Morgunblaðið - 21.12.2009, Page 31

Minningar 31
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. DESEMBER 2009
Húsviðhald
Tökum að okkur að leggja PVC
dúk á þök og bílskúra. Þjónum lands-
byggðinni einnig. Erum líka í
viðgerðum. Uppl. í síma 659-3598.
Ýmislegt
Teg. Splendour - glæsilegur push
up fyrir myndarlegan barm í
D,DD,E,F,FF,G skálum á kr. 6.885,-
Teg. Brillant - mjög fallegur push up
í B,C,D skálum á kr. 6.475,-
Misty, Laugavegi 178,
sími 551 3366.
Opið mán.-fös. 10-18,
lau 12.des kl. 10-16
lau 19.des kl. 10-18
Þorláksmessa kl. 10-20
Góð þjónusta - fagleg ráðgjöf.
www.misty.is
Mjúkir og þægilegir
dömuinniskór með góðum sóla.
Litir: blátt og vínrautt.
Stærðir: 36 - 42. Verð 3.785 kr.
Misty skór, Laugavegi 178,
sími: 551 2070,
opið: mán.- fös. 10 - 18,
laug. 10 -18.
Góð þjónusta - fagleg ráðgjöf.
www.mistyskor.is
Lífsorka. Frábærir hitabakstrar
Betra líf, s. 581 1380, Kringlunni.
Gigtarfélag Íslands, s. 530 3600,
Umboðsm. Hellu, Sólveig sími
863 7273. www.lifsorka.net
Leiðisgreinar, erum í Hverafold
skammt frá kirkjugarðinum.
Runni Stúdíóblóm
Hverafold 1 - 3
Sími 567 0760.
Kyssist undir Mistilteini
þá varir ástin og vináttan
að eilífu.
Runni Stúdíóblóm,
Hverafold 1 - 3.
Sími 567 0760.
Jólaskreytingar mjög
fallegar, fjölbreytt úrval.
Runni Stúdíóblóm
Hverafold 1 - 3
Sími 567 0760.
Fallegar kertaskreytingar
mikið úrval lita.
Runni Stúdíóblóm,
Hverafold 1 - 3.
Sími 567 0760.
Bátar
Sennilega ódýrustu skrúfurnar
á Íslandi
Útvega koparskrúfur á allar gerðir
báta, beint frá framleiðanda.
Upplýsingar á www.somiboats.is
Óskar, 0046704051340.
Bílar
Jólatilboð hjá Bóni & þvotti
Vatnagörðum 16. Veitum 15%
afslátt á alþrifum og takir þú djúp-
hreinsun líka færðu hana á hálfvirði,
eins bjóðum við gæðaþvott + skolbón
+ felgur sýruþvegnar. bonogtvottur.is
sími 445-9090
Bílaþjónusta
Ökukennsla
Glæsileg kennslubifreið
Subaru Impreza AERO 2008, FWD.
Öruggur í vetraraksturinn.
Akstursmat og endurtökupróf.
Gylfi Guðjónsson,
sími 6960042,
bilaskoli.is
Bilaskoli.is
Bókleg námskeið - ökukennsla -
akstursmat - kennsla fatlaðra
Sverrir Björnsson
Volkswagen Passat '08.
8924449/5572940.
Ævar Friðriksson
Toyota Avensis '06.
8637493/5572493.
Gylfi Guðjónsson
Subaru Impreza '08.
6960042/5666442.
Snorri Bjarnason
BMW 116i ´07.
8921451/5574975. Visa/Euro.
Sumarhús
Falleg og vönduð sumarhús frá
Stoðverk ehf. í Ölfusi
Gott verð. Teiknum eftir óskum kaup-
enda.
Símar: 660 8732, 660 8730,
892 8661, 483 5009.
stodverk@simnet.is
Varahlutir
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Helen Sif, Guðmunda, Sif og fjöl-
skylda, missir ykkar er mikill, okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Freydís, Helgi og börn.
