Birtingur - 01.12.1967, Blaðsíða 36

Núna þegar við vitum að honum nægir
að snúa þessum hnetti
til þess að yfir hann gangi þorsti eða skelfing
þá fylltum við alltaf í vændum þess hann kæmi heim
stærsta vasann vatni
en þó fór það ævinlega í blómin
Aldrei vantaði þau á svalirnar
Ítalía er langt land
laaaaangt land
að eignast
„Það er ekki einu sinni til vatn“ sagði hann
ég þekki hana Ó látið mig þekkja hana
En gakktu gakktu og gakktu
alltaf ertu andspænis þorstanum
þartil manni verður ljós EYÐIMÖRKIN
sem er án endis og upphafs
hún þrýstir á brjóstið
Ítalía er langt land
laaaaangt land
einsog beiskjan
Hann fór með lestinni eða á hesti
líka með vörubílum sem fóru hjá
segjandi: „í dag kemst ég útað sjónum"
Hann var í burtu þrjá daga
jafnvel mánuð
og þegar hann kom aftur alllaf þreyttur