Morgunblaðið - 13.06.2009, Blaðsíða 34

34 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. JÚNÍ 2009
✝ Birna Salómons-dóttir fæddist 11.
apríl 1943. Hún lést 4.
júní 2009. Foreldrar
hennar voru Salómon
Einarson, f. 4. októ-
ber 1914, d. 8. febr-
úar 2002 og Sig-
urbjörg Björnsdóttir,
f. 10. mars 1923, d.
12. júlí 2004.
Birna giftist árið
1966 Reyni Ásgríms-
syni, þau skildu. Syn-
ir þeirra eru: 1) Sal-
ómon Viðar, f. 1961,
maki Þóra Lind Karlsdóttir, f.
1963. Börn þeirra, Reynir Viðar, f.
1987, Birna Björg, f. 1991 og Karl
Cesar, f. 1993. Fóstursonur Sal-
ómons Viðars og sonur Þóru Lind-
ar er Svavar Örn Eysteinsson, f.
1981, maki Steinunn Björnsdóttir,
f. 1980, börn þeirra eru Jónas
Breki, f. 1999 og Ásdís Svava, f.
2007. Áður átti Salómon Viðar
Gylfa Snæ, f. 1984. Barnsmóðir
Margrét Gylfadóttir, f. 1964. 2) Ás-
grímur Víðir, f. 1970, maki Helga
bjuggu þau um tíma í Þorlákshöfn,
Færeyjum, Danmörku og í Ísrael.
Birna breytti um vettvang árið
1994 og hóf störf í Kópavogsskóla
sem gangavörður. Nokkrum árum
síðar flytur hún sig yfir í Folda-
skóla þar sem hún sá um skólaeld-
húsið og í kjölfarið flutti hún í Graf-
arvoginn, þar sem hún undi sér vel.
Síðustu starfsárin starfaði hún í
Rimaskóla, en varð að hætta fyrir
aldur fram vegna heilsubrests.
Birna var mikil hannyrðakona og
liggja eftir hana margir munir,
hvort sem það var prjón, hekl, út-
saumur eða perlusaumur, allt lék
þetta í höndum hennar. Hún hafði
gaman að öllum söng, og þá sér-
staklega karlakórum og harm-
onikkutónlist. Birna og Georg ferð-
uðust mikið saman síðustu árin,
innanlands fóru þau á harmonikku-
mót og erlendis til sólarstranda og í
borgarferðir. Sveitin hennar, Fljót-
in, voru Birnu kær og eyddi hún frí-
tíma sínum að miklum hluta þar.
Börnin og barnabörnin gengu fyrir
öllu hjá Birnu og hún var sjaldan
ánægðari en þegar allir voru sam-
ankomnir hjá henni.
Útför Birnu verður gerð frá
Barðskirkju í Fljótum í dag, 13.
júní, klukkan 11.
Þorsteinsdóttir, f.
1973. Börn þeirra,
Þorsteinn Arnar, f.
1992, Petra Sig-
urbjörg, f. 1994 og
Stefán Björn, f. 2008.
Sambýlismaður Birnu
er Georg Her-
mannsson, sem dvel-
ur nú á hjúkr-
unardeild
Heilbrigðisstofnunar
Siglufjarðar.
Birna ólst upp í
Fljótunum í Skaga-
firði við gott atlæti
foreldra sinna, sem og móðurömmu
og afa. Hún gekk í barnaskólann að
Sólgörðum og á unglingsárunum
lagði hún land undir fót og settist á
skólabekk í Reykholti í Borgarfirði.
Árið 1960 flyst fjölskyldan suður í
Kópavog þar sem þau komu sér vel
fyrir í Löngubrekkunni. Birna
stundaði almenn verslunarstörf,
þar á meðal hjá Kron og í Sogaveri
sem hún átti og rak um tíma. Birna
fylgdi fyrri manni sínum um víðan
völl vegna starfa hans, til dæmis
Í dag kveðjum við hana Birnu
ömmu okkar, mömmu og tengdamóð-
ur. Ekkert okkar óraði fyrir því að við
myndum missa hana frá okkur svo
snögglega og svona fljótt. Við sitjum
eftir sem lömuð og reynum að fóta
okkur í breyttri tilveru sem einhvern-
veginn virðist ógerandi. Að reyna að
skilja og átta sig á því að aldrei aftur
eigum við eftir að fara í mat til hennar
og borða góða matinn hennar, aldrei
aftur kemur hún til okkar í mat eða
bara í tesopa, hún eigi ekki eftir að
standa á tröppunum og banka létt á
hurðina og koma inn – bara svona í
leiðinni heim, við skiljum það ekki
nærri því strax.
