Morgunblaðið - 22.08.2011, Blaðsíða 17

17
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 22. ÁGÚST 2011
Met 12.481 hlaupari tók þátt í öllum vegalengdum Reykjavíkurmaraþonsins sl. laugardag. Þar á meðal voru liðsmenn Slökkviliðs höfuðborgarsvæðisins sem hlupu með fólk í hjólastólum.
Árni Sæberg
Hagsmunir fjölskyldna og at-
vinnulífs á Suðurnesjum byggj-
ast m.a. á að eiga þingmenn sem
hlusta á fólkið, skilja vanda
svæðisins og berjast fyrir það.
Oddný Harðardóttir, þingmaður
samfylkingarinnar í Suðurkjör-
dæmi og formaður fjárlaga-
nefndar, svarar grein minni í
Morgunblaðinu frá síðustu viku
þar sem ég lagði áherslu á mik-
ilvægi þess að stjórnvöld vinni
með okkur Suðurnesjamönnum í
uppbyggingu atvinnulífsins í
stað þess að vinna gegn okkur.
Ég vonaði að nú kæmi sá kraftur
frá Oddnýju sem hefur vantað til
að fylgja málum eftir. Við segj-
um ekki örvæntingarfullum fjöl-
skyldum að bíða og sjá til, mál
séu í skoðun, vitandi það að ekk-
ert muni gerast.
En þingmaðurinn olli mér
vonbrigðum. Með upphafsorðum sínum í svar-
grein gefur hún í fyrsta lagi í skyn að hún hafi
ekki einu sinni lesið greinina mína. Að því loknu
segist hún „hafa frétt“ að þar stæði að ríkis-
stjórnin öfundi sjálfstæðismenn í Reykjanesbæ.
Svo telur hún sig svara á „faglegum“ nótum og
biður í framhaldinu um vönduð samskipti.
Þingmaðurinn, sem gerir lítið úr orðum mín-
um og áhyggjum af stöðu þúsunda Suðurnesja-
manna, situr í stjórnarsófanum með Vinstri
grænum og hlustar þögul á andstöðu þeirra við
einkarekstur sjúkrahúsa, framkvæmdir við
Helguvíkurhöfn, ECA flugverkefni, virkjanir
og álver. Ekki orð frá henni um að þetta gangi
ekki lengur! Það eru aðeins orð sem heyrast frá
Kristjáni L. Möller, samflokksmanni hennar
fyrir norðan.
Ekki þeirra hlutverk að taka upp símtólið
„Það er ekki hlutverk ríkisins að stíga inn í
viðskiptasamninga einkafyrirtækja,“ segir
þingmaðurinn til að afsaka að ekki sé tekið upp
símtólið til að spyrjast fyrir um stöðu stórra
verkefna eða hvetja forsvarsmenn þessara fyr-
irtækja áfram þegar þjóðin þarf virkilega á
þeim að halda. Þetta lýsir þeirri aðgerðarleys-
isstefnu sem of margir þingmenn Samfylking-
arinnar virðast aðhyllast. Hún lýsir vissu skiln-
ingsleysi á því hvernig hægt er að hreyfa við
hlutum og er miður að komi frá þingmanni í
þessu kjördæmi.
Þriggja ára bið eftir virkjanaleyfi!
Samfylkingarþingmaðurinn segir mig kalla
eftir pólitískum afskiptum af veitingu virkj-
analeyfa „sem við Suðurnesjamenn hljótum að
hafna,“ segir hún. Í stöðunni er algerlega rangt
að Suðurnesjamenn hafni pólitískum afskiptum
af virkjanaleyfinu úti á Reykjanesi, því það er
ekkert faglegt að það hafi verið að flækjast í
kerfinu í 3 ár, þrátt fyrir fjölda jákvæðra um-
sagna frá fjölda sérhæfðra fyrirtækja sem um
málið hafa fjallað. Það er meira að
segja í drögum að rammaáætlun
þingsins sem einn sterkasti kostur
til jarðhitavirkjana. Enn ein afsök-
unin fyrir aðgerðarleysinu, nú und-
ir merkjum „faglegs mats“.
Sérmeðferð
Oddný talar um meinta sér-
meðferð Reykjanesbæjar í fjár-
málaráðuneytinu – skoðum það að-
eins. Þegar sveitarfélögin seldu
hluti sína í Hitaveitunni, greiddu
þau öll fjármagnstekjuskatt af söl-
unni, þ.á m. Reykjanesbær.
