Morgunblaðið - 10.07.2010, Blaðsíða 28

28 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. JÚLÍ 2010
✝ Haraldur Þór-arinsson var
fæddur í Ólafsgerði í
Kelduhverfi þann 27.
maí árið 1928. Hann
lést að morgni hins 4.
júlí síðastliðins á Heil-
brigðisstofnun Þing-
eyinga.
Haraldur var sonur
hjónanna Þórarins
Haraldssonar bónda í
Austurgörðum og
konu hans Kristjönu
Stefánsdóttur frá
Ólafsgerði.
Haraldur var elstur fjögurra
barna þeirra hjóna, en yngri eru
þau Margrét Björg og Sigurður, og
yngstur systkinanna var Stefán
Kári sem lést árið 2005. Fyrsta ævi-
ár Haraldar bjó fjölskyldan á Húsa-
vík, en síðan fluttust þau í Aust-
Um tvítugsaldur hafði Haraldur
byrjað að gera út vörubíl og sinnti
hann því starfi í allmörg ár. Svo fór
að bíla- og vélaviðgerðir urðu síðar
hans aðalatvinna og reisti hann
verkstæðishús í Kvistási árið 1964
og rak þar verkstæði í rúma þrjá
áratugi. Haraldur var í eðli sínu
náttúruunnandi og fylgdist vel með
breytingum og blæbrigðum í hinu
fjölbreytta lífríki Kelduhverfis.
Sérstakan áhuga hafði hann á
Dettifossi og fylgdist Haraldur
grannt með breytingum á honum. Á
hverju ári tók hann fjölda mynda af
fossinum og átti hann orðið mikið
myndasafn, sem sýndu glögglega
breytingar á Dettifossi í áranna rás.
Haraldur gegndi fréttaritara-
störfum fyrir Ríkisútvarpið í hart-
nær 50 ár og sinnti því starfi af mik-
illi árvekni. Var hann landskunnur
fyrir skemmtilega pistla sína.
Haraldur verður jarðsunginn í
dag, 10. júlí 2010, frá Garðskirkju í
Kelduhverfi, og hefst athöfnin kl.
13.
urgarð. Þórarinn og
börnin fluttust í Lauf-
ás, nýbýli í landi
Austurgarðs, á árinu
1939. Kristjana móðir
Haraldar var þá ný-
látin frá fjórum ung-
um börnum. Eftirlif-
andi eiginkona
Haraldar er Björg
Margrét Indr-
iðadóttir frá Lindar-
brekku. Sonur þeirra
er Indriði Vignir,
bóndi í Kvistási,
fæddur 15. júlí árið
1956. Þá eignuðust þau dreng sem
fæddist þann 5. febrúar árið 1953,
sem lifði aðeins tvo daga. Stofn-
settu þau Haraldur og Björg nýbýl-
ið Kvistás í landi Laufáss og byggðu
sér íbúðarhús sem fluttu inn í árið
1959.
Fyrstu kynni mín af Haraldi Þór-
arinssyni frænda mínum voru þegar
við Svala tvíburasystir mín komum í
Laufás til sumardvalar þá fjögurra
ára og nýbúnar að missa föður okkar
Eið Haraldsson. Mannsi var þá um
tvítugt, ungur maður sem þeystist um
allar trissur og vann myrkranna á
milli. Hann hafði ungur misst móður
sína og vissi hvað fór í gegnum hug-
ann hjá ungum börnum sem höfðu
misst foreldri.
Þessi einstaki frændi minn lét ekki
mikla vinnu hindra sig í umhyggju
sinni fyrir okkur systrunum. Við
fylgdum honum um allt eins og við
máttum þegar hann var heima og
hann talaði við okkur og sagði okkur
skemmtilegar sögur um álfa og
huldufólk. Margar af sögum hans lifa
enn í minningunni. Einnig fengum við
að fara með honum á næstu bæi þeg-
ar hann átti þangað erindi. Hann spil-
aði fyrir okkur á harmonikkuna eða
grammófóninn áður en við fórum að
sofa því að hann vildi alltaf gera sitt
besta til að okkur liði vel og leiddist
ekki.
Mannsi gat stundum verið svolítill
glanni á vörubílnum sínum en eitt
sinn þegar að ég var að verða fimm-
tán ára fór ég með honum frá Ak-
ureyri í Laufás. Við fórum Reykja-
heiðina seint um kvöld í myrkri en þá
allt í einu slekkur hann bílljósin og
segist þekkja leiðina eins og lófann á
sér og aldrei sló hann af hraðanum.