Hugurinn hvarflar að öllum þeim
minningum sem við eigum með Birnu
ömmu, ferðunum til Kanada, til Tyrk-
lands og öllum skreppitúrunum aust-
ur fyrir fjall, núna síðast fórum við
saman til að fylgjast með endurnýj-
uninni í bústaðnum. Þær ferðir verða
ekki fleiri, allar áætlanirnar um sum-
arið okkar saman lagðar til hliðar. Við
syrgjum það að eiga ekki allar stund-
irnar með ömmu Birnu sem við reikn-
uðum með að eiga, við syrgjum að þau
Stefán Björn fengu svo stuttan tíma
saman. En við syrgjum ekki fortíðina,
heldur framtíðina sem ekki varð.
Birna amma var kletturinn í fjöl-
skyldunni okkar. Ef eitthvað bjátaði á
var hún komin undir eins, tilbúin að
hjálpa og styðja okkur öll, alveg sama
hvernig stóð á hjá henni því hún vildi
allt fyrir okkur gera. Hún tók þátt í
öllu sem snerti barnabörnin hennar
því þau voru henni eitt og allt, enda
sóttu þau í að koma til ömmu því þar
voru þau alltaf meira en velkomin og
dekrað við þau á allan hátt.
Birna naut þess að fá fólkið sitt í
mat og það gerði hún með glæsibrag,
hún var listakokkur og hafði gaman af
því að elda góðan mat. Hún var í ess-
inu sínu þegar við vorum öll saman-
komin hjá henni, borðandi matinn
hennar og helst mikið af honum. Það
er ólýsanlega sárt að hugsa til þess að
það gerist ekki aftur, ekki með ömmu
Birnu. Núna er það okkar sem eftir
stöndum að standa saman og halda
utan um hvert annað, ekkert frekar
hefði amma Birna viljað. Það var ekki
hægt að eignast traustari vin en
Birnu, þegar vinir hennar veiktust fór
hún reglulega í heimsóknir hvort sem
það var á spítalann eða heim, hún
sinnti vinum sínum af kostgæfni og
valdi þá líka vel.
Birna var hreinskiptin og sagði
sína skoðun umbúðalaust og lét í sér
heyra ef henni var misboðið. Hún tók
upp hanskann fyrir minnimáttar og
hafði stórt hjarta sem ekkert aumt
mátti sjá. Birna amma var góð kona.
Missir Gogga er mikill, Birna var
hans stoð og stytta sem og besti fé-
lagi. Í dag fylgjum við Birnu ömmu í
síðustu ferðina sína í Fljótin, sveitina
sem var henni svo kær.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Við biðjum góðan Guð að taka á
móti ömmu Birnu og um leið að
styrkja okkur sem eftir stöndum.
Ásgrímur, Helga, Þorsteinn Arnar,
Petra Sigurbjörg og Stefán Björn.
Ég var átján ára þegar ég kynntist
Birnu tengdamóður minni. Ung og
óreynd, nýbúin að kynnast Ásgrími
syni hennar og við áttum von á okkar
fyrsta barni. Birna tók mér opnum
örmum eins og ekkert væri eðlilegra,
gerði allt sem í hennar valdi stóð til að
auðvelda okkur ungum foreldrum líf-
ið. Það fékk ég henni aldrei fullþakk-
að.
