Morgunblaðið - 08.01.2011, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 2011
✝ Gunnlaugur Jó-hannsson fæddist
á Breiðabólstað á Síðu
í Vestur-Skaftafells-
sýslu 8. október 1924.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Suðurlands 28.
desember 2010.
Foreldrar hans
voru Jóhann Sigurðs-
son bóndi, f. 7.12 1886,
d. 14.2. 1935, og Jó-
hanna Margrét Magn-
úsdóttir húsfreyja, f.
14.11. 1889, d. 27.12.
1975. Systkini Gunn-
laugs: Ragnheiður, f. 7.5. 1916, d.
17.3. 1998, Helgi, f. 27.2. 1918, d.
12.5. 2002, Siggeir, f. 17.4. 1920, d.
24.2. 2005, Ingólfur, f. 12.5. 1923,
Hjörtur, f. 12.11. 1925, d. 21.7. 1985,
Gyðríður, f. 19.4. 1928, Ingigerður
Svava, f. 2.1. 1930, d. 21.5. 1980, og
Lárus, f. 17.8. 1931, d. 27.5. 1937.
Gunnlaugur dvaldi fyrstu árin á
Kirkjubæjarklaustri, en flutti
þriggja ára gamall að Núpum í Ölf-
usi með foreldrum sínum og systk-
inum. Þegar faðir hans lést árið
1935 aðstoðuðu syskinin móður sína
við búskapinn þar til Gunnlaugur og
Siggeir tóku við
búinu. Gunnlaugur bjó
alla sína starfsævi á
Núpum eða til ársins
1997 þegar hann flutti
til Hveragerðis.
Gunnlaugur kvænt-
ist 28. mars 1959
Ágústu Þorgilsdóttur
f. 8. nóvember 1936.
Synir þeirra eru 1.
Lárus, f. 8. september
1956, kvæntur Guð-
rúnu Kristófersdóttur,
synir þeirra eru Krist-
ófer Rúnar, kvæntur
Hólmfríði Lilju Jónsdóttur, þau eiga
fimm börn, Gunnlaugur, maki In-
diana Marquez, þau eiga tvö börn.
Stefán, maki Helga Dögg Snorra-
dóttir, þau eiga eina dóttur. 2. Hauk-
ur, f. 19. september 1962, kvæntur
Hrefnu Hreiðarsdóttur, börn hans
úr fyrri sambúð eru Ingiríður og Ás-
björn Halldór. 3. Jóhann f. 29. ágúst
1969, kvæntur Dagbjörtu Helgu
Guðmundsdóttur, dætur þeirra eru
Linda Björk og Margrét Ágústa.
Útför Gunnlaugs fer fram frá
Hveragerðiskirkju í dag, 8. janúar
2011, og hefst athöfnin kl 14.
Það er ekki auðvelt að setjast nið-
ur og ætla að skrifa nokkur orð um
hann pabba. Minningarnar streyma
fram í hugann og ég veit ekki hverjar
ég á að velja því þær eru allar góðar.
Góðar minningar og sögur sem ég á
eftir að deila með dætrum mínum.
Hann pabbi var þriggja ára þegar
hann flutti með foreldrum sínum og
systkinum frá Klaustri að Núpum í
Ölfusi. Þetta var langt ferðalag og
hann minntist oft á það þó að hann
myndi ekki eftir því vegna þess hve
ungur hann var.
Klaustur átti alltaf sérstakan stað í
hjarta hans. Ég og fjölskylda mín
vorum svo lánsöm að fara með hon-
um og mömmu austur á Síðu eins og
hann orðaði það og var það skemmti-
leg og jafnframt fróðleg ferð. Hann
gat frætt okkur um staðhætti og sagt
sögur af sínu fólki.
Hann var ungur að árum þegar
faðir hans dó en móðir hans hélt
áfram búskap af miklum dugnaði og
myndarbrag ásamt börnum sínum.
Hann og Siggeir, bróðir hans tóku
seinna við búinu og ráku það af
myndarskap. Það bar aldrei skugga
á þeirra samstarf og segir það mikið
um hve geðprúðir þeir bræður voru.
En ég minnist þess þó að þeim stóð
nú ekki á sama þegar við krakkarnir
vorum eitthvað glannaleg í fjallinu og
þeim fannst við fara óþarflega ná-
lægt brúninni að þá gat nú heyrst í
þeim bræðrum. Því þeir vildu alltaf
passa upp á okkur.
Ég hugsa oft til samræðna þeirra
bræðra sem snerust um það hvort
væru nú gáfaðri kýr eða kindur.
Pabbi hélt því fram að kindur væru
mun greindari en nautgripir og ég
tala nú ekki um hvað íslenski fjár-
hundurinn var magnaður, en það var
nú meira í gríni en alvöru. Það voru
fáir sem gátu leyst þá bræður af við
mjaltir og gegningar, að þeirra mati,
þeir vildu helst sjá um þetta sjálfir.