Reykjanesbær hélt eftir stórum
eignarhlut en seldi síðar, gekk þá á
fund fjármálaráðuneytis og vildi
semja um greiðslu á skattinum. Þá
var tilkynnt að þegar væri verið að
skoða leiðir til að koma til móts við
sveitarfélög sem skulda háar fjár-
hæðir í fjármagnstekjuskatt. Getur
verið að einhver hafi verið á undan
með vandamálið? Það er algjörlega
ný söguskýring Oddnýjar að þetta hafi verið
gert sérstaklega fyrir Reykjanesbæ því aldrei
kom beiðni frá okkur til þingmanna um það og
ekki er ólíklegt að önnur sveitarfélög í enn
verri stöðu hafi átt meiri þátt í að þessi leið var
valin, mögulega Hafnarfjörður, þar sem meiri-
hlutinn tilheyrir flokki Oddnýjar, Samfylking-
unni.
Lítið gert úr hugmyndum
um einkasjúkrahús
Og enn sannfærir þingmaðurinn sig og sína
um að ekkert hafi verið að andstöðu vinstri
grænna við einkasjúkrahús. Upphafshug-
myndir voru einmitt að byrja smátt með því að
nýta nýjar ónotaðar skurðstofur á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja og þróa sig yfir í stærra.
Formleg beiðni kom til heilbrigðisráðherra 7.
apríl 2009. Oddný hélt því fram í fjölmiðlum í
september í fyrra að ekkert erindi hefði borist
heilbrigðisráðuneytinu um að umræddir einka-
aðilar vildu nýta skurðstofurnar og því væri
ekki við ráðherra vinstri grænna að sakast.
Hún leiðrétti þau ósannindi aldrei þótt ég ósk-
aði eftir því við hana. Hún heldur því nú fram
að ef verkefnið byggðist á því að byrja fyrst
smátt og þróa sig í stærra, þá hafi það í heild
ekki staðið á nægilega styrkum stoðum. At-
hyglisvert!
Atvinnuleiðin
Greinar mínar eru skrifaðar í ljósi þess veru-
leika sem samfélagið býr við – þær eru ekki um
erfiða fjárhagsstöðu sveitarfélaga – þær tengj-
ast því að ekkert gengur að fá hjól atvinnulífs-
ins til að snúast. Það eru tekjur af vel launuðum
störfum sem skapa fjölskyldum lífsviðurværi
og börnum þessa lands bjarta framtíð. Það er
ekki nóg að við tölum saman, við þurfum að
vinna saman og það þarf að koma verkum fram.
Eftir Árna Sigfússon
» Það er ekki
nóg að við
tölum saman,
við þurfum að
vinna saman...
Árni
Sigfússon
Höfundur er bæjarstjóri í Reykjanesbæ.
Hagsmunir
Suðurnesjamanna
Mikil umræða er nú í þjóð-
félaginu vegna kjaradeilu leik-
skólakennara við viðsemjendur
þeirra. Leikskólakennarar hafa
boðað verkfall og er ljóst að það
mun hafa víðtæk áhrif. Leik-
skólakennarar hafa verkfallsrétt
en það hafa lögreglumenn ekki.
Lögreglumenn voru með verk-
fallsrétt til ársins 1986 en þá
voru sett lög sem bönnuðu lög-
reglumönnum að fara í verkfall. Í
staðinn fengu lögreglumenn svo-
kallaðan viðmiðunarsamning
sem átti að tryggja það að þeir
myndu fylgja ákveðnum stéttum
í launum. Þetta reyndist flókið
og breytingar í þjóðfélaginu urðu
til þess að ríkið kveinkaði sér
undan þessum samningi. Árið
2003 var síðan samið um að þessi
viðmiðunarsamningur yrði ekki
lengur til staðar og fengu lög-
reglumenn ágætis „bætur“ í
staðinn. Eins og svo oft áður þá
„fjarar“ slíkur ágætissamningur
hratt út og þær bætur sem stétt-
in fékk urðu fljótlega að engu.
Eftir stóð bókun með kjara-
samningum um að hvor aðili fyr-
ir sig gæti óskað eftir úttekt á
kjaralegri stöðu, í upphafi kjaraviðræðna. Þeg-
ar þessi grein er skrifuð eru liðnir 260 dagar
síðan kjarasamningurinn rann út, það er lengra
síðan samninganefnd lögreglumanna bað um að
þessi kjaralega úttekt færi fram. Ekkert gerð-
ist í nokkra mánuði, enda ekki við því að búast
því lögreglumenn hafa ekki verkfallsrétt eða
önnur þvingunarúrræði eins og flestar aðrar
vinnandi stéttir. Sagan hefur í langan tíma ver-
ið sú að við lögreglumenn er ekki rætt fyrr en
búið er að semja við flesta aðra, í það minnsta
stóru stéttarfélögin. Þegar loksins var farið að
ræða við lögreglumenn þá kom í ljós að samn-
inganefnd ríkisins taldi að ekki ætti að skoða
kjaralega stöðu lögreglumanna miðað við ártal-
ið 2003, eins og samninganefnd lögreglumanna
vildi.
