Faxi - 01.12.2000, Qupperneq 37
FAXI JÓLABLAI) 1999
Tungumál eru bæði
nytsamleg og skemmtileg
SEGIR JÓRUNN TÓMASDÓTTIR
Jórunn Tómasdóttir fæddist í
Reykjavík en ólst upp í
Keflavík. Foreldrar hennar
eru þau Halldís Bergþórsdóttir og
lónias Tómasson. Eftir mennta-
skóla lauk Jórunn BA prófum í
eUsku og frönsku frá Háskóla ís-
tands og síðan prófi í uppeldis- og
kennslufræðum frá sama skóla.
Licence de FLE (kennslufræði frön-
sku sem erlends tungumáis) frá
Sorbonne í París og Diplöme de
littérature fran^aise contemporaine
(franskar nútímabókmenntir) frá
Sorbonne. Að lokum lauk hún MA
Prófj í kennslufræði frönsku sem er-
lends tungumáls frá háskólanum í
Stokkhólmi.
Jórunn snéri sér fljótt að kennslu og
hefur nú kennt sleitulaust í 26 ár ogað
auki vann hún vann við fararstjóm á
Spáni í tuttugu sumur. Eiginmaður
tórunnar er Skúli Thoroddsen, for-
stöðumaður Miðstöðvar Símenntunar á
Suðurnesjum, og eiga þau ellefu ára
óóttur sem heitir Halldís
Eins og fram kemur hér í blaðinu
hefur Jómnn Tómasdóttir verið skipuð
verkefnisstjóri Evrópks tungumálaárs
2001. Hún hefur skrifað ffóðlega grein
Þar sem þetta tungumálaátak er kynnt
°8 kemur þar fram að hér verður um
h>nn merkilegasta viðbuið að ræða. Vö
h'ttum Jómnni að máli og spurðum
Itana nánar út í starf hennar og hvem-
'8 það kom til að hún tók þetta verk-
eftii að sér. Jómnn hefur undanfarö
kennt tungumál við Fjölbrautaskóla
‘^uöurnesja og við báðum hana að segja
'yrst lítilsháttar frá tungumálakennsl-
unni. Viðgefum henni orðið.
FRANSKAN ER MITT FAG
Frönsku hef ég kennt í FS frá haust-
ftögum 1995. Reyndar vélaði Rögn-
valdur Sæmundsson fyrrum skóla-
stjóri mig til að kenna frönsku við
Eanihaldsdeild Gagnfræðaskóla
Eeflavíkur sem stofnuð var 1974 að
Þeir sem vilja vinna
viðflugið eða íferða-
málageiranum hér
heima þurfa helst að
kunna frönsku og svo
mætti lenga telja.
Eg spyr alltaf nemend-
ur mína sem eru að
hejja frönskunám
hvers vegna þeir
velji frönsku. Svaríð
er einkum aðfranskan
sé svofallegt og
rómantískt mál.
Jórunn Tómasdóttir
mig minnir og var því forveri FS.
Áður kenndi ég frönsku við Fjöl-
brautaskólann við Ármúla og meðan
ég var í háskólanámi kenndi ég hjá
Alliance fran?aise og hjá Málaskólan-
um Mími. Áherslur í tungumála-
kennslu hafa breyst heilmikið frá því
ég hóf kennslu. Núna reynum við
tungumálakennarar að leggja meiri
rækt við munnlega tjáningu, hlustun,
lesskilning og menningarlæsi en
minni áhersla er lögð á málffæði, stíla
og þýðingar. Þetta reynist örðugt eink-
um vegna þess að t.d. franskan, þýsk-
an og spænskan heyrast bókstaflega
aldrei utan veggja skólastofunnar.
Þessu er öðruvísi farið með enskuna
sem nemendur upplifa virkilega sem
lifandi mál.
Nú hefur þú helst kennt frönsku.
Hvemig finnst þér nemendum þínum
hafa gengið að tileinka sérfrönskuna?
Að hvaða leyti er það áhugavert jyrir
íslendinga að lœra það tungumál?
Sumum nemendum hefur tekist frá-
bærlega vel að ná tökum á frönskunni
en öðmm miður eins og gengur og ger-
ist. Franskan opnar okkur dyr að nýj-
um menningarheimi, ekki bara evr-
ópskum heldur líka afríkönskum og
asískum því Frakkar áttu nýlendur
bæði í Afríku og Asíu þar sem fransk-
an er enn í heiðri höfð. Frönskukunn-
átta kemur sér vel á ýmsan hátt. Þeir
sem vilja t.d. komast í störf hjá stofn-
unum Evrópusambandsins eða Evr-
ópuráðsins þurfa að kunna frönsku auk
þess sem frönskukunnátta kemur sér
vel ef sótt er um hjá utanríkisþjónust-
unni. Þeir sem vilja vinna við flugö
eða í feiöamálageiranum hér heima
þurfa helst að kunna frönsku og svo
mætti lenga telja. Eg spyr alltaf nem-
endur mína sem eru að hefja frönsku-
nám hvers vegna þeir velji frönsku.
Svarið er einkum að franskan sé svo
fallegt og rómantískt mál. Mér finnst
það jafn góð ástæða til frönskunáms og
hver önnur.
Nú eru enska og danska skyldufög í
grunnskólanum og sums staðar geta
nemendur lcert önnur tungumál sem
valgrein. Finnst þér tímabœil að bœta
fleiri tungumálum við sem skyldufóg-
um og hvaða tungumálfinnstþérað þá
kœi helst til greina?
Mér finnst ekki að bæta eigi við
fleiri tungumálum sem skyldufögum í
grunnskólanum. Aftur á móti finnst
mér að enskukennslan og kennsla í
einu noiðurlandamáli mætti hefjast
fyrr. Mér þykir afar jákvætt að nem-
endur geti valið frönsku, þýsku eða
spænsku í 9. og 10. bekk grunnskól-
ans en nánari samvinna þarf að vera
milli grunnskólans og framhaldsskól-
ans um kennsluna þannig að hún vetði
árangursrík og til hagsbóta fyrir nem-
enduma.
Nú ert þú fonnaður í félagi tungu-
málakennara. Hver eru helstu við-
fangsefni félagsins ?
Ég mun reyndar láta af störfum sem
formaður STÍL nú í febrúar. Helsta
viðfangsefnið.í minni formannstíð var
skipulagning og undirbúningur að
samnorrænni ráðstefnu tungumála-
kennara „Fjöltyngi er fjölkynngi" sem
haldin var í Reykjavík í júní síðastliðið
sumar. Félagið þurfti líka að koma að
geið nýrrar námskrár í tungumálum
fyrir framhaldsskólana og sjá um
námskeiðahald fyrir tungumálakenn-
ara.
Hver verða meginverkefni þín sem
verkefnisstjóri tungumálaársins
2001?
Starf mitt felst einkum í því að hvet-
ja úl aðgerða í tilefni tungumálaársins,
virkja alla þá sem koma að tungu-
málakennslu til að gera veg tungumála
sem mestan og sýnilegastan.
Hvaða árangur viltu sjá koma í Ijós
aðþessu átaki loknu?
Draumurinn er að almenn vakning
verði á Islandi um mikilvægi þess að
kunna tungumál og að henni vetði
fylgt eftir með raunverulegu átaki í
kennslu tungumála á öllum skólastig-
um og ekki síst úti á atvinnumarkaðin-
um. Tungumál eru bæði nytsamleg og
skemmtileg segir Jórunn að lokum.
Við þökkum Jómnni kærlega fyrir
spjallið og hlökkum til að fylgjast með
tungumálaátakinu á næsta ári.
HH
FAXI 85