Morgunblaðið - 24.11.2009, Side 28

28 MenningFÓLK
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. NÓVEMBER 2009
 Sambíóin forsýndu vamp-
írumyndina The Twilight Saga:
New Moon föstudaginn sl. og að
sögn Sam-manna voru viðbrögð
bíógesta afskaplega góð. Því hafa
þeir ákveðið að frumsýna kvik-
myndina á morgun en ekki 27. nóv.
eins og til stóð. Nokkur þúsund
miða munu þegar hafa selst.
Frumsýningu flýtt á
Twilight-vampírumynd
Fólk
 Kvikmyndafyrirtækið Felix Film
í Stokkhólmi hefur gert tilboð í
kvikmyndaréttinn á tveimur skáld-
sögum Sindra Freyssonar, Flótt-
anum og Dóttur mæðra minna sem
er nýkomin út hjá Veröld. Við-
ræður eru á lokastigi. Felix Film er
í eigu kvikmyndagerðarmannanna
Helga Felixsonar og Titti Johnson
en nýjasta kvikmynd Helga, Guð
blessi Ísland, um íslenska efnahags-
hrunið og afleiðingar þess, vakti
mikla athygli og umtal í haust. Fel-
ix Film hefur ekki framleitt leiknar
kvikmyndir áður og verða því þær
sem byggðar eru á bókum Sindra
þær fyrstu.
Kaupir kvikmyndarétt-
inn að bókum Sindra
 Þriðja breiðskífa Morðingjanna,
Flóttinn mikli, kemur út á föstu-
daginn en er komin í forsölu á vef-
síðunum tonlist.is og kimirecor-
ds.net. Um plötuna hafði
blaðamaður Morgunblaðsins m.a.
það að segja að hún væri „á allan
hátt svaðalegri en fyrri verk“ og
bætti við: „Drepið mig strax!“ Það
hlýtur því að vera von á góðu.
Plata Morðingjanna í
forsölu á tonlist.is
„ÉG geri sko ekki neitt fyrir neinn
sem gerir ekki neitt fyrir neinn,“ er
án efa ein fleygasta setning ís-
lenskrar kvikmyndasögu en það er
Axel í Sódóma Reykjavík sem segir
hana. Þessi fleyga setning kemur
auðvitað fyrir í bókinni Ég tvista til
þess að gleyma: Fleyg orð úr ís-
lenskum kvikmyndum sem Guðni
Sigurðsson tók saman og er nýkom-
in út hjá Bókafélaginu.
Í bókinni er farið yfir íslenska
kvikmyndasögu og fyndnar setn-
ingar og frasar sem munað er eftir
teknir saman.
„Íslenskar kvikmyndir eru orðn-
ar svo margar og margir kunna til-
vísanir úr þeim,
mér fannst bara
gaman að taka
þetta saman,
bæði setningar
sem allir þekkja
og líka önnur
sniðug tilsvör,“
segir Guðni.
Hann horfði á
89 íslenskar kvik-
myndir, 79 af
stöðinni var sú elsta og Reykjavík-
Rotterdam sú nýjasta.
„Það var ekki auðvelt að nálgast
allar myndirnar og nokkrar sem ég
varð að sleppa. En ég náði 89 mynd-
um, horfði á þær allar, spólaði fram
og til baka og skrifaði setningarnar
beint niður í tölvu um leið.“
Guðni segir að bókin sé tilvalin til
að slá um sig í partíum með. „Svo er
líka hægt að búa til skemmtilegan
leik, velja setningu og láta giska á
úr hvaða mynd hún er.“
Guðni segir að myndirnar Stella í
orlofi, Með allt á hreinu, Nýtt líf og
Englar alheimsins eigi líklega flest-
ar tilvitnanir í bókinni.
Spurður hver sé uppáhalds til-
vitnunin hans segir Guðni að því sé
erfitt að svara en sú sem er nefnd
hér í upphafi greinar er honum
minnisstæð. ingveldur@mbl.is Englar alheimsins Margar fleygar setningar koma fyrir í þeirri mynd.
Fyndnar setningar og frasar úr kvikmyndum
Guðni Sigurðsson
Guðni Sigurðsson horfði á 89 íslenskar kvikmyndir fyrir
bókina Ég tvista til þess að gleyma, sem er nýkomin út
Eftir Helga Snæ Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
JÓHANNA Helga Þorkelsdóttir
myndlistarkona opnaði um helgina
einkasýningu í Listasafni ASÍ sem
hún nefnir Ljósflæði/Luminous
Flux. Jóhanna segir sýninguna snú-
ast um áhrif ljóss og lita á okkur
mannfólkið, ljóstillífun og síðast en
ekki síst skort á dagsljósi, skamm-
degið. Við Íslendingar búum jú nán-
ast í myrkri stóran hlutan ársins og
skammdegið er Jóhönnu hugleikið.
Á sýningunni má m.a. sjá stórt rým-
isverk sem ákvarðast af bogadregn-
um loftgluggum salarins og baklýst
veggverk með áprentuðum filmum.
Baklýsingin er fengin með afar
sterkum dagsljóssperum og má því
segja að Jóhanna hafi fært sólina
inn í safnið.