Eftir nokkra samningafundi þar sem lítið
gekk og fátt annað var í boði en aðrar stéttir
höfðu verið að semja um, ákvað samninganefnd
LL að leggja málið í gerðardóm, við litla hrifn-
ingu samninganefndar ríkisins. Slíkur gerð-
ardómur er skipaður þremur aðilum, einum frá
hvorum samningsaðila og einum skipuðum af
ríkissáttasemjara og á að skila af sér innan 30
daga frá því hann er skipaður. Samninganefnd
LL tilnefndi strax sinn aðila í gerðardóminn en
núna, rúmum einum og hálfum mánuði síðar
hefur samninganefnd ríkisins ekki tilnefnt sinn
fulltrúa. Til að gæta sanngirni þá mátti kannski
búast við einhverri töf vegna sumarleyfa en
þetta er orðin vanvirðing við stétt lögreglu-
manna og eru lögreglumenn margir hverjir
orðnir pirraðir. Þessir pirruðu lögreglumenn
eiga margir hverjir börn á leik-
skólaaldri og yfirvofandi er verk-
fall leikskólakennara og mun það
raska daglegu lífi þeirra ef af verð-
ur. Lögreglumenn hafa horft upp á
hamaganginn sem verður þegar
ýmsar stéttir hóta eða boða til
verkfalls og þá fer allt á flug í við-
ræðum. Lögreglumenn höfðu
verkfallsrétt, hann var tekinn af
þeim með lögum. Í staðinn fengu
þeir viðmiðunarsamning því það
var ljóst að þeir yrðu að hafa ein-
hver úrræði, það var samkomulag
milli samninganefndar ríkisins og
landssambands lögreglumanna og
það varð einnig að samkomulagi
milli þessara samninganefnda þeg-
ar viðmiðunarsamningurinn var
erfiður úrlausnar að sett yrði inn
þessi bókun og heimild beggja til
að krefjast úttektar á kjaralegri
stöðu. Það er síðan skoðun samn-
inganefndar ríkisins að þetta eigi
ekki við nema að hluta. Þetta
minnir um margt á umræðuna sem
nú fer fram um hvernig sveit-
arfélögin geti smokrað sér framhjá
verkfallsaðgerðum leikskólakenn-
ara.
Í kjaraviðræðum er það svo að
launþeginn bendir á að hann hafi
svo og svo mikið í grunnlaun, eða
réttara er kannski að segja svo og svo lítið.
Launagreiðandinn kemur þá á móti með upp-
lýsingar um að launþeginn hafi svo og svo mikið
í heildarlaun. Vissulega er það svo að grunnlaun
lögreglumanna segja ekki allt en það á ekki við
um alla lögreglumenn. Þeir sem vinna vakta-
vinnu ná margir hverjir að tvöfalda grunn-
launin en það er líka vegna álagsgreiðslna fyrir
kvöld, nætur og helgidagavaktir og fyrir auka-
vinnu sem þeir hafa enga stjórn á. Lög-
reglumenn hafa nefnilega nánast ótakmarkaða
aukavinnuskyldu. Þessir sömu lögreglumenn,
sem hafa ágætis heildarlaun í dag, geta aftur á
móti staðið frammi fyrir því að gerð er breyting
á þeirra vinnu þannig að þeir standi eftir nánast
á strípuðum grunnlaunum. Aðeins þarf 30 daga
fyrirvara á slíkri breytingu. Þessir sömu aðilar
hafa kannski verið hjá fjármálastofnun nokkru
áður, með sína launaseðla, til að gera áætlanir
um einhverja fjárfestingu. Slík áætlun verður
að engu. Fyrir rúmu ári var gerð breyting hjá
10 manna deild þar sem þetta var raunin. Ég er
ekki gott dæmi um lögreglumann sem er illa
launaður, ef litið er á heildarlaun. Ég er með
303.000 kr. í grunnlaun, með 26 ára starfsaldur
og í millistjórnandastöðu. Óbreyttur menntað-
ur lögreglumaður með 5 ára starfsaldur er með
rétt um 230.000 kr. í grunnlaun, sem er lægra
en afleysingamaður hjá Tollgæslunni. Við erum
ekkert að biðja um meira en aðrir, við viljum
bara halda okkar stöðu, miðað við aðra.
Eftir Guðmund Fylkisson
» Lögreglu-
menn hafa
verið með lausa
kjarasamninga
í meira en 260
daga. Lögreglu-
menn hafa ekki
verkfallsrétt og
hafa því setið
á hakanum í
kjaraviðræðum
Guðmundur
Fylkisson
Höfundur er aðalvarðstjóri á fjarskiptamiðstöð
Ríkislögreglustjóra.
Lögreglumenn í skugga
leikskólakennara