Morgunblaðið - 02.08.2011, Page 23

það vel úr hendi. Hann áttaði sig
á að málið varð stærra en hann,
að hann var orðinn einhverskon-
ar Hreggviðsson tuttugustu ald-
arinnar. Hann tók því af yfirveg-
un og húmor.
Ég mun sakna Sævars og
minnast hans sem hjartahlýs
manns, glettins og gáfaðs. Bless-
uð sé minning hans.
Stefán Unnsteinsson.
Efst í mínum huga er 6. júlí
1955. Hreiðar bróðir minn að
keyra systur mína út yfir Kálfá,
en hún ætlaði að taka rútuna til
Reykjavíkur, hann snéri við og
kom aftur með hana heim. Mér
var sagt að vera í borðstofunni,
það kom ókunn kona og maður
með svarta tösku í húsið, ég lá á
skráargatinu og kíkti en ég sá
ekkert og heyrði ekkert, vissi
ekkert. Það leið óralangur tími,
loks opnuðust dyrnar, viti menn
þarna lá lítið barn við hlið systur
minnar, með svart hár, ég man
þetta svo skýrt, ég sagði ekki orð,
þarna var ég búin að eignast
frænda bara sí svona. Ég spurði,
hvar á hann að sofa? Ég bauð
fram dúkkurúmið mitt, þótt hann
væri smár var dúkkurúmið mitt
of lítið, svo það var tekið til brags
að taka neðstu skúffu úr komm-
óðu sem systir mín átti, sem ég
öðlaðist seinna, en þessi litli fal-
legi drengur fékk nafnið Sævar
Marinó.
Trúlega fjögurra ára kom
hann aftur í sveitina til foreldra
minna og var í mörg sumur ásamt
mörgum öðrum börnum úr
Reykjavík, svona var þetta í þá
daga, við börnin lékum okkur
milli þess sem við sóttum kýrnar,
okkur þótti allt skemmilegt, vor-
um í alls konar snúningum. Sæv-
ar var oft duglegastur þó að
minnstur væri, okkur kom öllum
mikið vel saman, það var Sævari
að þakka, hann var geðgóður og
alltaf jákvæður, broshýr og
skemmtilegur, það geta aðrir
vitnað um sem voru í sveitinni á
sumrin.
Árin liðu og seinna fór ég að
vinna í Reykjavík, bjó hjá systur
minni til að byrja með, hún átti þá
fjögur börn, Sævar næstelstur
þeirra. Hann var alltaf jafn
skemmtilegur og hress, við vor-
um eins og systkini, trúr og
tryggur frændi og oft fjör í
kotinu hjá systur minni með stór-
an barnahóp og mig til viðbótar, á
þessum árum hefur þetta trúlega
verið erfitt.
13. júlí sl. hringdi síminn hjá
mér, Hreiðar bróðir minn var í
símanum, hann tjáði mér að Sæv-
ar hefði látist að morgni þessa
dags í Köben, nei, það getur ekki
verið, hann var hér hjá mér í júní
sl. Mér varð mikið niðri fyrir, ég
náði ekki andanum um tíma, en
þetta var satt. Hann lést af slys-
förum, Guð minn góður varð mér
að orði.
Sævar var tryggur og trúr vin-
ur minn og vinamargur, góður
maður, sagði aldrei ljótt um
nokkurn mann, hann var lista-
maður mikill, málaði fallegar
myndir og rammaði þær inn
sjálfur með snilld og hélt sýn-
ingu, hann mátti vera stoltur af
framtakinu. Hann öðlaðist aldrei
bílpróf, hann vann við að slípa
gólf bæði hér á landi og erlendis,
hann slípaði t.d. gólf í félagshei-
milum, fólk nefndi það við mig
hversu vandvirkur hann væri.
Hann bjó líka yfir miklum gáfum
og var hæfileikaríkur maður.
Íslenska réttarkerfið og þjóðin
eyðulögðu þennan mann, brutu
hann niður og fjölskyldur hans,
þess vegna flutti hann af landi
burt, hann heimsótti mig í júní sl.
og faðmaði mig og kyssti eins og
hann var vanur, ég þakka Guði
fyrir það. Ég bið góðan Guð að
styrkja fallegu elsku börnin hans,
sem hann dáði, og varðveita þau.
Ég þakka Sævari fyrir tryggð
við mig í gegnum árin. Ég þakka
honum að vitja mín þrívegis eftir
að hann kvaddi þennan heim.