Hvernig má það vera að Hans sé
dáinn – horfinn á braut. Við höfðum
alltaf hvort annað við Hans. Alltaf,
allt okkar líf höfum við átt hvort ann-
að að. Líka eftir að við giftumst og
eignuðumst eigin börn og barnabörn.
Hið sérstaka og nána samband okkar
trosnaði aldrei.
Hér er lítil saga úr sameiginlegu
lífi okkar:
Það var árið 1955. Við Hans vorum
með mömmu á söngferðalagi um Ís-
lendingabyggðir Kanada. Mamma
hafði sérstakan bílstjóra sem ók
henni frá einum tónleikastaðnum til
annars. Við Hans dvöldum í aftur-
sæti bílsins og þar kom eitt sinn að
bílstjórinn snýr sér að okkur úr bíl-
stjórasætinu og spyr okkur hvort
ekki sé einmanalegt fyrir lítil börn að
vera á þessum langa þvælingi með
mömmu sinni. Hans svaraði undir-
eins: „Nei. Alls ekki. Við höfum hvort
annað.“
Þótt rætur Hans í Danmörku
væru ekki jafn sterkar og mínar, þá
lifði alltaf með honum hinn yndislegi
danski húmor. Allt til hans síðustu
stunda gaf að sjá léttan kímni- og
gleðiglampa í augum hans og frá
honum komu kímilegar athugasemd-
ir.
Mesta hamingja Hans í lífinu var
ráðin þegar hann hitti Laufeyju sem
varð eiginkona hans. Hún gaf honum
öryggi og rótfestu og yndislega fjöl-
skyldu. Þau fengu 25 hamingjuár
saman og Laufey var ekki bara eig-
inkona og móðir barna hans, heldur
líka ferðafélagi hans, ráðgjafi og
besti vinur. Hvers er frekar hægt að
óska sér?
Við Stefán og börnin okkar eigum
margar ljúfar minningar frá Lúxem-
borg sem varðveitast í hjörtum okk-
ar til hinsta dags. Ekki síst minnist
ég yndislegra ferða okkar fjögurra
saman til Parísar, og ég minnist með
gleði þeirra farar þegar Hans gerðist
leiðsögumaður heim á hótelið og við
vorum að villast um París í þrjá tíma!
Nú þegar þú ert horfinn, kæri
Hans, skilaðu kveðju til pabba og ég
veit að þið njótið endurfundanna.
Elsku Laufey, Henrik og Helen Sif.
Megi Guð hjálpa og kenna okkur að
lifa með söknuðinum og sorginni.
Þín systir
Sif Knudsen.
Mér þykir svo óskaplega sárt að
Hans sé látinn. Þó að við höfum vitað
um nokkurn tíma hvert stefndi þá
slokknaði ekki á vonarljósinu í hjarta
mér. Nú bið ég þess að Guð umvefji
hann örmum sínum og veiti honum
eilífan frið. Ég er þess fullviss að það
mun honum hlotnast. Í því finn ég
mína huggun því ekkert er fallegra á
þessari jörðu en friður. Það erum við
hin sem eftir stöndum sem þjáumst
og söknum.
Hans hefur alltaf verið uppáhalds-
frændinn minn, alveg frá því að ég
fyrst man eftir mér. Það var hann
sem kenndi mér að hlæja. Þannig var
það líka úti hjá honum og fjölskyldu
hans sumrin fyrir löngu. Stundirnar
sem við áttum úti á sólpalli að kveldi
lifa ljúfar í minningunni og hlátra-
sköllin bergmála í tímans rúmi. Svo
ekki sé nú minnst á þegar við fórum
tvö saman á Jethro Tull-tónleikana.
Þótt mig langaði til að bráðna og
sameinast mölinni undir fótum okkar
þegar Hans tók upp þennan aula-
kveikjara og kveikti á honum, þá
skemmti ég mér samt konunglega.
Þetta var ótrúlega ljúf stund sem við
áttum hann og ég. Já, þær eru ótelj-
andi góðu stundirnar sem við áttum
öll með Hans.