Það var ekki fyrr en við bræður vor-
um orðnir stálpaðir að við fórum að
leysa pabba af. Ég mjólkaði oft fyrir
pabba þegar hann og mamma fóru að
ferðast. Hann hafði gaman af utan-
landsferðum og má segja að þau hafi
fengið bakteríuna eftir að hann vann
utanlandsferð í bingói. Þau fóru í
bændaferðir og sólarlandaferðir sem
þau höfðu svo gaman af. En í seinni
tíð þegar heilsunni fór að hraka gat
hann ekki ferðast utanlands en það
voru ófáir sunnudagsbíltúrarnir sem
ég og fjölskylda mín fórum með
þeim. Keyrðum bara eitthvað og
fengum okkur kaffi.
Ég minnist pabba með þakklæti
fyrir allt sem hann hefur gefið mér
og minni fjölskyldu.
Elsku mamma, megi Guð veita þér
styrk því missir þinn er mikill.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þinn
Jóhann.
Á barnsaldri eyddi ég mörgum
stundum í sveitinni á Núpum hjá
ykkur ömmu og á ég þar margar af
mínum fyrstu og bestu minningum
þar sem ég var ávallt velkominn og
sótti í að vera hjá ykkur. Ég rifja það
oft upp í huganum hvernig dagarnir
liðu þegar ég dvaldi hjá ykkur. Ég
vaknaði oftast á eftir þér og elti þig í
fjósið þegar byrjað var að mjólka.
Þið réttuð mér mjaltakoll sem ég
setti á fóðurganginn á milli ykkar
bræðra, þín og Siggeirs og sat á hon-
um þar. Þar fylgdist ég með og tók
þátt í oft hressilegum umræðum
ykkar um skepnurnar og það sem
efst var á baugi í fréttum. Þegar þið
voruð búnir að mjólka var farið inn í
kaffi, síðan fórum við og gegndum
nautunum í bragganum. Þá var kom-
inn hádegismatur og eftir hann lögð-
um við okkur saman þar sem ég lá á
dívan, sem þú hafðir smíðað, við end-
ann á rúminu ykkar ömmu. Ég minn-
ist þess ætíð hve gott var að vakna
við smá kitl á vanga frá skeggrót
þinni og hlýtt faðmlag. Minningar frá
þessum tíma eru mér ómetanlegar.
Afi, ég man þig ætíð sem bjartsýn-
an, glaðlyndan og einstaklega góð-
hjartaðan mann sem mun alltaf lifa í
mínu minni.
Hvíldu í friði, elsku afi.
Þinn
Stefán.
Okkur systurnar langar að minn-
ast afa með örfáum orðum. Hann var
góður, þolinmóður og honum þótti
vænt um menn og dýr. Ég man þegar
ég lakkaði á honum neglurnar. Okk-
ur afa fannst það rosalega fyndið. En
svo var hann fluttur á sjúkrahús með
lakkaðar neglur. Við minntumst oft á
þetta og hlógum. Það voru líka ófá
tíkóin sem við systur settum í hans
fallega hár. Og hann sagði aldrei
neitt, las bara blaðið eða horfði á
fréttirnar.
Það var gott að koma til ykkar
ömmu og við fengum oft að gista. Það
voru líka ófáir sunnudagsbíltúrarnir
sem við fjölskyldan fórum með ykkur
ömmu og úr þeim eigum við margar
góðar minningar.
Elsku afi, við lofum að passa upp á
hana ömmu fyrir þig.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Þínar afastelpur
Linda Björk og Margrét Ágústa.
Nú þegar við kveðjum Gunnlaug
Jóhannsson vil ég með nokkrum orð-
um minnast hans og um leið Siggeirs
bróður hans, sem kvaddi fyrir nokkr-
um árum.
Ekki er hægt að nefna annan
þeirra án þess að nefna hinn um leið.
Þeir voru alltaf kallaðir strákarnir á
Núpum. Voru ekki háir í loftinu, þeg-
ar faðir þeirra féll frá og þeir tóku við
búinu.
Ég átti því láni að fagna að vera í
sveit á Núpum í 5 sumur. Náði í end-
ann á búskaparháttum, sem dóu út
við traktoravæðinguna. Fyrsti trak-
torinn kom annað sumarið mitt á
Núpum.
Gulli var rétt innan við þrítugt.
Mér fannst hann miklu yngri og lað-
aðist að honum, eins og allir krakkar.
Hann gaf sér tíma til að tala við okk-
ur og brá oft á leik. Stökk yfir girð-
inguna á leið í fjósið í stað þess að
fara í gegnum hliðið. Það fannst mér
mikið afrek. Oft þegar við gengum
túnið reyndum við að bregða hvor
öðrum. Ég lá oft og var mikið stoltur,
er mér tókst loks að fella Gulla, sem
hann eflaust leyfði mér. Siggeir var
eldri og alvörugefnari. Hann var
svona meir eins og húsbóndinn en
alltaf jákvæður og sá það spaugilega.