Blessuð sé minning hans.
Sólrún frænka.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. ÁGÚST 2011
✝ RagnheiðurSalbjörg Jón-
asdóttir fæddist á
Kvíabryggju í Eyr-
arsveit 8. janúar
1931. Hún lést á
dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu
Grund 21. júlí 2011.
Foreldrar henn-
ar voru Jónas
Ólafsson sjómaður,
f. 1879, d. 1952, og
Þorkatla Bjarnadóttir hús-
móðir, f. 1904, d. 1995. Systkini
Ragnheiðar eru: Petrea Guðný
Pálsdóttir (hálfsystir sam-
mæðra), f. 1927, Sigríður Inga,
f. 1930, Ólafur Björn, f. 1934, d.
1979, Þorbjörg Stefanía, f. 1935,
d. 2000, Bjarni Hinrik, f. 1939,
Erla, f. 1940, Helga, f. 1943, og
Ragnar Þór, f. 1946.
Eiginmaður Ragnheiðar var
Þorleifur Þorsteinsson járn-
smiður, fæddur 25. júní 1928.
Hann lést 28. september 2010.
1966. Hans kona er Hlíf B. Ósk-
arsdóttir. Þeirra synir eru Þor-
leifur Óskar og Arnar Gabríel.
Leifur á einnig soninn Aron Þór
með Lilju Þórhallsdóttur. 8)
Gróa Kristín f. 1966. Hún á dótt-
urina Svandísi Björk með Eiði
Gunnlaugssyni. Barnabörnin
eru ellefu og barnabarnabörnin
fimm.
Ragnheiður ólst upp með for-
eldrum sínum og systkinum á
Kvíabryggju í Eyrarsveit og síð-
an í Grundarfirði en þangað
fluttist fjölskyldan upp úr 1940
þegar byggð lagðist að mestu af
á Kvíabryggju. Um1950 fluttist
hún til Reykjavíkur og vann
fyrst í Ullarverksmiðjunni á
Álafossi, var í vist og vann sem
gangastúlka á Landspítalanum.
Þau Ragnheiður og Þorleifur
kynntust í Reykjavík og stofn-
uðu heimili sitt þar en fluttust
síðar í Kópavog og áttu heimili
við Álfhólsveg 84 í rúm 50 ár.
Ragnheiður dvaldist á dvalar-
og hjúkrunarheimilinu Grund
eftir andlát eiginmanns síns
haustið 2010.
Útför Ragnheiðar fer fram
frá Digraneskirkju í Kópavogi í
dag, 2. ágúst 2011, og hefst at-
höfnin kl. 13.
Þau gengu í hjóna-
band 31. desember
1955. Foreldrar
hans voru hjónin
Þorsteinn Þorleifs-
son vélstjóri, f.
1902, d. 1982, og
Guðný Sigríður
Þorgilsdóttir, hús-
móðir, f. 1902, d.
1991. Börn Ragn-
heiðar og Þorleifs
eru: 1) Ólöf Björk,
f. 1953. Hún á börnin Val Þór og
Berglindi með fyrrverandi
manni sínum, Gunnari Svav-
arssyni. 2) Þorsteinn Garðar, f.
1954, d. 1980. 3) Jónas Sigurþór,
f. 1956, d. 2010) Brynjar Súðar,
f. 1958. 5) Vilhjálmur, f. 1960.
Synir hans og Ragnheiðar Sig-
urðardóttur eru Hlynur Már og
Einar. 6) Eva Hrönn, f. 1964.
Hennar maður er Guðmundur
B. Kjartansson. Þau eiga börnin
Þorstein Heiðberg, Maríu Sif og
Gísla Snæ. 7) Leifur Heiðar, f.
Kristur, mér auk þú enn
elsku til þín.
Sú er í lotning ljúf
löngunin mín.
Heyr þetta hjartans mál:
Heit verði’ í minni sál
elskan til þín.
Heimsgæðin fánýt fyrr
freistuðu mín.
Beinist nú bæn og þrá,
bróðir, til þín.
Óskin mín eina’ er sú:
Eflist í von og trú
elskan til þín.
Það sé mín hinst í heim
hugbót og þrá,
lausnarinn ljúfi, þér
lofgjörð að tjá.
Aukist, er ævin þver,
enn meir í hjarta mér
elskan til þín.
