Morgunblaðið - 14.10.2011, Síða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. OKTÓBER 2011
✝ GuðmundurÞórarinn Þor-
valdsson fæddist á
Þingeyri 6. sept-
ember 1926. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Suð-
urnesja 8. október
2011.
Foreldrar hans
voru Þorvaldur
Ólafsson bóndi og
sjómaður, f. 1883,
d. 1949 og Andrea Guðnadótt-
ir húsfreyja, f. 1892, d. 1962.
Þau voru bæði frá Sveinseyri
við Dýrafjörð, hófu búskap þar
og bjuggu til ársins 1922, en
síðan á Þingeyri til 1939 þegar
þau fluttu til Keflavíkur.
Systkini Guðmundar eru
Ragnheiður Guðný, f. 1911, d.
1966, Magnús Jón, f. 1913, d.
2003, Guðni Ragnar, f. 1914, d.
1991, Kristín Ágústa, f. 1919,
Ólafur Sigurbjörn, f. 1920, d.
1998 og Sigurbjörn Ingi, f.
Ástmar, f. 1960, eiginkona
hans er Helena Gunnarsdóttir,
f. 1964, börn þeirra eru Gunn-
ar, f. 1995 og Signý, f. 1999.
Sonur Benedikts er Guð-
mundur Snorri, f. 1981, unn-
usta Kristín Birna Stef-
ánsdóttir, f. 1988, dóttir þeirra
er Amelía Björg, f. 2008.
Guðmundur ólst upp á Þing-
eyri en lauk barnaskólagöngu
í Keflavík og fermdist þar.
Hann hóf störf á sjó 16 ára
gamall árið 1942 og starfaði
næstu árin á fiskveiðiskipum
af ýmsum stærðum og gerð-
um. Guðmundur fór síðan í
nám til að afla sér skipstjórn-
arréttinda, lauk fiskimanna-
prófi frá Stýrimannaskólanum
í Reykjavík 1951 og starfaði
eftir það áfram til sjós fram til
1971 sem stýrimaður og skip-
stjóri. Eftir að sjósóknarár-
unum lauk vann hann hjá
Netaverkstæði Suðurnesja ár-
in 1972 til 1975 og sem hafn-
arvörður í Keflavík og Njarð-
vík frá 1976 til starfsloka
1996.
Útför Guðmundar verður
gerð frá Keflavíkurkirkju í
dag, 14. október 2011, og hefst
athöfnin kl. 14.
1931, d. 1995.
Guðmundur
kvæntist 31. maí
1958 Björgu Ingv-
arsdóttur, f. 1926,
frá Balaskarði í
Laxárdal í Austur-
Húnavatnssýslu.
Foreldrar hennar
voru Ingvar Stef-
án Pálsson bóndi
þar, f. 1895, d.
1968 og Signý
Benediktsdóttir húsfreyja, f.
1900, d. 1991. Þau Guðmundur
og Björg hófu búskap sinn ár-
ið 1958 í Lyngholti 17 í Kefla-
vík og bjuggu þar í yfir 50 ár.
Síðustu árin hafa þau búið á
Njarðarvöllum 6 í Njarðvík.
Afkomendur Guðmundar og
Bjargar eru: 1) Andrés Ingvar,
f. 1957, eiginkona hans er
Bergljót Kristinsdóttir, f.
1962, börn þeirra eru Bene-
dikt Reynir, f. 1987 og Andrea
Björk, f. 1989. 2) Benedikt
Elsku afi í Keflavík.
Takk fyrir öll góðu árin sem
við áttum saman og allar ynd-
islegu minningarnar. Það var
alltaf jafn gaman að koma í
laufabrauðsgerð og á annan í jól-
um, fá góðan mat og spila fimm
upp.
Þú hefur alltaf verið okkur
mjög kær og ávallt sýnt okkur
hlýju og stuðning í því sem við
gerðum, hvort sem það var í
námi eða í íþróttum. Við lofum að
hugsa vel um ömmu og við mun-
um alltaf hugsa til þín.
Kær kveðja
Gunnar og Signý.
Með söknuði og þakklæti kveð
ég í dag elskulegan tengdaföður
minn, Guðmund Þ. Þorvaldsson.