Saman gengu þeir bræður jafnt í öll
verk og skiptust á að keyra mjólkina
til kælingar út í læk og í Hveragerði
til sölu í Reykjafossi. Ég fór oft með
þeim sem keyrði mjólkina eftir
kvöldmjaltir út í læk. Siggeir leyfði
mér þá stundum að keyra jeppann,
en fyrst varð ég að lofa að segja eng-
um frá því. Um sláttinn var oft mikið
fjör, þegar systkinin Gyða og Ingólf-
ur komu úr Reykjavík og Hjörtur
íþróttakennari í Hveragerði. Hjörtur
átti þá til að sýna ýmis stökk. Há-
punkturinn var flikkflakk.
Etir að ég hætti að fara í sveit og
skellinöðrutíminn tók við hjá mér
kom ég oft í heimsókn. Fékk þá jafn-
an að heyra: Þangað sækir klárinn,
sem hann er mest kvalinn. Seinna
tók skyttiríistíminn við og fór ég þá
jafnan í fjósið eftir morgun- eða
kvöldflug. Í fjósinu ræddum við um
landsins gagn og nauðsynjar. Ég
fékk þá heyra, hvað hefði ræst úr
snúningastrákum, sem hefðu verið
hjá þeim í sveit og þeir komið til
manns.
Frá Núpum á ég óteljandi góðar
minningar. Sjaldan hefur mér liðið
eins vel og þar innan um menn og
málleysingja. Aldrei heyrði ég þar
talað illa um nokkurn mann og aldrei
hefi ég heyrt neinn tala öðruvísi en
vel um Núpafólkið.
Um leið og ég kveð Gulla, sem nú
hefur fengið hvíldina, vil ég þakka
fyrir að hafa fengið að vera hjá og
kynnst svona góðu fólki. Ágústu,
börnum og öllum aðstandendum
votta ég samúð mína.
Sigurður Oddsson.
Gunnlaugur Jóhannsson
Jón Gunnar var menntaður sagn-
fræðingur frá Háskólanum í Lundi í
Svíþjóð og starfaði sem fréttamaður
hjá RÚV frá 1996 og þar til hann
lést. Minningin um ástríkan eigin-
mann og föður lifir.
Anna, Andri, Sandra og Tinna.
Jón Gunnar
Grjetarsson
✝ Jón Gunnar Grjetarsson, frétta-maður og sagnfræðingur, fædd-
ist í Reykjavík 9. janúar árið 1961.
Hann lést á líknardeild Landspít-
alans í Kópavogi 8. desember árið
2007.
✝
Faðir minn, tengdafaðir og afi okkar,
GUÐMUNDUR GUÐLAUGSSON,
Gvendur Eyja,
Hamraborg 26,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 30. desember.
Útför hans fer fram frá Kópavogskirkju mánudag-
inn 10. janúar kl. 13.00.
Björgvin Valur Guðmundsson, Þóra Björk Nikulásdóttir,
Erna Valborg Björgvinsdóttir,
Haukur Árni Björgvinsson,
Axel Þór Björgvinsson,
Jesse Myree McGoldrick.
✝
Ástkær eiginmaður minn,
STEINDÓR HJÖRLEIFSSON,
Breiðuvík 18,
Reykjavík,
lést á lungnadeild Landspítalans í Fossvogi
fimmtudaginn 6. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Unnur Hjartardóttir og fjölskylda.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og sambýliskona,
GYÐA STEINGRÍMSDÓTTIR,
Fróðengi 5,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 4. janúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn
13. janúar kl. 15.00.
Kristjana Óladóttir, Þráinn Garðar Þorbjörnsson,
Þórarinn Ólason, Eydís Unnur Tórshamar,
Bjarni Elíasson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg systir okkar,
ÁSLAUG STEFÁNSDÓTTIR
frá Minniborg í Grímsnesi,
fyrrum varðstjóri Landssíma Íslands,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti fimmtu-
daginn 6. janúar.
Systkinin frá Minniborg.
✝
Ástkær faðir okkar,
JÓN SIGURÐSSON
frá Krossalandi í Lóni,
Básenda 3,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli þriðjudaginn
4. janúar.
Útförin fer fram frá Áskirkju fimmtudaginn
13. janúar kl. 13.00.
Ásdís María Jónsdóttir,
Þórey Jónsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir.
✝
Elskulegur faðir okkar, afi og bróðir,
VALUR EMILSSON,
lést á heimili sínu í Reykjanesbæ þriðjudaginn
4. janúar.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn
13. janúar kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Emil Valsson,
Guðmundur Valsson,
Aron Ingi Guðmundsson.