið glatað.
Næsta dag lögðum við inn sfld á
Sauðárkróki, og þaðan sendi ég
skeyti suður. En þann 20. sept. var
ég kominn til Reykjavíkur og
sama dag í prófið.
Þann 23. var ég kallaður á fund
stjómar Mjólkurbifreiðafélagsins
og spurður hvort ég gerði mér ljóst
að þessu starfi yrði ekki úthlutað
nema þeim sem hefði meirapróf,
og tók ég þá upp mína pappíra og
lagði á borðið. Þar með var ég ráð-
inn upp á kr. 225 á mánuði, en þó
með skammtíma reynslu, þó árin
yrðu 5 að lokum. Ég varð þannig
fjórði bílstjórinn hjá þessu fyrir-
tæki, en sjötti ökumaðurinn, því
Útsvar - Aðstöðugjald
3. gjalddagi útsvars og aðstöðugjalda 1984 var
1. okt. sl.
Dráttarvextir eru 33% á ársgrundvelli og 5,5%
fyrir hvern byrjaðan mánuð.
Gerið skil og forðist þannig óþarfa kostnað og
önnur óþægindi sem af þeim leiðir.
Innheimta — Bæjarsjóður.
tveir þeir fyrstu voru með flutning-
ana á hestvögnum, sem óku mjólk
frá Auðnum. Var það syðsti stað-
urinn því það þurfti að takmarka
vegalengdina, þó ekki væri nema
til Hafnarfjarðar, en þar var hún
seld til að byrja með.
Oft hefur mér verið hugsað til
þess tíma þegar ég fékk þetta starf
því ,,kreppan“ sem yfir stóð þá,
hafði í för með sér atvinnuleysi og
erfiðir tímar fyrir fyrirvinnu stórr- '
ar fjölskyldu. Það sóttu 10 uffl
þetta starf, og margir þeirra áttu
fremur rétt á því en ég. Varð
ég nokkuð var við umræður uffl
starfsveitinguna. Ég hafði aðeins
fósturforeldra til að vinna fyrir
þegar aðrir umsækjendur voru
með allt að sjö manna fjölskyldu
og sáu ekki annað en áframhald-
andi atvinnuleysi, þó barist væri
um hvert það starf sem til greina
kæmi. En það er enginn annars
bróðir í leik þegar um brauð handa
hungruðum er að ræða, eins og oft
virtist vera á þessu tímabili klær
Kreppulánasjóðs teygðu arma sína
eftir eignum manna.
Aður en byrjað verður á atvika-
röð eins dags með mjólkurbfl frá
Vogum til Reykjavíkur, er óhjá-
kvæmilegt að minnast forsögu
þessa efnis sem um verður rætt, og
forsagan er stofnun Bifreiðafélags
Vatnsleysustrandar, sem reyndar
hét í upphafi Mjólkurfélag Vatns-
leysustrandar, þó kallað væri Bif-
reiðafélag, þá átti það aldrei nema
einn bfl í einu, nema þá stutta
stund, meðan verið var að kaupa
bíl og selja þann eldri.
Þetta hrepps-þrifa-félag varð
lengi ómæld lyftistöng bænda fyrir
brauðstriti og daglegum þörfum,
og um leið gott sameiningartákn
þar sem það höfðaði svo til hvers
hreppsbúa og búaliðs, sem raun
varð á síðar.
Þegar ég tók við akstri hjá þessu
félagi, á afmælisdaginn minn 1-
október 1934, hafði það átt og rek-
ið bifreiðar í 13 ár, og höfðu bíl-
230-FAXI