Morgunn - 01.06.1968, Page 69

MORGUNN
63
er bjó í Viðvík, en var aðstoðarprestur séra Benedikts Vig-
fússonar á Hólum. Eitt barna þeirra hét Sigurður og var
hann lengi í Winnipeg.
Skömmu eftir að Sigurður kvæntist gaf kona hans hon-
um brjóstnælu úr gulli, ágætan grip, sem honum þótti mjög
vænt um. Löngu seinna vildi svo til, að hann tapaði nælunni,
en vissi ekki með hverjum hætti. Fannst hún hvergi, hvern-
ig sem leitað var.
Þá gerðist það í janúarmánuði, er hann var hættur að
hugsa um næluna og vonlaus um að finna hana, að hann
úreymir, að hann sé kominn niður i bæ og þar inn á gilda-
skála, er stjórnað var af ítölskum manni, er hann þekkti vel,
Því þar hafði hann oft borðað, er hann vann í búð þar nærri.
Þar inni veitir hann athygli manni, sem hann þóttist sjá að
væri ítalskur. Hann var með hvítan kraga og bindi með hvít-
um og svörtum röndum. En í hnútinn að framan er nælt
hrjóstnælunni, er Sigurður hafði tapað sumarið áður. Ætl-
aði hann þegar að ávarpa Italann, en í því vaknaði hann.
Um morguninn segir hann konu sinni drauminn, og kom
Þeim saman um, að hann skyldi fara inn í gildaskálann til
snæðings og vita, hvort hann yrði nokkurs vísari.
Ekki er Sigurður fyrr þangað kominn en gestir taka að
hyrpast þar inn til að fá sér að borða, enda sló þá klukkan
tólf. Meðal gestanna er maður sáralíkur þeim, sem hann
hafði séð í draumnum. Hann er með flibba og röndótt bindi.
Og í hnútnum að framan er nælt gullnælu. Þekkir Sigurður
hegar i stað, að þar er komin nælan hans góða, sem hann
hafði tapað fyrir fimm mánuðum.
Hann snýr sér þegar að gestinum og spyr: ,,Hvar fékkstu
þessa nælu?“
>>Ég keypti hana hjá Eaton“, svaraði Italinn.
>>Það getur ekki verið“, segir Sigurður, „því að ég á hana
°g tapaði henni í sumar, þér er því bezt að fá mér hana um-
yrðalaust“.
Italinn tók að malda í móinn, en þó voru á honum nokkr-