Fortíð eða framtíð
„Ég vinn með arkitektúr salarins,
fékk Söru Axelsdóttur arkitekt til
að búa til þrívíddarlíkan af Ásmund-
arsal fyrir mig og þannig skoðaði ég
hvernig sólin flæðir inn í salinn.
Þetta er nefnilega svo ótrúlega flott
hús, með þessum risastóru, boga-
dregnu gluggum,“ segir Jóhanna.
Hún hafi komist að því að salurinn
væri á ákveðnum tíma dags baðaður
sól en þá einmitt á þeim tíma þegar
safnið er lokað. „Sólin er þarna á
kvöldin og á morgnana á sumrin,“
segir Jóhanna. Þeir sem sýni í safn-
inu vilji jú hafa dagsbirtu þar inni
en þó ekki blindandi sólskin. Jó-
hanna segist hafa notað þetta í inn-
setningu í Ásmundarsal, miðað í
henni við sumarsólstöður, 21. júní,
og límt á veggina gula fluorescent-
filmu líkt og kvöldsólin skini á þá
þann dag. Spurningin er sú hvort
hér sé á ferðinni liðinn tími, þ.e.
skráning á birtunni 21. júní sl., eða
vísað í framtíðina. „Það er bara op-
ið,“ segir Jóhanna. „Þetta er líkleg
útkoma á þessum degi, miðað við
þetta þrívíddarlíkan sem við gerðum
og þær mælingar sem við settum
inn.“
Jóhanna segir filmuna iðandi, í
raun sé liturinn á henni mjög ónátt-
úrulegur en þó svo lifandi að menn
fái tilfinningu fyrir sólinni.
Ljóstillífum að einhverju leyti
– Svo kemur ljóstillífun líka við
sögu á sýningunni …
„Já, svolítið mikið. Það var eigin-
lega þannig sem hugmyndin kvikn-
aði hjá mér. Ég hélt sýningu í Chic-
ago í fyrra og þá var þemað
kenningar um hvernig hægt væri að
stjórna líðan fólks eða hegðun þess í
ákveðnu rými.
Þá fór ég að skoða ljós og hvernig
áhrif það hefði á fólk. Því meira sem
ég las þeim mun meira fannst mér
eins og fólk væri bara að ljóstillífa
að einhverju leyti. Við þurfum sólina
og ljósið svo mikið. Þá fór ég að
hugsa um Íslendinga, hvernig áhrif
þetta hefur á okkur þegar sólar-
ljósið minnkar og þess vegna er ég
að sýna þetta núna í skammdeginu.
Þegar ég var að lesa mér til um ljós-
tillífun sankaði ég að mér fullt af
myndefni, var komin með heilan
banka af myndum og fór síðan að
vinna þær saman.
Þannig að ég er með þessi verk
sem ég baklýsi með 10.000 Lux
dagsbirtuperum þannig að verkin
hafa möguleika á því að hafa sömu
áhrif og þessi meðferðarljós sem er
verið að nota,“ segir Jóhanna. Per-
urnar eru afskaplega sterkar og
kveikt á þeim allan sólarhringinn
þannig að dagsbirtan skín út úr
safninu í skammdegis- og nætur-
myrkrinu.
Þessi sólar- og náttúrutenging
minnir óneitanlega á verk Ólafs Elí-
assonar en Jóhanna segir þó ekki
um neina vísun að ræða í hans verk.
„Þetta eru allt öðruvísi verk, allt
öðruvísi nálgun,“ bendir Jóhanna á.
Morgunblaðið/RAX
Bjartur salur Jóhanna með dóttur sína í fanginu í Listasafni ASÍ þar sem sýning hennar, Ljósflæði/Luminous Flux, stendur yfir.
Dimmu í dagsljós breytt
 Innsetning í Ásmundarsal vísar til sólarljóss sem skín inn í salinn á sumrin
 Veggverk með sterkum dagsljóssperum sem hressa gesti við í skammdeginu
Listasafn ASÍ er opið frá klukkan
13-17 alla daga nema mánudaga.
Aðgangur er ókeypis. Safnið er til
húsa í Ásmundarsal, Freyjugötu
41, 101 Reykjavík.
Jóhanna er fædd árið 1978. Hún
hlaut BA-gráðu í myndlist frá
Listaháskóla Íslands árið 2003 og
MFA-gráðu frá The School of the
Art Institute of Chicago árið 2007.
Listaháskólinn sem Jóhanna nam
við í Chicago er í miðbænum í
miðri skýjakljúfaþyrpingunni þar
sem m.a. má finna hinn gríðarlega
háa Sears-turn. Jóhanna segir það
vissulega hafa verið einkennilegt í
fyrstu að stunda nám í þessu um-
hverfi. En hafði umhverfið áhrif á
námið, á verkin hennar? „Já, það
hafði áhrif á verkin mín, ég fór
meira að nálgast náttúruna í verk-
um mínum, kannski var það vegna
þess að þetta var svo náttúru-
laust,“ segir Jóhanna. Þá hafi fjar-
lægðin frá Íslandi e.t.v. einnig haft
þessi áhrif. Tengsl manns og nátt-
úru séu henni hugleikin.
Vefsíðu Jóhönnu má finna á
slóðinni johannahelga.com.
Nálgaðist náttúruna í Chicago