Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.1988, Qupperneq 12

10
Gísli Jónsson
1. Guðrún 179 9.-10. Amdís 26
2. Ingibjörg 67 11. Þórdís 25
3. Sigríður 62 12. Þómnn 24
4. Þuríður 48 13.-14. Ragnhildur 23
5. Margrét 46 13.-14. Vilborg 23
6. Kristín 36 15.-16. Sesselja 22
7. Solveig 30 15.-16. Valgerður 22
8. Guðný 27 17. Herdís 20
10. Helga 26
Af þessum 17 algengustu nöfnum eru 14 af norrænum uppruna.
Margrét og Kristín eru grískættuð en Sesselja á rætur í latínu. Öll
voru þau fyrir lifandi löngu (á 12. og 13. öld) komin inn í íslenskt
mál og lutu lögmálum þess um framburð og beygingu. Yfirburðir
Guðrúnar em hér svipaðir og á öllu landinu, tæp 18% á móti 19,7%
að landsmeðaltali. Nokkra athygli vekur að Ingibjörg er í öðm sæti,
þar sem Sigríður hefur lengst og víðast verið á landi hér. Solveig og
einkum Arndís em mun algengari en svarar landsmeðaltalinu.
Algengustu karlanöfnin (borin af a.m.k. 20) vom:
1. Jón 216 5.-6. Eiríkur 34
2. Sigurður 46 7. Ámi 33
3. Magnús 37 8. Bjami 32
4. Guðmundur 36 9. Ólafur 24
.-6. Einar 34 10. Þorsteinn 23
Þessi nöfn em norræn önnur en Jón og Magnús (bæði tekin upp
á 11. öld). Hið síðara er hrein latína. Þau höfðu bæði lagað sig að
íslensku, nema hvað Jón ætti strangt tekið að vera „Jónn“ í nefnifalli.
Röðin víkur einkum frá landsmeðaltali í því að Magnús er ofan við
Guðmund og Eiríkur er svo ofarlega. Vinsældir Eiríks vom mestar í
Múlasýslum og Skaftafellssýslu, mun meiri en annarstaðar á landinu.
Tíðni Jóns er nánast hin sama og á landinu öllu, 23% á móti 23,4%.