Árdís - 01.01.1936, Side 40

38
gaf hann aleigu sína til að eignast þessa bók sem hafði “orð guðs’’
inni að halda.
Eitt af hinu mikla líknarstarfi trúboða er á meðal holdsveikra.
Átakanleg var æfi þessara sjúklinga þegar þeir voru reknir burtu
frá öllum og höfðu ekki annað til matar en það sem þeir báðu um að
gefa sér. Allir hræddust þá og heiðið fólk áleit að þessi veiki væri
hegning á þeim fyrir einhverjar stórsyndir. Hinir kristu trúboðar
komu til þeirra og hjálpuðu þeim, bygðu yfir þá hús sem þeir gætu
átt heima í og sögðu þeim frá manninum frá Galileu sem hafði
læknað iholdsveiku mennina. Hefur fjöldi lioldsveikra manna í
heiðnu löndunum orðið lærisveinar Krists. Með innsprautiii;
hefir mörgum veriö hjálpað á þessum “leprosariums”, sérsfcaklega
börnum.
Eg gæti haldið áfram í langan fcíma og sagt ykkur frá skólum
og sjúkrahúsum og öðrum hælum sem finna má alstaðar þar sem
trúboðar hafa farið með náðarboðskap Jesú Krists, en þar r:
þetta erindi er orðið of langt vildi eg aðeins bæta því við, kristnu
systur, að enn er mikið til að gera. Víngarður meistarans er stór
og þarf marga til að starfa. Enginn tími er til að standa iðjulaus á
torginu. Ef vér getum ekki farið til heiðinna landa er mikið til að
vinna heima fyrir. Og ef oss finst að vér getum ekki sjálfar unnið
þá getum vér þó styrkt þá með bænum og gjöfum. “Kröftug bæn
hins réttláta megnar mikið.”
Vér skulum ekki gleyma þvá að ef vér viljum halda lifandi vorri
eigin trú þá verðum vér að útbreiða gleðiboðskapinn — útbreiða
hann á meðal allra, því frelsarinn sagði:
“Eg hefi aðra sauði sem ekki eru af þessu sauðahúsi, þá byrj-
ar mér að ieiða, og þeir munu heyra mína raust og þar mun verða
ein hjörð og einn hirðir.”