Guðmundur, eða Gummi afi
eins og hann var alltaf kallaður,
var hjartahlýr maður. Hann var
af þeirri kynslóð sem bar ekki til-
finningar sínar á torg en með
nærverunni og hlýjunni sem frá
honum streymdi lét hann það í
ljós. Það fann ég frá fyrsta degi
er ég kom í heimsókn inn á heim-
ili þeirra í Lyngholtinu fyrir
rúmum tuttugu árum og ekki síð-
ur síðustu ár á Njarðarvöllum en
þar sá Gummi alltaf um að hella
upp á kaffið. Meira segja undir
það síðasta er hann átti erfitt
með gang þá kom ekki annað til
greina en að hella upp á kaffi
með meðlætinu hennar Bjargar.
Guðmundur var mikill nátt-
úruunnandi. Hann hafði gaman
af að segja frá og sýna okkur
myndir af ferðum þeirra hjóna
upp um fjöll og firnindi. Þegar
Gummi var áttræður áttum við
stórfjölskyldan ógleymanlegan
dag á fallegum haustdegi á Þing-
völlum og þar í kring. Gummi
hefur alltaf reynst mér og fjöl-
skyldunni minni vel og verið til
staðar fyrir sína nánustu.
Það er komið að leiðarlokum
hjá Guðmundi nú þegar haustar
og náttúran skartar sínum feg-
urstu litum.
Minning um góðan mann lifir.
Allt fram streymir endalaust,
ár og dagar líða.
Nú er komið hrímkalt haust,
horfin sumars blíða.
(Kristján Jónsson.)
Hafðu þökk fyrir allt,
Helena Gunnarsdóttir.
Guðmundur Þ.
Þorvaldsson
Að skrifa minningagrein
Ekkert gjald er tekið fyrir birtingu minningagreina.
Þær eru einnig birtar á www.mbl.is/minningar.
Skilafrestur minningagreina er á hádegi tveimur virkum
dögum fyrir útfarardag, en á föstudegi vegna greina til
birtingar á mánudag og þriðjudag.
Fjöldi greina í blaðinu á útfarardag ræðst af stærð blaðsins
hverju sinni en leitast er við að birta allar greinar svo fljótt
sem auðið er. Hámarkslengd minningagreina er 3.000
tölvuslög með bilum. Lengri greinar eru vistaðar á vefnum,
þar sem þær eru öllum opnar.
✝ Guðni Ólafssonfæddist í
Reykjavík 8. október
1924. Hann lést á
Hjúkrunarheimilinu
Eir 1. október 2011.
Foreldrar hans
voru Valgerður
Anna Guðnadóttir, f.
13. janúar 1893 að
Kröggólfsstöðum í
Ölfusi, d. 26. júní
1960 og Ólafur Jó-
hannsson vélstjóri, f. 27. nóv-
ember 1888 að Hrófá, Stranda-
sýslu. Hann fórst með b.v. Jóni
forseta 28. febrúar 1928. Bróðir
Guðna var Páll Ólafsson, f. 20.
júní 1922, d. 30. apríl 2003. Kona
gekk í Miðbæjarskólann og síðan í
Iðnskólann í Reykjavík. Hann
lauk sveinsprófi í vélvirkjun í Vél-
smiðjunni Jötni hf. Þaðan lá leiðin
í Vélstjóraskólann í Reykjavík.
Hann lauk námi þar 1949 og Raf-
magnsdeildinni 1950. Guðni var
starfandi vélstjóri hjá Skipaút-
gerð ríkisins á m.s. Heklu 1950 til
1954. Hann vann ýmis störf í landi
fram í ársbyrjun 1961, en eftir
það lá leiðin aftur á sjóinn. Fyrst
var hann vélstjóri á skipum Land-
helgisgæslunnar fram í október
1961. Þá réðst hann til Jökla hf.
og sigldi á skipum þeirra til 1978,
þar af yfirvélstjóri frá 1965. Árið
1978 fór hann í land og gerðist
vélstjóri í Gömlu Elliðaárstöðinni
í Reykjavík, þar sem hann starf-
aði til starfsloka, 1994.
Útför Guðna fór fram frá
Lágafellskirkju 11. október 2011.
hans er Ásgerður G.
Jakobsdóttir, f. 9.
janúar 1926.