(Friðrik A. Friðriksson)
Elsku mamma.
Blessuð sé minning þín og
Guð geymi þig.
Þín dóttir,
Eva Hrönn.
Kynni okkar Rögnu hófust
fyrir rúmum tuttugu árum þeg-
ar ég kom inn í fjölskylduna
sem kærasta Leifs, yngsta son-
ar þeirra Rögnu og Leifa. Þau
tóku mér strax opnum örmum
og var ég fljótlega orðin hluti af
fjölskyldunni.
Við Ragna urðum strax góð-
ar vinkonur og er ég mjög
heppin að hafa átt Rögnu að
sem tengdamóður, hún var ein
besta tengdamóðir sem ég gat
hugsað mér. Hún var óspör á
hrósið til mín og viðmótið var
ávallt hlýlegt, en svona var hún
Ragna mín, sá alltaf það góða
við fólk og tók fólki eins og það
var, eiginleiki sem því miður er
fágætur.
Mér fannst alltaf yndislegt
að koma á Álfhólsveginn og
setjast inn í eldhús með Rögnu
og spjalla um daginn og veginn,
oft var talað um barnabörnin
sem voru hennar stolt og gleði,
greinilegt var hvar ríkidæmi
hennar lá. Hún talaði oft við
mig um gamla daga, til dæmis
hversu mikið hún hefði viljað
verða hjúkrunarkona ef hún
hefði haft tækifæri til þess.
Hún hafði unnið á Borgarspít-
alanum þegar hún var ung og
þótti henni það starf eiga vel
við sig. Síðastliðið ár var Rögnu
mjög erfitt. Hún missti son sinn
Jónas og eiginmann sinn sama
ár og heilsan fór hrakandi
þannig að hún gat ekki lengur
verið heima við. Hún flutti inn
á Grund sama dag og Þorleifur
eiginmaður hennar lést.
Þegar ég kom til hennar á
Grund fagnaði hún mér alltaf
mikið, við töluðum mikið um
sameiginleg áhugamál okkar,
prjónaskap og drauma. Rögnu
fannst gaman að tala um
drauma og við hugleiddum oft
hvað þessir draumar þýddu. Ég
sakna þessara stunda okkar
þegar ég kom til hennar eftir
vinnu og sat hjá henni og
spjallaði um daginn og veginn
og hún spurði mig ávallt um
strákana okkar Leifs og hún
sagði mér á móti fréttir af fjöl-
skyldunni.
Ragna var yndisleg amma
sem hugsaði alltaf fyrst og
fremst um fjölskyldu sína.
Ragna gat stundum verið
skemmtilega beinskeytt sem
mér fannst bara gaman að og ef
ég svaraði henni á sömu lund
þá hló hún bara. Það er erfitt
að þurfa að kveðja Rögnu því
hún var ekki bara tengdamóðir
heldur góð vinkona sem var
alltaf til staðar fyrir mig og
mína. Ragna kenndi mér að við
eigum alltaf að bera virðingu
fyrir öllu fólki. Minningar um
Rögnu munu ávallt búa í hjarta
mínu sem minning um dásam-
lega konu.
Þín tengdadóttir,
Hlíf Berglind Óskarsdóttir.
Ragnheiður Jónasdóttir var
amma okkar og erum við stoltir
af því. Amma var dugleg kona,
hún var alltaf á hreyfingu og
sáum við hana sjaldan staldra
við og horfa á sjónvarp.
Ein af okkar uppáhaldsminn-
ingum um ömmu er þegar við
vorum litlir og vorum að horfa
á ömmu baka pönnukökur og
við bræðurnir borðuðum þær
jafnóðum enda volgar og góm-
sætar.
Hún bakaði bestu pönnukök-
ur í heimi, það fannst okkur
bræðrunum alla vega. Ég fór
oft með ömmu og afa til Súða-
víkur á sumrin, mér fannst
mjög gaman að eyða tíma með
þeim þar á fæðingarstað afa.
Amma skammaði mig stundum
fyrir að kalla sig ömmuling en
ég vissi vel að innst inni hafði
hún lúmskt gaman af því, í okk-
ar augum verður hún alltaf öm-
mulingur.
Eitt sem okkur fannst skrítið
við ömmu var hvernig hún
heilsaði okkur þegar við kom-
um á Álfhólsveginn, þá sagði
hún alltaf bless. Okkur undraði
alltaf að amma kvaddi okkur
þegar við komum.
