Ársrit Vélstjórafélags Íslands - 01.01.1926, Síða 10

8
við, eru nokkrar handahófsbreytingar, sem eigi
styðjast við fengna reynslu. Verður framtíðin að
sýna hvort þær verða til bóta.
Eins; og kunnugt er, hafa undanþág-
Undanþágur ur frá vjelgæslulögunum verið veitt-
og breytingar ar í stórum stíl síðustu árin. Og er
. á vjelgæslu- svo komið, að alt að helmingur af
lögunum, þeim, sem vjelstjórar teljast á fiski-
skipunum, eru undanþágumenn,
margir hverjir með nauðalitla þekkingu á starfinu.
Við þessu hefir alls ekki verið hægt að sporna.
Stjórnin hefir þó gert sjer far um að vinna að tak-
mörkun á þesisu fargani. Hefir náðst samvinna við
umsjónarmennina á þeim grundvelli, að ákveðinn
maður úr stjórninni væri jafnan meðmælandi eða eins-
konar ábekingar á hverri undanþágubeiðni til stjóm-
arráðsins. Er það aukin trygging fyrir því, að und-
anþágubeiðnir komi eigi fram að nauðsynjalausu.
Þetta er að vísu hálfgerð vandræðaráðstöfun, enda
gerð einungis til þess að fylgjast með því, sem
gert er.
I ársbyrjun 1925, voru undanþáguheimildirnar
fallnar úr lögunum. Varð það til þess að atvinnumála-
ráðuneytið lagði fyrir þingið síðasta frumvarp til
nýrrar undanþáguheimildar, mun víðtækari en hina
fyrri. Þetta var eftir atvikum óumflýjanlegt, en okk-
ur þótti orðalag frumvarpsins óheppilegt, og gerðum
því tilraun til þess að fá því breytt í þinginu. Send-
um við inn í efri deild breytingartillögu með greinar-
gerð. En eigi náði hún hylli þeirra, sem um hana
fjölluðu. Býst jeg við, að nokkru hafi valdið þar um,