Þetta slapp þó að ég fengi vægt
taugaáfall en sennilega hefur ekki
verið eins dimmt og mér fannst þá.
Einhvern veginn fannst mér að við
systurnar ættum Mannsa með húð og
hári og þegar hann og Björg fóru að
vera saman varð ég hugsi því að mér
fannst engin kona nógu góð fyrir
hann en þetta gekk nú allt vel og
Björg hefur reynst Mannsa góð eig-
inkona enda einstök gæðamanneskja.
Þau byggðu síðan Kvistás í landi
Laufáss og hafa búið þar ásamt syni
sínum Indriða Vigni, hann hefur
reynst foreldum sínum einstaklega
vel alla tíð og síðar þegar heilsu þeirra
fór að hraka.
Leiðum okkar Mannsa frænda bar
ekki oft saman seinni árin. Við hitt-
umst á ættarmótum og þegar við fjöl-
skyldan komum við þegar við áttum
leið um sveitina. Alltaf var hann sam-
ur við sig, ekkert nema umhyggjan og
elskulegheitin. Þegar ég greindist
með illkynja sjúkdóm (sem nú er
læknaður) fyrir nokkrum árum
hringdi hann oft í mig til að vita
hvernig mér liði og við áttum alltaf
góð og löng samtöl. Viku áður en hann
veiktist hringdi hann í mig og spurði
frétta og gerði að gamni sínu. Ég á
eftir að sakna símtalanna og um-
hyggju hans í gegnum árin.
Ég sendi Björgu, Indriða og systk-
inunum í Laufási innilegar samúðar-
kveðjur.Góður drengur er genginn.
Hildur Eiðsdóttir.
Frá því ég man eftir mér var hann
aldrei nefndur annað en Mannsi
frændi og ég var orðin stálpuð þegar
ég heyrði að hann héti Haraldur. Þeir
voru systkinabörn pabbi og hann og
var alla tíð mikil vinátta og kærleikur
með þeim. Það var því auðsótt að
koma mér í dvöl til Mannsa og Bjarg-
ar konu hans þegar ég í æsku lýsti yf-
ir áhuga á að fara í sveit. Ég sá fyrir
mér bóndabæ með hunda, ketti, kýr
og hesta og fannst vanta á skilning
föður míns gagnvart þessum ráðahag.
„Já, en það eru engin dýr hjá þeim og
Mannsi er ekki bóndi,“ maldaði ég í
móinn. En pabbi hló, sagði að það
gerði ekkert til því Kári frændi væri
með kindur og nú væri sauðburður,
ég fengi nóg við að vera. Á betri stað
gæti hann ekki hugsað sér að senda
mig. Og þar við sat. Ég man kvíða-
hnútinn í maganum þegar ég beið eft-
ir mjólkurbílnum.
Mannsi var margt annað en bóndi.
Hann var þúsundþjalasmiður, hug-
vitssamur, úrræðagóður og ósérhlíf-
inn. Hann var ferjumaður á bygging-
arárum brúarinnar yfir Jökulsá á
Fjöllum og reri pramma yfir ána með
byggingarefni og það sem flytja
þurfti. Hann var bílstjóri, ók vörubíl á
þeim árum sem þjóðleið lá úr Keldu-
hverfi um Reykjaheiði til Húsavíkur.
Hann rak verkstæði til fjölda ára, allt
frá því er Farmal Cub-dráttarvélarn-
ar komu ósamansettar til bænda og
fáir áttu verkfæri til að skrúfa þær
saman. Þá var gott að hafa slíkan
mann í sveit. Í mörg ár var Mannsi
landsþekktur fréttaritari Ríkisút-
varpsins. Hann sagði frá Kröflueld-
um, jarðskjálftum og grunsamlegum
reykjarbólstrum í Gjástykki og var
oft fyrstur með fréttir þaðan. Hann
fylgdist vel með breytingum í nátt-
úrunni, spáði m.a. fyrir vetrarveð-
ráttu eftir atferli músa eins og margir
muna. Mannsi var mikill áhugamaður
um tónlist, hafði unun af að hlusta og
var um margt fróður en harmonikku-
tónlist hans uppáhald og sá áhugi
smitaðist til sonarins, Indriða Vignis.
