Ársrit Vélstjórafélags Íslands - 01.01.1926, Síða 13

11
Að því búnu fór vetrarvertíðin í hönd. Vanst því
eigi tími til frekari aðgerða í málinu.
Að lokinni vertíð hófust aftur umrseður um kaup-
samninginn. Náðist samkomulag um þau launakjör,
sem samningur sá ber með sjer, sem nú er fullprent-
aður og útbýtt hefir verið meðal fjelagsmanna. Má
þó taka það fram, að nefndarmenn fjelagsins skrif-
uðu undir með því skilyrði aðeins, að útgerðarmenn
lofuðu að útkljá styrktarsjóðsmálið innan lítiis tíma
og koma því í fast horf.
Samningur þessi er til þriggja ára og er því ekki
hægt, að svo stöddu, að segja hvernig hann reynist.
Sem stendur er afturför sýnileg, því miður. Er það
einkum af ástæðum óviðráðanlegum með öliu, sem
sje verðfalli á fiskinum, og tregum afla. Enda voru
tillögur manna í þesisu máli er fram komu síðast-
liðið sumar, bygðar á miklu hæini aflavon en raun
hefir á orðið. Er vonandi að sú hlið málsins breytist
okkur í vil áður en langt um líður.
Hvað sem sem segja má um samning þenna yfir
höfuð, verð jeg að telja nokkurn ávinning í því, að
með honum er lagður n ý r grundvöllur að friðsam-
legum viðskiftum milli þessara fjelaga í framtíðinni.
Fór hún fram á venjulegan hátt með
Stjómar- seðlum, er taldir vom á aðalfundi.
kosning. Kosningu hlutu þeir hr. Guðbjartur
Guðbjartsson (endurk.) og hr. Þor-
steinn Árnason, er kom í stað hr. Haralds Andrjes-
sonar.