Guðni kvæntist 5.
september 1932
Magneu S. Magn-
úsdóttur, f. 21. sept-
ember 1932. For-
eldrar hennar voru
Sveinsína Þ. Jóns-
dóttir, f. 12. mars
1900, d. 21. sept-
ember 1932 og
Magnús G. Guðbjartsson, vél-
stjóri, f. 17. mars 1899, d. 14. júní
1976. Fóstursonur Magneu og
Guðna er Jakob Þór Haraldsson,
f. 14. nóvember 1962.
Guðni ólst upp í Reykjavík,
Með þessum orðum vil ég
minnast Guðna Ólafssonar vél-
fræðings sem lést nú í október,
tæplega 88 ára að aldri. Guðni
var örugglega hvíldinni feginn
þar sem síðustu mánuðir höfðu
verið honum ansi erfiðir sökum
veikinda.
Öll eigum við sjálfsagt til
minningar um fólk er við kynn-
umst snemma á lífsleiðinni og
nær að skapa sér sérstakan sess í
hjarta manns, sess sem það held-
ur hjá manni alla ævi. Guðni á
einmitt svona sess í hjarta mínu.
Guðni var mér alltaf góður, hann
var rólegur, ekki með neinn æs-
ing, alltaf stutt í grínið.
Það er reyndar varla hægt að
tala um Guðna í eintölu, það hef-
ur einfaldlega alltaf verið Guðni
og Nea. Svo náin hefur manni
alltaf fundist þau vera. Nú verður
breyting á þessu en andi Guðna
mun ávallt áfram vera þar sem
Nea frænka verður. Megnið af
sinni starfsævi var Guðni vél-
stjóri. Ég man eftir honum á
strandferðaskipunum en best
man ég þó eftir honum hjá Jökl-
unum, þá á Hofsjökli, bæði þeim
gamla og nýja.
Þegar Guðni hætti á sjónum þá
réðst hann til Rafmagnsveitu
Reykjavíkur sem vélfræðingur
við Elliðaárvirkjun. Þar leið hon-
um vel enda hafði hann gaman af
að vera innan um þessar gömlu
vélar og lagði sitt af mörkum við
að viðhalda upprunalegu ástandi
þeirra.
Þegar hann hætti störfum hjá
Orkuveitunni sökum aldurs kom
sér vel fyrir hann að eiga bílskúr
og garð. Hann var mikið að smíða
í bílskúrnum, t.d. messing-kerta-
stjaka og forláta kleinujárn.
Þetta eru mjög fallegir gripir og
bera þess merki að Guðni var
góður smiður og hönnuður. Við
erum svo heppin að eiga nokkra
gripi eftir hann, þetta eru gripir
sem eiga eftir að ganga á milli
ættliða og halda uppi merki hans
sem smiðs og hönnuðar. Á sumr-
in var það svo garðurinn, hann
var stór og bauð upp á mikið
starf. Guðni fór einnig að mála
málverk. Þau eru ófá málverkin
sem liggja eftir hann, fallegar
myndir af íslenskri náttúru.
Hin síðari ár fórum við Guðni
að veiða saman, aðallega í Elliða-
árnar en þær voru honum mjög
kærar. Þarna fórum við í nokkur
ár á meðan heilsan hans leyfði og
kannski aðeins lengur. Guðni var
mikill veiðimaður, kunni vel á
maðkinn. Minnisstæðasti fiskur-
inn sem hann fékk er síðasti lax-
inn sem hann náði. Þá átti hann
orðið mjög erfitt með gang. Við
leiddumst milli þúfnanna og náð-
um niður að Árbæjarhyl. Ég
studdi hann út í hylinn þar sem
ég skildi hann eftir með flugu-
stöng í hendi. Þó krafturinn hafi
verið orðinn lítill í hendinni lét
hann það ekkert hafa áhrif á sig.
Með seiglunni tókst honum að
koma flugunni út í hylinn og setja
í fallegan fisk sem hann náði í
land eftir snarpa rimmu. Eins og
vera ber slepptum við þessum
fallega fiski aftur út í ána. Minn-
ingarnar um þessar fallegu og
skemmtilegu stundir við ána
munu varðveitast í hjarta mínu
við hlið allra hinna ljúfu minning-
anna um Guðna Ólafsson, mann-
inn sem alltaf var gott að hitta.
