Faxi - 01.12.2004, Qupperneq 19

Ávarp Sigurbjargar Sigfúsdóttur á 50 ára afmœli HSS
„Ó góði guð, gefðu að ég
fái botnlangabólgu“
Virðulegi forseti, ráðherra, ágætu starfs-
menn og aðrir gestir.
Ó, góði guð, gefðu að ég fái botnlanga-
bólgu. Ég bara verð að fá botnlangabólgu.
Þetta var meðal annars það sem ég bað
þegar ég var fjögurra ára. En hvers vegna
skyldi ég hafa viljað fá botnlangabólgu.
Jú það var vegna þess að stóra systir mín
fékk botnlangabólgu og hún fékk ný nátt-
föt og það sem öllu máli skipti var að hún
fékk að liggja á þessu sjúkrahúsi, Sjúkra-
húsi Keflavíkur. Sjúkrahúsinu sem pabbi
minn byggði og ég stóð í þeirri trú að
pabbi minn ætti þetta sjúkrahús. Það sem
mig langaði mikið til að vera á þessu
sjúkrahúsi, ég óskaði þess dag og nótt en
heilsan leyfði það ekki, ég bara fékk ekki
botnlangabólgu.
Það var svo um tuttugu árum seinna að
ég réði mig til starfa á Sjúkrahúsi Kefla-
víkur sem nú er Heilbrigðisstofnun Suður-
nesja. Um leið rættist gamli draumurinn-
að vísu ekki um botnlangabólguna - en
um að fá að vera á sjúkrahúsinu. Hér er
gott að vera og hér hef ég starfað meira
en helming ævi minnar. Það er einhvern
veginn andinn í húsinu sem er svo nota-
legur og samstarfsfólkið og sjúklingarnir.
Allan þann tíma sem ég hef unnið hér hef
ég hlakkað til að fara í vinnuna, hlakkað
til að takast á við verkefnin, hlakkað til að
hitta samstarfsfólkið, hlakkað til að fara í
matsalinn og rifja upp gamla tíma og
hlæja.
Að kynnast öllu þessu frábæra fólki, að
vera á stað þar sem starfsandinn er svona
góður eða er það ekki dæmi um góðan
starfsanda að það skyldi vera nánast
100% mæting á árshátíðina um síðustu
helgi, enginn sagði mig langar elcki eða ég
hef ekki áhuga. í mínum huga eru þetta
forréttindi og ég vil þakka samstarfsfólk-
inu, vinum mínum fyrir að hafa fengið að
starfa með þeim í öll þessi ár.
Það eru forréttindi að fá að starfa á stað
þar sem maður finnur fyrir svo miklu
þakklæti. Það er algengt að útskrifaðir
sjúklingar komi og þakki okkur sérstak-
lega fyrir hjálpina. Það eru forréttindi að
fá að starfa á stað sem þú hvarvetna nýtur
velvilja og hlýhugar. Það eru forréttindi
fyrir mig hafa fengið að starfa hér í yfir
tuttugu ár og nú bið ég. Ó góði guð, gefðu
að ég hafi heilsu til að starfa á sjúkrahús-
inu um ókomin ár.
Um leið og ég óska sjúkrahúsinu til
hamingju með daginn, starfsfólkinu, skjól-
stæðingum og velunnurum velfarnaðar vil
ég að lokum hafa yfir spakmæli ítalska
skáldsins Petrarca sem uppi var á 14. öld
og eiga við enn í dag, en hann sagði.
„Það skiptir engu máli hvar þú ert,
heldur aðeins hvað þú aðhefst. Það er
ekki staðurinn sem göfgar þig, heldur þú
sem göfgar staðinn. Og það gerir þú ein-
ungis með því að vinna það sem er mest
og göfugast“
FAXI 19