Morgunblaðið - 06.08.2010, Side 10

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. ÁGÚST 2010
10 Daglegt líf
Ingveldur Geirsdóttir
ingveldur@mbl.is
Við systurnar þrjár höfumalltaf verið kjólasjúkar,þegar við vorum börn varkona hér á staðnum sem
var einhleyp og barnlaus og var
rosalega mikil vinkona okkar. Hún
átti heima í gömlu stóru húsi og á
efri hæðinni var hún með heilu
kassana af gömlum kjólum, höttum
og hönskum. Á sunnudögum feng-
um við að klæða okkur upp á hjá
henni og halda tískusýningar, hún
trekkti upp grammófóninn sinn og
spilaði Benny Goodman undir. Svo
við erum búnar að vera að æfa okk-
ur síðan við vorum pínulitlar,“ segir
Guðrún Gísladóttir sem rekur vin-
tage-kjólabúðina Gleymmérei á
Seyðisfirði ásamt tveimur systrum
sínum, Sigurveigu og Ólafíu Maríu.
Systurnar koma úr sjö systkina
hópi og eru allar búsettar á Seyð-
isfirði. Gleymmérei fóru þær af stað
með í febrúar í fyrra og kviknaði
hugmyndin að versluninni á þorra-
blóti í bænum.
„Verslunin er áhugamálið okk-
ar. Það eru svo margir hérna að
spila badminton eða blak og þetta
er eiginlega okkar blak, að reka
Gleymmérei. Við vorum búnar að
ræða það lengi hvað við gætum gert
skemmtilegt saman, ein hugmyndin
var að vera syngjandi skeytaþjón-
usta en það er ekkert sérstaklega
stór markaður fyrir það hér. Á
þorrablótinu 2009 segir góð vinkona
við eina systurina að hún sé svona
„vintage-týpa“ og þá kviknaði þessi
hugmynd, á fimmta glasi á þorra-
blótskvöldi. Fljótlega eftir það fór-
um við í gang með þetta, en við höf-
um alltaf haft mikinn áhuga á
Kjólasjúkar systur
með viðburðaverslun
Í staðinn fyrir að spila blak eða badminton ákváðu þrjár systur á Seyðisfirði að
opna verslun með gamla kjóla til að hafa áhugamál. Gleymmérei er viðburða-
verslun sem heldur strandpartí og tískusýningar og uppfyllir kjólaáhuga
Guðrúnar, Sigurveigar og Ólafíu Maríu Gísladætra.
Ljósmynd/Salbjörg Jónsdóttir
Systurnar Guðrún, Sigurveig og Ólafía María uppáklæddar og hressar.
Haustklæðnaður Það fæst fleira en kjólar í versluninni t.d kápur og belti.
Vefsíðuna Candyblog.net þurfa allir
nammigrísir að skoða. Þar bloggar
Los Angeles-búinn Cybele May um
sælgæti, hún elskar sælgæti og er
heltekin af því. Bloggið segir hún
sína leið til að deila upplifun sinni af
því ævintýri að borða sælgæti.
Þetta er ekki tæmandi umfjöllun
um allt sælgæti en um 6000 nýjar
tegundir koma á markað á hverju ári í
heiminum, segir á síðunni.
May gerir sérstaklega í því að fjalla
um nýjar sælgætistegundir, þær sem
eru undarlegar og hún hefur óttast.
Fyrir utan ýtarlega gagnrýni um
sælgætið eru ýmsar grunnupplýs-
ingar um hverja tegund eins og verð,
stærð, kalóríuinnihald og hvar hægt
er að kaupa það.
May byrjaði að blogga 10. apríl
2005 og hefur verið dugleg við það.
Eins og gefur að skilja hefur hún
fjallað um ansi margar sælgætisteg-
undir á þessum rúmum fimm árum.
Vefsíðan er mjög aðgengileg og
sælgætisgagnrýninni skipt eftir
mörgum flokkum, fyrst er hægt að
velja eftir þeim gæðaflokki sem May
hefur sett nammið í, síðan eftir gerð,
framleiðanda og landi. Ekkert nammi
frá Íslandi virðist hafa ratað upp í
munn May.