Við eigum margar góðar
minningar um ömmu í Kópa-
vogi eins og við kölluðum hana
oftast, það verður tómlegt að
koma á Álfhólsveginn og engin
amma þar sem tekur á móti
okkur með innilegu faðmlagi,
volgum pönnukökum og segir
bless.
Þínir sonarsynir,
Þorleifur Óskar Leifsson.
Arnar Gabríel Leifsson.
Elsku amma.
Hlýja, kærleikur og um-
hyggja eru meðal þeirra orða
sem koma upp í hugann þegar
við hugsum um þig. Við systk-
inin viljum þakka þér fyrir allar
þær góðu stundir sem við höfum
átt saman í gegnum tíðina.
Heimsóknum okkar til þín og
afa í Kópavoginn gleymum við
seint en þar hlutum við ávallt
hlýjar móttökur og eftir sitja
margar góðar minningar sem
sumar teygja sig langt aftur í
tímann.
Við höfum þó á síðustu tveim-
ur árum gengið í gegnum erf-
iðar stundir þar sem við höfum
þurft að kveðja marga ástvini.
Þó hefur þú amma staðið þig
vel í gegnum þessa erfiðu tíma
og nutum við samverustund-
anna með þér. Eftir erfið veik-
indi er nú komið að kveðju-
stund. Eftir situr mikill
söknuður en við vitum þó að þú
ert komin á betri stað.
Saknaðarkveðja frá okkur
systkinunum.
Þorsteinn, María og Gísli.
Ragnheiður
S. Jónasdóttir
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800


  


 



 
    
       
✝
Ástkær móðir okkar, amma, dóttir, systir og
mágkona,
ÁSTRÍÐUR KARLSDÓTTIR,
Klapparstíg 14,
Reykjavík,
lést laugardaginn 23. júlí.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju,
föstudaginn 5. ágúst kl. 11.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu
minnast hennar er bent á Von, félag til styrktar skjólstæðingum
á gjörgæslu Landspítalans.
F.h. aðstandenda,
Dóra Sif Tynes,
Hrefna Tynes.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
MARGRÉT SÓLVEIG GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Þverdal í Aðalvík,
Furugerði 1,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi mánudaginn
25. júlí, verður jarðsungin frá Neskirkju fimmtudaginn 4. ágúst
kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð
líknardeildar Landspítala, Kópavogi, s. 543 1159.
Hjálmar B. Gíslason,
Snorri Hjálmarsson, Sigríður L. Guðjónsdóttir,
Gísli Hjálmarsson, Soffía Nönnudóttir,
Berglind Sigurðardóttir,
Ína Dóra Hjálmarsdóttir, Benóný Guðjónsson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ERLINGUR KRISTINN STEFÁNSSON
járnsmiður,
Tröllaborgum 13,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
sunnudaginn 24. júlí.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju miðvikudaginn
3. ágúst kl. 13.00.
Andrés Erlingsson, Gyða Sigurlaugsdóttir,
Guðbrandur Erlingsson, Jessika Larsson,
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, sonur og bróðir,
ELMAR HALLDÓRSSON,
Þiljuvöllum 37,
Neskaupstað,
lést á Landspítalanum sunnudaginn 24. júlí.
Útför hans fer fram frá Norðfjarðarkirkju
miðvikudaginn 3. ágúst kl. 14.00.
Bergþóra Stefánsdóttir,
Stefán Einar Elmarsson, Aðalbjörg Ósk Guðmundsdóttir,
Katrín Unnur Elmarsdóttir,
Melkorka Elmarsdóttir, Margeir Örn Óskarsson,
Tómas Styrmir Stefánsson,
Oliver Snær Stefánsson,
Fanney Ósk Sveinbjörnsdóttir,
Kristín Elma Margeirsdóttir,
Halldór Hinriksson,
og systkini hins látna.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÁSTA KARLSDÓTTIR
sjúkraliði,
Árskógum 6,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 3. ágúst kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir. Þeir sem vilja
minnast Ástu eru beðnir um að láta líknarfélög njóta þess.
Haukur Bergsson,
Ólafur Steinar Hauksson, Bergþóra Hafsteinsdóttir,
Bergur Hauksson, Auður Harðardóttir,
Eva Hauksdóttir, Viðar Freyr Sveinbjörnsson,
Sigurður Hauksson, Kristín Axelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.