Síðasta sinn sem ég talaði við hann
var í símanum frá Noregi þegar hann
og Laufey voru á Íslandi. Þá sagði ég
honum að ég elskaði hann „svooona“
mikið. Þannig sagði ég stundum við
hann sem barn um leið og ég breiddi
út faðminn mót honum. Þannig elska
ég hann enn. Erfitt er að tjá sökn-
uðinn eftir honum.
Stuttu eftir að hann lést sat ég,
óvitandi að hann væri farinn, í strætó
og hugsaði svo sterkt til hans. Þar
bað ég góðan Guð að leiða hann í ljós-
ið og leyfa honum að fara án kvala.
Ég tel að almættið hafi heyrt bænir
mínar því hann fór fallega með alla
sína heitast elskuðu sér nærri. Þökk
sé fyrir það.
Þegar ég kom heim fengum við
fregnina um að Hans væri farinn. Þá
kveiktum við á kerti sem lýsti í
glugganum okkar hér í Noregi til að
hjálpa sálu hans að finna himnaríki.
Sigurlaug S. Knudsen.
Við vorum ekki nema fimm, barna-
börnin hennar Sigríðar Jensdóttur,
sem lifðum hana. Nú erum við fjögur.
Látinn er frændi okkar Hans Albert
Knudsen, næstelsta barn Mummu
móðursystur. Elst hennar barna var
Bergþóra, sem lést á öðru ári. Núbbi
var hann kallaður í æsku, hann Hans
Albert. Þá var hann hnellinn og
dökkur á brún og brá. Hann var svo-
lítið feiminn við okkur, en minnis-
stætt er geislandi bros hans sem
öðru hvoru brá fyrir. Hann kom og
fór, var með foreldrum sínum ýmist í
Ameríku, á Íslandi eða í Danmörku.
Það var ævintýrablær yfir honum og
Sif yngri systur hans, sem nú hefur
misst sinn ástkæra bróður. Þau voru
afar samheldin systkini. Nístandi er
harmur Guðmundu móður þeirra.
Mitt í sorginni er huggun að þeirri
vitneskju að sonurinn kæri, Hans Al-
bert, var gæfumaður. Hann eignaðist
yndislega konu sem varð hans besti
og nánasti vinur og stóð sem klettur
við hlið hans þar til yfir lauk. Laufey
og Hans eignuðust tvö glæsileg börn,
þau Henrik og Helen Sif. Fjölskyld-
an átti heimili í Luxemborg, þar sem
Hans Albert starfaði við sitt áhuga-
mál, hann heillaðist snemma af flug-
vélum og við þær var hans starfs-
vettvangur.
Eiginkona hans, börn, öldruð
móðir, systir, skyldulið og vinir,
syrgja nú hjartahreinan og viðmóts-
þýðan mann sem hvarf svo úr þess-
um heimi að vera öllum harmdauði.
Drottinn gef þú dánum ró, hinum
líkn sem lifa.
Vor hinsti dagur er hniginn
af himnum í saltan mar.
Sú stund kemur aldrei aftur,
sem einu sinni var.
(Halldór Laxness.)
Með einlægum samúðarkveðjum.
Guðrún, Einar Elías og
Kristján Guðlaugsbörn.
Elsku Hans.
Ég trúi ekki enn að þú sért farinn.
Hans frændi, Núbbi! Nei, ekki þú,
við hljótum að sjást aftur.
Alltaf þegar við hittumst varð allt
frábært. Við báðir urðum eins og
unglingar sem fíflast og grínast.
Sumarið þegar ég vann þarna hjá
ykkur í Lúx við að gera við húsið var
gott sumar. Að fá að vera með ykkur
í sólinni var frábær tími.
Þú varst einstakur. Það varst þú
sem kenndir mér að hafa húmor fyr-
ir sjálfum mér. Í erfiðleikum gat ég
alltaf átt von á einhverju frá þér sem
létti mér lundina. Þú átt stóran hlut í
því að ég komst í gegnum vandamál
mín án þess að missa mömmu og
pabba. Fátt er svo illt að ekki boði
eitthvað gott.
