Skólablaðið - 01.12.1966, Side 9
- 75 -
veldur þetta því ( svosem raunar æskilegt og nærri því réttlátt má teljast ur þvi, sem
komið er að allir fætur borðsins, fjórir að tölu, hafa safnast saman undir þvi, sem al-
minlegt folk mundi nu kalla miðju, ásamt og með þeim hillum og skápum og fleiruerþ-
eim filgja. veldur þetta aftur því* að nær ómögulegt er að sitja rétt við það öðruví*sien
skorinn í tvennt en það er dreingvesalingurinn ekki.
dreingkvalarögnin pústar því* honum er mikið niðri firir. 1 hjarta hans streima hvít o~
g rauð blóðkorn öllu hraðar en venjulega, ásamt og með blóðvessa og úrgangsefnum ,
sem móti vilja sínum eru á leið til lúngna og annarra lfkra liffæra ( nú mundi flestum
þikja of mikið um einum farið úti líffæralí’singar á aumingjans dreingnum því kemur þ-
ar við kaunin á sumum, seigir vissa mín ).
á meðan á öllu þessu líffæratali stóð trúi ég ekki öðru en dreingur sé kominn framað g-
luggi og líti út. það reinist rétt ( enda hafa sumir völd á öllu hér). hefur raunarhlau-
pið þángað anzkotanum hraðar einsog stendur i frumhandriti og lítur út. og gvuð ukk-
ar i himnaríki og allt það, hvílíka dúrð getur ekki að líta utan dira ( raunar er þetta nu-
tan dira"-orðalag hin megnasta og versta og jafnframt auvirðiligasta skekkja, því drei^-
ngur hefur aldrei augum litið dir utan þóer á þessu herbergi og aðrar að klósetti sem h~
efur inngaungu úr herberginu hans. ( setniheild komi eftir í ) og veit því á aungvan m ~
áta um inn- og/eða útgaunguhætti 1 þessu húsi. því* hér er hann borinn, eða svo held -
ur hann. þó á hann ekkert skilt við goðbjálk þann hinn góða er sögur miklar fara af. ).
úti firir leiðast orsök og afleiðing og fer vel á með þeim ( þó er alls ekki minnst á það
hvort þau fari vel við umhverfið því það gera þau ekki ). á stórum steini undir ennþá
stærra tré má greina piþagóras og lærisveina hans púngsveitta ifir einkvurju þríhirn -
ingadóti. hversvegna steinninn og tréð eru þarna veit dreingur ekki en áliktar að það
sé vegna þess að tréð og steinninn og piþagóras og lærisveinar hans séu öll álíka ske-
mmtileg viðtals, þvi sækjast sér um líkir ( sniðugt hjá honum, ekki satt ! ).
marga aðra hluti sér dreingurinn firir utan gluggið sitt þennan dag en einginn er til fr-
ásagnar enda er þetta allt saman tóm lígi og teldi ég það heldur ( og þó eiginlega frek -
ar ) mikinn kárhaus, sem hefði látið ljúga svona löguðu í sig.
1 millipásu þennan dag er hann kominn aftur í ess. hann lætur líða úr sér og opnar k-
jammana uppá gátt. velliðanin úr lí’fsloftinu streimir inn og dreingurinn tútnar út.það
kemur furðu oft firir að hann gleimir sér, því honum finnst þetta svo leiðinle^t og tút
nar þá út um of. samt er einkvurnveginn alltaf eitthvað sem fær hann til að stoppa og
loka kjömmunum. hvað það er þennan dag er ekki með öllu ljóst, og má hver ím~
inda sér það, sem honum biður. nema hvað alltieinu er dreingur kominn útí" glugg
áni og ekki einusinni runnin af honum tútnanin. og sem augu hans gjó út sjá þau
það hið mesta viðöndur, sem sést hefur utan gluggsins og er það allt golli skreitt
og gimsteinum og steint í millum og vel búið og á allan hátt hið glæsilegasta :
mindarlegasta prinsíþissa í hvítum kjól útlenskum og heldur uppi spjaldi :
ekki skilur dreingur útlensk-
una vel en tekur nú : áð slá
höndum síhum upp og niður í
því" skini að vekja athigli pr -
insíþissunnar á sér. þegar þ-
að ber aungvan árangur, þrú-
fur h'ann gúlþu þá;er ljónið 'n-
otar til að hreinsa vaskinn e -
ftir að dreingur er búinn að
æla í hann nægju sína.en það
gerir hann oft, einkum þegarhann er
þegar slenið kemur ifir hann einsog
bm: the
bomb
®
V
búinn að éta sauðlauk og þó einkumogsérílæi
fótur oni brók. (kemur þó stundum firir að
Frh. á bls.106.