Nammigrísir ættu að setja sig í
ákveðnar stellingar áður en bloggið
er skoðað svo þeir rjúki ekki út í
sjoppu í skyndi og kaupi allt sem er
þar á boðstólunum. Bloggið er nefni-
lega einstaklega girnilegt, myndirnar
flottar og litríkar og nammið fram-
andi og freistandi.
Vefsíðan: www.candyblog.net
Sælgæti Litríkt og freistandi fyrir marga nammigrísi.
Nammigrísir, takið eftir!
Rauðhærð og freknótt hóf hún leik-
listarferil sinn í Hollywood 11 ára
gömul. Framtíðin virtist björt enda
fékk hún fjölda kvikmyndahlutverka,
gaf út lög og hafði eitthvað sem heill-
aði fólk. En svo komu unglingsárin í
kjölfar frægðarinnar og nú, aðeins 24
ára, er Lohan útbrunnin og óheill-
andi. Allir hafa gleymt afrekum henn-
ar á hvíta tjaldinu og mistök hennar í
einkalífinu fá alla athyglina enda eru
þau mörg og mikil. Vonandi réttir hún
úr kútnum en þangað til, ekki taka
ykkur hana til fyrirmyndar.
Endilega …
… ekki taka
ykkur Lohan til
fyrirmyndar
Reuters
Lohan Miður sín í réttarsalnum.
Tímaritið Cosmopolitan hefur tekið
saman lista yfir tíu atriði þar sem
konur standa karlmönnunum framar.
Ekki veitir af að skoða svona lista til
að minna aðeins á að konur hafa for-
skot á sumum sviðum.
1. Konur verða æ myndarlegri.
Nýleg könnun hefur leitt í ljós að á
meðan konur verða æ fegurri, breyt-
ast karlmenn lítið sem ekkert. Nið-
urstöður könnunar, þar sem fylgst
var með yfir 2.000 manns í fjóra ára-
tugi, leiða í ljós að fallegar konur
eignast 16% fleiri börn en konur sem
eru venjulegar í útliti. Þá er fallegt
fólk 36% líklegra til að eignast dótt-
ur sem frumburð. Allar þessar fal-
legu dætur þýða að sú kynslóð verð-
ur fegurri en sú á undan.
2. Konur lifa frekar af bílslys.
Það er sorglegt en satt að karlmenn
eru 77% líklegri til að láta lífið í bíl-
slysi en konur, samkvæmt könnun
sem var gerði í Carnegie Mellon-há-
skólanum. Þeir sem þykjast vera
töffarar og nota ekki bílbelti ættu því
í raun að vera þakklátir þegar kær-
ustur þeirra skamma þá fyrir að nota
ekki belti.
3. Konur leita sér frekar huggunar.
Í könnun sem gerð var meðal 2.000
Bandaríkjamanna kom í ljós að konur
Fólk
Konur lifa frekar af bílslys
og eru betri yfirmenn
eru margfalt líklegri til karlar til að
kljást við vandamál með því að tala
um þau. 53% kvenna tala við vini
sína um hvað veldur vanlíðan þeirra
en aðeins 29% karla.
4. Konur standa frekar af sér
kreppu.
80% Bandaríkjamanna sem hefur
verið sagt upp störfum síðan í des-
ember 2007 eru karlmenn. Það skýr-
ist að mestu leyti af því að þær at-
vinnugreinar, þar sem karlmenn hafa
verið í miklum meirihluta, hafa orðið
harðast úti, eins og t.d. byggingar-
iðnaður og fjármálageirinn. Það er
lítið við því að gera en kannski er
kominn tími til að fleiri karlar læri
hjúkrun eða gerist kennarar.
5. Konur útskrifast frekar úr
háskóla.
Fleiri konur útskrifast úr háskólum
en karlar. Þá eru karlar líklegri til að
taka lengri tíma í að ljúka náminu en
konur.
6. Konur borða hollari mat.
Háskólinn í Minnesota gerði nýlega
könnun meðal fjórtán þúsund
manns. Hún leiddi í ljós að konur
neyta mun hollari matar en karlar.
