Skólablaðið - 01.12.1966, Qupperneq 22

NÝLEGA er afstaðinn merkasti 1-
þróttaviðburður skólans, fþróttahátíð
Menntaskólans. Framkvæmd og tilhögun
hennar var aðstandendum til soma, þott
alltaf megi finna sitthvað, sem betur
hefði mátt fara.
Varðandi hápunkt kvöldsins, leik nem-
enda og kennara, kom greinilega í ljos
áberandi úthaldsleysi og æfingaleysi í
liði kennara og er það þvf ósk okkar
nemenda, að líkamlegt atgervi þeirra
verði bætt hið skjótasta. Til þess að
sýna að hugur fylgi máli munum við
bjóða kennurum leikfimitíma okkar, tvo
á viku, til afnota og jafnframt sundkort,
sem gefur þeim ókeypis aðgang að sund-
stöðum einu sinni á viku.
Fyrri Selsferð IV. bekkjar var farin
ekki alls fyrir löngu og þótti takast á-
gætlega. Það var strax frá upphafi ein-
róma álit IV. bekkjarráðs, að ferðin
yrði óskipt, ef því mætti við koma sakir
aðsóknar. Ferðin var farin óskipt þrátt
fyrir mikinn fjölda og því í fyrsta skipti,
sem þessi stærsti bekkur skólans fer 1
Selið, sem ein heild. Þröng var á
þingi um nóttina og ýmsir erfiðleikar
því" fylgjandi. En ég tel, að það hafi
verið vel þess virði, þar sem Selsferð-
ir eru að miklu leyti kynningarferðir og
auk þess vel til fallnar að auka sam-
heldni árgangsins.
Selsferðir eru mikil áhættufyrirtæki,
sem væru óframkvæmanleg, ef ekki væri
gætt fyllstu varuðar og öryggis 1 um-
gengni um húsið. Það er þvi mikið atriði,
að reglur Selsins seu í heiðri hafðar.
Til umsjónar fóru þeir kennarar Atli
Heimir og Árni Björnsson og þóttu stór-
skemmtilegir af kennurum að vera á
kvöldvökunni, þar sem þeir tróðu upp
sem skemmtikraftar.
Ég held að ég megi segja, að Selsferð-
in 1 heild hafi verið velheppnuð, þótt alltaf
megi tiltaka eitthvað, sem farið hefur t
miður.
Ég vil ógjarnan vekja upp gamlan
draug, þar sem schriba-málið svonefnda
er, en leyfa mér að minnast á ýmislegt,
sem komið hefur upp á teninginn varð-
andi það. Það skal strax tekið fram, að
ég treysti mér ekki að túlka loðin ákvæði
laga skólafélagsins um kosningu schriba,
á ákveðinn veg, svo ekki megij hártoga þá
túlkun. Hins vegar hefur stór hópur
manna tekið ákveðna afstöðu og 1 engu frá
hnikað. Ég vil gera að umtalsefni þá
meðferð, sem málið hefur fengið.
Kristinn Einarsson og félagar hafa: sett
sig á öndverðan meið við, að þvi að ég
held, mikinn meirihluta skólans. Á
skólafundi kom þetta berlega 1 ljós og á
heldur óviðfelldin hátt, þar sem þeir
fengu tæpast málfrið. Ekki hefur annað
komið fram við umræður en Kristinn sé
ósammála meirihlutanum. Það er því
ekki einum eða neinum heimilt að setjast
niður, sálgreina Kristin með sjálfum sér
og koma svo fram með vafasamar stað-
hæfingar um 1 hvaða tilgangi Kristinn
fitji upp á þessu og hvaða hugarfar sé að
baki. Það er ekki nema lágmarkskrafa,
sem gerð er til Menntaskólanema, að þeir
rökræði málin málefnalega en kryddi ekki
umræður með persónulegum dylgjum.
Að síðustu vil ég víkja að fyrirbæri,
sem súfellt er að skjóta upp kollinum á
málfundum, þ. e. hin svokallaða mál-
skylda. Þetta er hvimleitt fyrirbæri,sem
bæði Framtíðinni og nemendum skólans er
óvirðing að. Ég er ekki að skella skuld-
inni á þá fundarstjóra, sem nota mál-
skyldu, heldur á þá, sem skapa grundvöll
fyrir notkun hennar, þ. e. hinir óvirku
fundarmenn. En meinsemdin verður ekki
læknuð með þvf að neyða menn upp 1
pontu. Skipulögð námskeið, sem miða að
þvf að menn geti túlkað skoðanir sínar úr
pontu, eru þess vegna nauðsynleg.
Ég fagna þess vegna þeim ráðstöfunum,
sem stjórn Framt. hefur gert með skipu-
lagningu málfundanámskeiða.
Skrifað 23. nóv. '66 - Hallgr.B.Geirssoí