Ég varð hundfúll út í Guð fyrir
óréttlætið þegar þú greindist með
illkynja sjúkdóm, en það er auðvitað
mín eigingirni: Ef Guð vantaði góðan
mann sér við hlið þá gat hann sann-
arlega ekki valið betri mann. Og ég
er óendanlega þakklátur fyrir það að
þú þurftir ekki að vera sárþjáður og
útdópaður þegar þú fórst, heldur
fékkst að vera með fjölskylduna þína
hjá þér þegar þú sofnaðir hinsta
svefninum. Mér skilst líka að það síð-
asta sem þú sagðir hafi verið eitt-
hvað skoplegt. Þannig varst þú og
ert.
Kannski er það afneitun að trúa
því sterkt og eindregið að við hitt-
umst aftur og kannski mun þyrma
yfir mig þegar ég sé fjölskylduna
þína. Guð minn góður, hvað þetta
hlýtur að vera hræðilegt fyrir þau.
Og svo sit ég hér og vorkenni sjálf-
um mér! Nú myndir þú sennilega
bara spyrja svo hvort þú ættir ekki
að hringja á vælubílinn fyrir mig. En
hvað get ég sagt? Hans, uppáhalds-
frændinn, er farinn. Ég finn fyrir
tómarúmi í hjarta mínu og sál. Þetta
tómarúm verður þarna, það var
plássið þitt hjá mér. Ég sakna þín
„svooooona“ mikið og sendi þér og
öllum þínum hundrað milljónir og
sextíu kossa – hundrede millioner og
tres … og … du kommer klokken
tolv …
Þinn
Guðmundur Elías.
Við hittum hann fyrst fyrri hluta
vetrar 1983. Við höfðum beðið
spennt eftir að hitta þennan Hans
sem var kærasti Laufeyjar vinkonu
okkar. Og oft eins og síðar á okkar
löngu samleið, þá heilsaði hann ekki
með neinu yfirborðslegu handabandi
heldur faðmaði hann okkur glaðlega
að sér svo um munaði og hló sínum
hvella og smitandi hlátri.
Laufey og Hans settust að í Lux-
emborg en þar hafði Hans ráðið sig
til starfa hjá Cargolux. Eins og við
var að búast sóttu vinirnir þau áfram
heim þó fjarlægð á milli hefði aukist,
enda vináttutengslin sterk, gestrisni
þeirra hjóna einstök og alltaf jafn
skemmtilegt að koma í sælureitinn
þeirra þar ytra. Hans var mikill vin-
ur vina sinna og í miklu uppáhaldi
hjá þeim sem honum kynntust.
Á fimmtugsafmæli hans mætti
stór vinahópur frá Íslandi til að sam-
gleðjast á þessum merka áfanga. En
það voru ekki bara vinir hans sem
vildu gleðjast með honum því veð-
urguðirnir lögðu sitt af mörkum.
Tjaldi var slegið upp í garðinum,
borð svignuðu undan veitingum, kát-
ínan og skemmtilegheitin í fyrirrúmi
og hinn smitandi hlátur afmælis-
barnsins hljómaði eins og oft áður út
í kvöldkyrrðina. Gleðin, húmorinn,
hláturinn og það að sjá alltaf það já-
HINSTA KVEÐJA
Elsku Hans, minn hjartkæri
bróðir. Já, ég segi bróðir því þú
varst mér sem bróðir, eini bróð-
irinn sem ég átti í þessu lífi. Þú
varst mér alltaf svo kær og nú
syrgi ég þig og sakna þín en
hugga mig við það að nú ert þú
á góðum stað.
Ég bið fyrir þér á hverjum
degi, bið þess að þú sért í ljósi
Guðs, njótir verndar hans og
blessunar. Sálin er eilíf og von-
andi hittumst við aftur ljósið
mitt.
Helen Gunnarsdóttir.
SJÁ SÍÐU 32