Við Ásgrímur áttum okkar fyrstu
sambúðarár í kjallaranum hjá Birnu
og Reyni og eldri börnin okkar, Þor-
steinn og Petra búa að því alla tíð að
hafa haft ömmu og afa svona nálægt
sér fyrstu árin. Ég bý ekki síður að
því, öll kvöldin sem við sátum og
saumuðum, spiluðum og spjölluðum
þegar við vorum bara tvær einar vak-
andi, öll skiptin sem hún var að reyna
að kenna mér einhvers konar handa-
vinnu og hló mikið þegar það gekk
ekki sem skyldi og kláraði verkið fyr-
ir mig, enda var hún alger snillingur í
höndunum. Allar minningarnar.
Verslunarferðirnar okkar til Edin-
borgar og síðar til Kanada, það sem
við gátum verslað, hlegið og skemmt
okkur.
Við vorum ekki alltaf sammála,
rökræddum hlutina og skiptumst á
skoðunum en það stóð vináttu okkar
ekki fyrir þrifum. Ég á eftir að sakna
þess. Ég á eftir að sakna þess að geta
rölt yfir til hennar með barnavagninn
og spjallað. Ég á eftir að sakna þess
að við skreppum í búðir og bruðlum
pínulítið saman, bara af því okkur
þótti það svo gaman. Það er svo
margt sem ég á eftir að sakna. Ég er
ósátt og sár og skil ekki afhverju að
hún var tekin frá okkur svo snemma,
án nokkurs undirbúnings. Ég sakna
allra stundanna sem við áttum eftir að
eiga saman. Nokkur fátækleg orð í
minningargrein ná engan veginn að
lýsa því sem mig langar að segja við
tengdamóður mína að skilnaði, rest-
inni fel ég Guði að koma til skila.
Kom, huggari, mig hugga þú,
kom, hönd, og bind um sárin,
kom, dögg, og svala sálu nú,
kom, sól, og þerra tárin,
kom, hjartans heilsulind,
kom, heilög fyrirmynd,
kom, ljós, og lýstu mér,
kom, líf, er ævin þver,
kom, eilífð, bak við árin.
(Valdimar Briem.)
Þín,
Helga.
Elsku Birna mín, ég sit við tölvuna
með hnút í maganum og tárin renna
niður kinnar mínar. Ég get ekki trúað
því að svona sé komið, að ég sé að
skrifa minningargrein um þig. Þetta
gerðist svo snöggt og erum við öll enn
ekki búin að ná því að þú sért farin frá
okkur. Mér finnst eins og þú eigir eft-
ir að hringja eða að ég fari til þín í te.
Það var svo margt sem við áttum eftir
að gera saman. Börnin mín gráta
ömmu sína og er erfitt að sjá þau
finna svona til. Ekki er langt síðan
þau fylgdu ömmu Möllu til grafar.
Mikið lagt á svona ungar sálir. Ég fór
heim til þín í gær og var eins og þú
hefðir bara skroppið aðeins frá, allt á
sínum stað og þú búin að pakka niður
til að fara norður til hans Gogga þíns,
en þú fórst eins oft norður og þú gast.
Þú hugsaðir svo vel um hann Gogga
og varst honum svo góð. Birna nafna
þín fór líka heim til þín, sat og hugsaði
til ömmu. Hún skilur þetta ekki, trúir
þessu ekki og grætur. Reynir kom
líka við hjá þér og þegar hann keyrði í
burtu fannst honum eins og þú værir í
glugganum eins og þú gerðir þegar
hann fór í skólann, og finnur hann nú
til í hjartanu af sorg.
Þér á ég mikið að þakka. Reynir
minn bjó hjá þér allan tímann sem
hann var í framhaldsskóla og fannst
honum gott að vera hjá ömmu. Fann
hann ást og umhyggju. Þú hjálpaðir
mér mikið í mínum veikindum og
varst alltaf til staðar ef ég þurfti á að
halda. Þú stóðst eins og klettur við
bakið á mér og var gott að finna að
þarna átti ég bakland. Við gátum tal-
að mikið saman um allt milli himins
og jarðar, og oft eyddum við drjúgum
tíma við hannyrðir saman. Það voru
góðar stundir. Þú kenndir mér að
sauma, baka og elda mat, en sumt lét
ég þér eftir að elda því mig langaði í
mömmumat.