Ástæðulaus var kvíði stelpunnar
sem lagði af stað í sveitina. Þau tóku
mér fagnandi og hafa bæði alla tíð síð-
an sýnt mér ómælda ást og hlýju.
Tíminn í Kvistási þetta vorið reyndist
hinn skemmtilegasti. Ég kynntist
Haraldur Þórarinsson✝
Okkar ástkæri stjúpfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN ÁRNASON,
Brúnavegi 9,
áður Njörvasundi 34,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju þriðjudaginn
13. júlí kl. 13.00.
Sigurður Halldórsson, Sigrún Þorsteinsdóttir,
Sif Sigurðardóttir, Rafn Rafnsson,
Anna Birna Rafnsdóttir,
Jón Emil Rafnsson,
Atli Rafnsson,
Eyþór Rafnsson.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
JÓHANNA JÓHANNSDÓTTIR,
Grensásvegi 60,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 5. júlí á hjúkrunardeild
Hrafnistu í Reykjavík, verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn 13. júlí
kl. 15.00.
Geirlaugur Jónsson,
Hrönn Geirlaugsdóttir,
Sigríður Hulda Geirlaugsdóttir, Paulo Weglinski,
Freyr Ómarsson,
Þór Weglinski,
Jóhanna Weglinski.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KÁRI HALLDÓRSSON
bryti,
Barðaströnd 6,
Seltjarnarnesi,
lést sunnudaginn 4. júlí á Landspítalanum við
Hringbraut.
Útförin fer fram frá Seltjarnarneskirkju 14. júlí kl. 15.00.
Þórhallur Kárason, Oyi Sirijanthrakan,
Þórir Kristinn Kárason,
Geir Guðmundsson,
Halla Kristín Geirsdóttir,
Guðmundur Karl Geirsson, Elín Sigríður Grétarsdóttir,
Kári Geirsson, Gan Songkrant,
Alex Kári Þórhallsson,
Kristjana Káradóttir,
Katla Sóley Guðmundsdóttir.
✝
Eiginmaður minn,
VIGGÓ JÓSEFSSON,
Laugalæk 1,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 1. júlí á hjúkrunarheimilinu Skjóli.
Útför hans fer fram frá Laugarneskirkju miðviku-
daginn 14. júlí kl. 15.00.
Sigrún Ingunn Þorsteinsdóttir.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR Þ. ENGILBERTSDÓTTIR,
frá Hnífsdal,
áður Móabarði 2,
Hafnarfirði,
sem lést sunnudaginn 4. júlí á hjúkrunaheimilinu
Sólvangi, verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju
fimmtudaginn 15. júlí kl. 15.00.
Guðmunda Brynjólfsdóttir, Hilmar Þórðarson,
Þórdís Brynjólfsdóttir,
Elín Brynjólfsdóttir, Pétur Guðmundsson,
Ingibjörg Brynjólfsdóttir,
Hjördís Hjartardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
KRISTÍN ELÍSDÓTTIR,
lést laugardaginn 3. júlí á hjúkrunarheimilinu
Hlévangi, Reykjanesbæ.
Útförin fer fram frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði,
mánudaginn 12. júlí og hefst athöfnin klukkan
13.00.
Helga Elín Bjarnadóttir, Björn K. Björnsson,
Erla Kristín Bjarnadóttir, Sigurgeir Aðalgeirsson,
Haukur Bjarnason, Erna Svavarsdóttir,
Hörður Freyr Bjarnason, Jóhanna Elín Björnsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Elskulegur faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
SKÚLI HELGASON
prentari,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi miðvikudaginn
30. júní.
Útförin fer fram frá Neskirkju mánudaginn 12. júlí
kl. 15.00
Elísabet Skúladóttir, Rafn Sigurjónsson,
Sólveig Lóa Magnúsdóttir, Ingi Þór Thorarensen,
Guðbjörg Eva Rafnsdóttir,
Berglind Ösp Rafnsdóttir,
Sigríður Jóna Rafnsdóttir
og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir og afi,
VILHELM INGVAR ANDERSEN,
Skógarseli 43,
Reykjavík,
er látinn.
Jarðarförin auglýst síðar.
Guðrún Alda Kristinsdóttir,
Jens Ágúst Andersen,
Kristín Andersen, Jóhann Kristjánsson,
Sigrún Andersen, Atli Sigurðarson,
Guðrún Halla Pálsdóttir,
Alda Elísa Ingvarsd. Andersen.