Elsku Nea, ég bið góðan Guð
um að styrkja þig á þessum erf-
iða tíma í lífi þínu. Þó söknuður-
inn sé mikill þá veit ég að þú ert
mjög sátt við að Guðni hafi fengið
hvíldina.
Hvíl í friði, kæri frændi.
Magnús Kristbergsson.
Guðni Ólafsson
Við Kolla fædd-
umst með eins dags
millibili og áttum svo óendanlega
margt sameiginlegt, eitt af því
var óþreytandi veislugleði. Við
fögnuðum litlum og stórum sigr-
um og notuðum hvert tækifæri til
að gera okkur dagamun. Fyrir 5
árum þegar 35 ára afmælið blasti
við höfðum við áætlað að halda
mikla veislu en ekkert varð úr
þar sem við gátum einfaldlega
ekki ákveðið framkvæmdina –
kemur kannski ekki á óvart enda
fæddar undir merki vogarinnar
Kolbrún
Ólafsdóttir
✝ Kolbrún Ólafs-dóttir fæddist í
Reykjavík 9. októ-
ber 1971. Hún lést á
sjúkrahúsi í London
19. júlí 2009.
Útför Kolbrúnar
fór fram frá Dóm-
kirkjunni 30. júlí
2009.
og óákveðnar með
eindæmum. Sem
dæmi tók það okkur
eitt sinn tæpa hálfa
klukkustund að velja
tannkrem í súper-
markaði í Peking.
Eftir 35 ára af-
mælið var stefnan því
strax sett á næsta
stórafmæli og Kolla
hafði háar hugmynd-
ir um grímupartí með
tilheyrandi búningum, kokteilum
og glimmeri enda hafði hún sér-
staklega gaman af því að dressa
sig upp. En veislan okkar verður
að bíða betri tíma. Í stað þess
mun ég klæða mig upp í kína-
slopp með glimmergloss og skála
fyrir þér í Cosmopolitan og Bai-
leys með Wild Boys á blastinu.
Blessuð sé minning þín, Kolla
mín – þín er óskaplega sárt sakn-
að hér í höllinni.
Hrafnhildur Mooney.
Beggi hefur yfirgefið sviðið.
Í hinsta sinn. Hvílíkur meist-
ari. Þar var hann í essinu sínu,
uppi á sviði. Á leiksviði, í hljóm-
sveit, í fertugsafmælinu sínu:
„langur millikafli?“ sagði hann.
Og jóðlaði.
Hjörtu okkar eru full af þakk-
læti. Að hafa fengið að standa við
hlið hans í gleði og fjöri. Að sitja
með honum á erfiðum stundum.
Að ganga með honum gegnum líf-
ið. Að hafa átt hann að í hvers-
dagslegu dundi jafnt sem stórum
aðgerðum. Að hafa átt hann sem
vin.
Hann hafði svo mikið að gefa
og okkar lán er óendanlegt að
hafa fengið að þiggja þessar gjaf-
ir. Vináttu hans. Hjálpsemina.
Stuðið. Og stuðið í gæjanum. Því-
líkur gæi. Kynþokkafyllstur.
Alltaf.
Elsku Auður og Laufey, Óttar
og Elísabet, Lóa og Viddi, systk-
ini Begga.
Mikið hafið þið átt.
Og mikið hafið þið misst.
En við eigum hann áfram í
hjörtum okkar.
Árni Pétur og Erla.
Þorbergur Auðunn
Viðarsson
✝ ÞorbergurAuðunn Við-
arsson var fæddur
á Akranesi 19.
mars 1970. Hann
lést í faðmi eig-
inkonu sinnar og
fjölskyldu á líkn-
ardeild Landspít-
alans 4. október
2011.
Útför Þorbergs
fór fram frá Foss-
vogskirkju 13. október 2011.
Þorbergur, eða
Beggi eins og við
vinirnir kölluðum
hann, er farinn.
Hann var hluti af
stórum vinahópi af
Akranesi sem hefur
haldið saman í
gegnum árin, sem
kallar sig stundum
Smíðaklúbbinn. Nú
er skarð höggvið í
þann hóp, og það er
skrýtin en um leið erfið tilhugs-
un.