Konur borða frekar grænmeti og
ávexti en karlarnir rautt kjöt og
skyndibita.
Nú fer senn að líða að endalokum þessa sumarsog ég finn fyrir hnút í maganum við það eittað hugsa út í það. Sumarið er tíminn, það vit-um við öll. Þegar sólin fer að skína á vorin,
bjartari nætur og býflugur verða allir rosalega ham-
ingjusamir og kátir og ég get svo svarið það að það sést
meira á íslensku þjóðinni en öðrum þjóðum. Við þurfum
nefnilega að glíma við erfiðu grámygluna á veturna og
dettum flest í þetta skammdegisþunglyndi.
Sumarið fyllir okkur öll af einhverri óútskýranlegri
orku sem á að undirbúa okkur fyrir strembna veturinn.
Allt í einu rankar maður þó við sér þegar sumrinu er al-
veg að ljúka og alvaran fer að taka við. Skólarnir byrja
um mánaðamótin og allir koma úr sumarfríinu
sínu. Það fer hrollur um mig hvað þetta hef-
ur liðið hratt og það gerir það alltaf,
skuggalegt.
Ég verð að viðurkenna það að þetta
sumar hefur verið með þeim betri af
minni stuttu ævi og ég vona að flestir
taki undir það. Ég hef átt æðislegar
stundir, kynnst nýju fólki, sem
mér finnst hrikalega gaman og
bara notið þess að vera til. Ef
ég mætti setja út á eitt-
hvað þá væri það hversu
ódugleg ég hef verið að
heimsækja sveitasæl-
una.
Fátt finnst mér
skemmtilegra en að fara í
ferðalag út á land í fallegu náttúruna okk-
ar. Ég elska að komast í „sveitina“ og
anda að mér ferska loftinu með keim af
lyngmóalykt og slappa af í góðra vina
hópi eða þá með familíunni. En vanda-
málið er að ég bara get ekki sofið í
tjaldi! Ég hef gert nokkrar heið-
arlegar tilraunir til þess og endar það
alltaf með því að ég fer heim eftir úti-
leguna ósofin. Í eitt skipti vorum við þrjár vinkonurnar í
tveggja manna tjaldi, þó heldur nettar allar, svo við héld-
um að það yrði ekkert vandamál. Ég veit ekki hvers
vegna en ég endaði í miðjunni, sennilega tók ég það á
mig fyrir hópinn. Það eina sem ég man var allt. Ég svaf
ekki dúr. Það var heitt og sveitt í tjaldinu og sama hvað
ég reyndi náði ég ekki í draumaheiminn, þrátt fyrir
ítrekaðar tilraunir. Þær hrutu þó hástöfum og sváfu
sáttar og vöknuðu endurnærðar. Í annarri útilegu
gisti ég í tjaldi sem ég hafði fjárfest í fyrr um dag-
inn. Tjaldið átti að vera vatnshelt og vindhelt og
þola allan fjandann. Ferðinni var heitið í Húsa-
fell og var hugsunin að elta sólina. Þegar hátta-
tími var kominn eftir gott kvöld byrjuðu
nokkrir dropar að falla. Það var þó meira
pláss í tjaldinu mínu í þetta skipti svo
ég náði örlítilli kríu. Ekki leið á
löngu þar til ég rumskaði við
dropana falla í andlitið. Hárið á
mér var rennblautt eins og ég
væri nýkomin úr sturtu og
svefnpokinn minn og koddinn
minn á floti. Það endaði með
því að ég lagði af stað í bæinn á
ókristilegum tíma. Alveg hreint
frábær ferð. En ég dey ekki ráðalaus
og held áfram að reyna. Ég stefni á
Fiskidaginn mikla á Dalvík um helgina og
hver veit nema tilraun mín til svefns í tjaldi
virki í þetta skipti. Allt fyrir sveitina.
| Gunnþórunn Jónsdóttir
gunnthorunn@mbl.is
»Það eina sem ég man var allt. Ég svafekki dúr. Það var heitt og sveitt í tjald-
inu og sama hvað ég reyndi náði ég ekki í
draumaheiminn
Heimur Gunnþórunnar