Árroði - 01.04.1947, Blaðsíða 8

þroskaðri menn á sviði stjórnmála heldur
en kommúnistar. Sannar það bezt þroska
þeirra (þ. e. íhaldsins), hve kænir þeir eru
að draga dulu yfir sinni innri vilja í ræðum
og riti; það kunna kommúnistar aftur verr.
Eg minnist þess frá einum stjórnmálafundi
fyrir síðastliðnar kosningar, að kommúnisti
einn, úr ungfylkingu þeirra sagði að byggja
mætti 500 íbúðir á ári fram yfir það, sem í
framkvæmd var, þegar vinnuafl í landinu
var að fullu nýtt. Tillögur hliðstæðar þessari
má daglega heyra úr Stalingrad vígstöðvum
þeirra kommúnista og eru glöggt dæmi um,
hve traustur grundvöllur er fyrir málflutn-
ingi þeirra. Bylting og aftur bylting eru hróp
þeirra, já og jafnvel blóðug bylting, ef ekki
vill betur. Persónulegar svívirðingar og götu-
strákahróp en forðast sannleiksgrundvöll
málefnanna. „Utilokum þessa og þessa stétt
— þar eru kúgarar, föðurlandssvikarar“.
Þannig er það, lesari góður, annars vegar
öfgar úr hófi fram, en á hinum staðnum er
reynt að blekkja þig með fögrum loforðum.
En hver er sá flokkur, sem sameinar það, að
raunhæfni og þjóðarhagsmunir renni saman
og góð afkoma hvers einasta þjóðfélagsþegns
sé tryggð. Því er fljótsvarað. Það er stefna
jafnaðarmanna, lýðræðis — sócialisminn, sem
tryggir þetta allt, en því aðeins, að hún fái
það mikið fylgi, að hún hafi yfirtökin. Þá
getur hún sýnt sanngirnis og mannúðargrund-
völl þann, sem stefnan er byggð á.
Það er Alþýðuflokkurinn, sem á upphafið
að því, að verkamaðurinn hefur í dag rétt-
indi til þess að lifa, ef svo mætti að orði
komast, því fyrir baráttutímabil Alþýðu-
flokksins er óhætt að segja, að hverri vinn-
andi hönd væru allar bjargir vannaðar.
Vökulögin á togurunum eru fyrir atbeina
verkalýðsforingjans Jóns Baldvinssonar, sem
jafnframt var formaður Alþýðuflokksins. Al-
þýðuflokksþingmenn vöktu fyrstir manna
máls á lögunum urn Almannatryggingar.
Þetta eru aðeins tvö atriði úr því helzta,
sem Alþýðuflokkurinn eða jafnaðarmenn á
Islandi hafa beitt sér fyrir. Fyrir utan þau
hlunnindi, sem hlotizt hafa af þessum fram-
kvæmdum Alþýðuflokksins, er hér um svo
mikla menningu, samfara framkvæmdum
þessum að ræða, að við getum fullkomlega
horfst í augu við aðrar menningarþjóðir.
Þessu hefur Alþýðuflokkurinn áorkað þrátt
fyrir harða baráttu andstæðingaflokkanna,
sem hafa margfalt fleiri þingmenn á þingi.
Þessvegna eru þessir sigrar glæsilegir.
Þannig og hliðstætt vinna jafnaðarmenn
um heim allann. Þar af kemur hið mikla
fylgi, sem jafnaðarstefnan hlýtur nú í ná-
grannalöndunum og vonir standa til, að
fylgisaukning þessi fari vaxandi. Fylgisaukn-
ings jafnaðarmanna við síðustu kosningar á
Islandi er táknrænt dæmi. Niðurstöður þeirra
kosninga sýndu langmesta fylgisaukningu hjá
Alþýðuflokknum. Þannig þarf það að halda
áfram, þar til sól sigurdags Jafnaðarstefn-
unnar nær að skína yfir landið.
Við getum ekki barið höfðinu við stein-
inn og sagt sem svo, að flokkur, eins og t. d.
Sjálfstæðisflokkurinn, geti nokkurntíma unn-
ið fyrir meirihluta fólksins í landinu, þ. e.
verkalýðinn. Þó að samtíðin neyði hann til
að gera það í einhverjum smáatriðum nú,
verður hin dökka dula dregin frá strax og
nógu mikið fylgi þykir tryggt orðið. Sama
er að segja með kommunistana, þeir eyði-
leggja tillögur okkar með öfgum og mold-
ryki, sem þeir þyrla utan um þær án tilrauna
til réttra og raunhæfra leiða.
Jafnrétti frelsi og bræðralag er kjörorð
jafnaðarstefnunnar. A þeim grundvelli byggir
Alþýðuflokkurinn stefnumál sín og fram-
kvæmdir. Ef þú villt framkvæmd þessara
8 ÁRROÐI