Skólablaðið - 20.12.1966, Page 23

Þýtt hefur
Mjöll Snæsdóttir
ó, til einskis gríþur þú hiÖ blómskreytta teponaztli,
dreifir handfyllum blóma,
þau visna aðeins!
Nu syngjum við líka nýjan söng,
höfum ný blóm 1 höndum okkar.
Latum vini okkar gleðjast yfir þessum blómum.
Og sorg okkar dvína.
Engan skal sorgin buga,
enginn láta hugsanir sínar villast á jörðunni.
Sjáið blóm okkar ; dýrlega söngva okkar.
Látum vini okkar gleðjast,
sorg okkar dvína.
Vinir ! Við höfum jörðina aðeins að láni.
Við verðum að yfirgefa ljóðin fögru,
við verðum að yfirgefa blómin fögru.
Þess vegna syrgi ég, þegar ég syng fyrir sólina,
við verðum að yfirgefa blómin fögru.