Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Side 34

Morgunn - 01.06.1968, Side 34
28 MORGUNN komst ég að raun um, að allir þessir menn höfðu áður verið drykkjusjúklingar. Hafði mig aldrei grunað, að Cliff hefði verið einn í þeirra hópi. Ég hlustaði með mikilli athygli á það, sem ýmsir þessara manna sögðu um þær þjáningar og þá niðurlægingu, sem áfengisnautnin hafði leitt yfir þá. Ég skildi þá mætavel. Þetta var í fyrsta skipti, sem ég heyrði rætt um ofdrykkjuna af náinni reynslu, hve lúmsk hún er að eyðileggja mótstöðuafl líkamans og brjóta niður sálar- þrekið, og að hér væri fyrst og fremst um sjúkdóm að ræða, sem þyrfti að lækna, en ekki líta á hann sem ófyrirgefan- legan ræfildóm og skort á velsæmi. Mér fannst þessi sam- koma vera mér til afarmikillar andlegrar styrkingar, og hreinskilni og auðmýkt ræðumanna hafði djúptæk áhrif á mig. Þetta var hóplækning, eins og hún getur bezt orðið. Eigi að síður fannst mér ég ekki eiga þarna heima sökum þess, að ég var búinn að sigrast á drykkjufýsn minni — að ég hugði, og þurfti því ekki á neinni lækningu að halda. Eða hvað? Ekki var liðinn langur tími, þegar ég vaknaði í gistiherbergi einu, sem ég kannaðist ekkert við, og komst ég að því, mér til mikillar skelfingar, að ég hafði verið blind- fullur í heila vik. Það er eitt af sjúkdómseinkennum of- drykkjunnar, að maður gleymir sér gjörsamlega, man hvorki hvað gerzt hefur né að maður hafi verið drukkinn. Það er engu líkara en annarleg vera hafi fengið vald yfir líkamanum um stund, valdið þar sínu tjóni og yfirgefið hann síðan að fenginni fullnægingu. Þarna lá ég í rúminu og gerði mér það ljóst, að mælirinn var orðinn fullur, og að nú voru síðustu forvöð að snúa við og taka á sig þær hræðilegu þjáningar, sem því yrði samfara. Ég gjörþekkti þetta allt, hina andlegu og líkamlegu þjáningu, iðrunin og smánina. Átján klukkustundir lá ég þarna og barðist hinni örvænting- arfyllstu baráttu. Að lokum var svo úr mér dreginn allur kjarkur, að ég sá enga aðra lausn en að deyja, og samkvæmt því tók ég þá ákvörðun að drekka mig í hel. Ég seildist í símatólið á borðinu til þess að biðja þjóninn að færa mér áfengi.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.