Árdís - 01.01.1936, Qupperneq 47

45
ætti ekki síður að gera það þetta árið, og það því frekar sem út-
gáfukostnaður.inn e,r nú töluvert minni heldur en undanfarin ár.
Bn þess ber að gæta, að það er vegna auglýsinganna, sem í ritinu
eru, að það ber sig. 'Hafa margir orðiö vel við þvtí, að gefa ritinu
auglýsingar og 'þar á meðal mörg kvenfélög. Þökkum vér nú kær-
lega öllum sem styrkt hafa ritið með auglýsingum. En salan hefir
ekki verið nógu mikil ennþá og þarf að vaxa og liún ætti að geta
vaxið, ef vér Bandalagskonur erum nógu samtaka að koma þvi
út. Vér getum allar verið vissar um, að ritið á það fyllilega skilið
að vera keypt og lesið og peningunum, sem fyrir það eru látnir, er
vel varið.
Það var talað um það á síðasta þingi, að félagið efndi til ein-
hverskonar samkepni, helst í einhverri handavinnu. Var fram-
kvæmdanefndinni falið það mál. Hefir nefndin reynt að koma
þessu í framkvæmd og hepnast það að nokkru leyti, eins og frarn
mun koma á þessu þingi. En í þetta sinn hefir þátttakan ekki
orðið eins almenn, eins og æskilegt væri og er það heldur naum-
ast von. svona í fyrsta sinn . Eru miklar ilíkur til að hún verði al-
mennari næst.
Öll málefni Bandalags lúterskra kvenna eru nú í höndum
þess þings, sem hér er sett. Eg veit að við viljum allar gera það.
og það eitt, sem við höldum að sé málefni félagsins og sérstaklega
málefni kristinsdómsins vor á meðal fyrir beztu. Með því hugar-
fari veit eg að alt muni vel ganga og við getum allar verið örugg-
a,r. Eg þakka fyrir ágæta samvinnu á árinu sem leið og á undan-
förnum árum, og eg bið Guð að leggja blessun sína yfir þetta árs-
þing Bandalags lúterskra kvenna.
Winnipeg, 22. júní 1935.
Guðrún Johnson