Árdís - 01.01.1936, Qupperneq 7

5
eða námi hefir hún lag á því að dreifa 'áhyggjum og harmi og
láta 'sólina skína á ný í ungri sál.
Hin kristna móðir mótar hugsunarhátt heimilis síns. Hún er
þar öllum máttugri að s-kapa og viðhalda lotningu og tillbeiðslu.
Áhrif heimilisins út á viö, eru aðallega undir móóðurinni
komin; hiún á sér í sál áhrifavaldið sem lengst nær, kærleiks-
máttinn, sem kristinni konu er ljúft og lagið að ibeita, til ibless-
unar öllum þeim, isem Guð hefir trúað henni fyrir, — skyldum og
vandalausum.
Göfgandi áhrif góðrar móður e.ru mieð öllu ómetanleg. Góð
móðir er harni s'ínu ímynd þess æðsta og ibezta, hún er því opin-
berun Guðs... Hún ein, öllum fremur, er þess megnug að túlka m'ál
trúarinnar og gera það eðlilegt og skiljanlegt sálu ibarnsins. Slík
áhrif eru djúptæk, og seingleymd, móður áhrifin vara, þó annað
gleymist; þau skýrast í hugum dætra og sona, eftir því sem fleiri
ár líða hjá, — verða auður er vex að rentum og verðmæti, þess
meiri reynslu og þroska er synir og dætur iþeirra sjálf öðlast.
Hin góða kristna móðir er Guði líkust, af öllum er á jörðu
dvelja, sökum þess óþrotlega kærleika er hún á yfir að ráða.
Allur annar kærleiki en laennar, e,r háður sjálfselsku og síngirni
í einhverri merkingu, en hún er fús til að gefa, fórna, líða, ibíða
og vona — og trúa. — Og (hún gerir það af ljúfum hug. Góðvild
hennar er tempruð af réttlæti en réttlætistilfinning hennar er
aldrei hindruð af eða háð hefnigirni, eins og svo oft vill verða hjá
mönnunum.
Það er kærleikur móðurinnar er gefur henni skilning og inn-
sýni inn í sálir barna hennar, hún lærir að þekkja allar hliðar
sálarlífs þein-a, veit hvað við á, skilur börnin og hagar sér eftir
Iþví.
Langlundargeð góðrar móður er dásamlegt, hvergi á það sinn
líka í mannheimi. Peður geta gleymt börnunum siínum en góðav
mæður aldrei. Þær fylgja börnum sínum í anda, þreytast aldrei,
Ibreytast aldrei, hvort sem leið ibarnanna er giftusamleg, eða sorg-
arganga, Dæmin eru næg fyrir hendi og í vitund okkar allra, en
mig langar að rifja upp eitt siíkt dæmi úr fornsögunum, sem eldri
konur munu að sönnu við kannast, en sem vera kynni nýmæli
sumum ií hópi yngri kvenna.
Höfuðpersónan í þeirri stuttu frásögn er hin ágæta móðir og
kristna kona Ásdís á Bjargi, móðir hins ógæfusama útlaga Grettis
Ásmundssonar. Virðist mér dœmi hennar einstætt og ógleyman-
legt dæmi og þess virði að ávalt sé í hugum íslenzkra mæðra,
livar ií heimi eða á hvaða tlfma sem Iþær lifa.
Ásdís var af ágætum ættum komin, ung var hún gefin auð-
ungum, liarðfengum héraðshöfðingja Ásmundi Þorgrímssyni. Þeim