Krökkunum fannst alltaf spenn-
andi að koma til ömmu og leið þeim
vel í návist þinni, amma var svo mjúk
og hlý. Mikið var rætt um elda-
mennsku þína, en góður kokkur
varstu. Við vorum farnar að tala um
að fara út í haust að gera jólainnkaup-
in, þessar ferðir okkar erlendis voru
skemmtilegar og var oft mikið hlegið.
Mikil mamma og amma varstu og
hugsaðir vel um þitt fólk, og er missir
þeirra mikill. Ömmubörnin biðu
spennt eftir jólunum að opna pakk-
ann frá ömmu Birnu því hann var
mest spennandi, amma gaf svo
skemmtilegar gjafir. Það er svo
margt sem kemur upp í huga mér
þegar ég lít til baka og þetta eru góð-
ar minningar. Takk fyrir vináttuna,
hlýjuna og samveruna, ég sakna þín.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Elsku Birna, Guð varðveiti þig og
blessi.
Ástarkveðja, þín tengdadóttir,
Þóra Lind.
Elsku amma,
Ég á svo margar góðar minningar
með þér, það fyrsta sem mér dettur í
hug ert þú í bleika náttkjólnum í
Löngubrekkunni.
Ég á eftir að sakna þín svo mikið og
það verður erfitt að venjast því að
amma sé ekki hérna. Ég lærði svo
Birna Salómonsdóttir Skýr er myndin í hug mér
af móðurinni sem ég missti.
Hún svo falleg og friðsæl hvílir hér,
ó, hve köld var kinn hennar er ég
kyssti.
Ásgrímur Reynisson.
HINSTA KVEÐJA
AÐ SKRIFA MINNINGARGREIN
Sami skilafrestur er á greinum vegna útfara í kyrrþey.
Minningargreinar sem berast blaðinu innan tilskilins frests verða birtar
í blaðinu. Leitast verður við að birta þær á útfarardegi eða sem næst þeim
degi.Hvemargar greinar birtast í blaðinu á útfarardegi viðkomandi, ræðst
af stærð blaðsins hverju sinni.
Minningargreinar, sem berast eftir tilskilinn frest eða útfarardag,
verða eingöngu birtar á vefnum á www.mbl.is/minningar. Tilvísun á
vefslóðina verður í greinum eða æviágripi sem birtast í blaðinu.
Netgreinarnar eru öllum opnar.
Þeim, sem vilja fá birta minningargreinar í Morgunblaðinu,
er bent á að skilafrestur til birtingar í blaðinu er á hádegi
tveimur virkum dögum fyrir útfarardag, þ.e.:
Birtingardagur Skilatími
Mánudagsblað Hádegi föstudag
Þriðjudagsblað Hádegi föstudag
Miðvikudagsblað Hádegi mánudag
Fimmtudagsblað Hádegi þriðjudag
Föstudagsblað Hádegi miðvikudag
Laugardagsblað Hádegi fimmtudag
Þóra Gabríella
Valdimarsdóttir
✝ Þóra GabríellaValdimarsdóttir
fæddist á Eskifirði 15.
september 1941. Hún
lést á sjúkrahúsinu á
Egilsstöðum 30. maí
síðastliðinn.
Útför Þóru Gabrí-
ellu var gerð frá Reyðarfjarðarkirkju 6.
júní sl.
Meira: mbl.is/minningar
Minningar á mbl.is
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
SÓLBORG HULDA ÞÓRÐARDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Sóltúni,
áður Stigahlíð 18,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 11. júní.
Þórður Adólfsson, Elsa Jóhanna Gísladóttir,
Adólf Adólfsson, Monika Magnúsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Elskulegur bróðir minn,
EINAR SIGURGEIRSSON,
sem lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar laugardaginn
6. júní, verður jarðsunginn frá Seyðisfjarðarkirkju
mánudaginn 15. júní kl. 14.00.
Hreinn Sigurgeirsson
og aðstandendur.
ÍSLENSKAR
LÍKKISTUR
Góð þjónusta - Gott verð
Starmýri 2, 108 Reykjavík
553 3032
Opið 11-16 virka daga