Beggi kemur ekki aftur, skarð
hans verður ekki fyllt.
Þorbergur var glaðvær, já-
kvæður, hress og skemmtilegur.
Hann sá ávallt björtu hliðarnar á
málunum. Hann var heillandi
persóna, hafði fallega útgeislun
og hreif fólk með sér.
Beggi var tónlistarmaður og
poppsöngvari af guðs náð, var sí-
fellt að semja lög og texta. Lag-
stúfur hér og textabútur þar og
síðan var sest niður með gítarinn
og sett saman frábær popp- og
rokklög.
Vinahópurinn hefur brallað
margt í gegnum tíðina. Tónleika-
hald, söngvakeppni, ferðir til út-
landa, fótbolti, partí og útilegur,
hestaútgerð og svo mætti lengi
telja. Þar sem Beggi var, þar var
stuð. Hann tók ekki annað í mál.
Beggi gerði allt vel sem hann
gerði. Hann var góður maður og
hans er nú sárt saknað.
Þóroddur, Jón Ingi, Halldór
Geir, Guðmundur Þórir,
Gunnar, Gautur Garðar,
Logi, Bjarni Þór, Kristján
Björn, Jóhann Bjarki og
Pétur Kristþór.
Elísa Jóhanna Edna Kjærne-
sted fæddist í Reykjavík 20. júlí
1938. Hún lést á Dvalarheimilinu
að Kumbaravogi 6. október 2011.
Útför Elísu fór fram frá Kefla-
víkurkirkju 12. október 2011.
Elsku Elísa okkar, núna ert þú
farin frá okkur. Við munum ávallt
sakna þín. Þú sem varst svo hlý,
góð og gefandi. Það er margs að
minnast, oft var hlegið saman á
góðum stundum.
Þú áttir í miklum veikindum
en núna vitum við að þér líður
betur og ljósið mun alltaf skína
hjá þér, elsku Elísa mín, við
þökkum fyrir að hafa átt þig sem
vinkonu.
Takk fyrir allt sem þú gafst
okkur með nærveru þinni. Guð
blessi minningu þína.
Við sendum öllum aðstandend-
um þínum okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Guð styrki ykk-
ur.
Guðrún og Alfa.
Nú er mín uppáhaldsfrænka,
hún Lísa, dáin. Hún var 11 árum
eldri en ég og passaði mig oft
þegar ég var smástelpa. Hún var
alveg einstaklega hjartahlý kona,
Elísa
Kjærnested
✝ Elísa JóhannaEdna Kjærne-
sted fæddist í
Reykjavík 20. júlí
1938. Hún lést á
Dvalarheimilinu að
Kumbaravogi 6.
október 2011.
Útför Elísu fór
fram frá Keflavík-
urkirkju 12. októ-
ber 2011.
alltaf boðin og búin
til að hjálpa öðrum
og alltaf gat ég leit-
að til hennar þegar
ég þurfti að tjá mig.
Hún var aldrei dóm-
hörð í garð annarra,
fann alltaf eitthvað
jákvætt í fari fólks.
Ég man að pabbi
minn sagði oft: Hún
Lísa er allt of góð
manneskja fyrir
þennan heim.
Hún var búin að vera heilsu-
laus í mörg ár, en aldrei kvartaði
hún yfir því. Henni þótti svo mik-
ið vænt um öll börnin sín, tengda-
börn, barnabörn og langömmu-
börnin. Hún giftist frábærum og
traustum manni Charles (Chuck)
sem er bandarískur, en hann
valdi sér nafnið Kári Þór. Á þeim
tíma þurfti fólk að taka upp ís-
lenskt nafn.
Ég man svo vel þegar þau giftu
sig fyrir 37 árum í Neskirkju, þá
átti ég von á barni. Hún fór með
mér og keypti óléttuföt á mig og
gaf syni mínum Kjartani Sævari
oft föt, eins kom hún færandi
hendi með ýmislegt í eldhúsið hjá
mér þegar ég sjálf byrjaði að búa.
Ég vil senda mínar innilegustu
samúðarkveðjur til Chucks og
allra þeirra sem stóðu henni
næst.
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Annie Kjærnested
Steingrímsdóttir.