Vera - 01.12.1986, Síða 22

kenningar, þar sem haeg: e 1 j fnt sem bókmennta-
,,Þaö er alltaf leiöinlegt þegar
konur afneita kyni sínu eöa kyn-
systrum meö því aö þykjast vera eitt-
hvaö annaö og væntanlega merki-
legra en þær“
r^rSSn að þræta tyrir að þæaur þalræjéu
opinberlegaogþaðkemurMa ei y gð bækur þeirra séu
höfunda sem keppast um að þræt 1 JV steinunnar Sigurð-
kvennabókmenntir. I ferskubæ™á dögunum þegar hún var spurð
«>* <*
það kæmi þanmg ut. Li e.3 ;:rvitaö um hvað þau voru að
töluðu saman um kvennabokmenn niðUrstaða spyrilsins sem
tala. Til þess bend.r venefnei ekSkvennabók-
komst að því i lokin að Ste Svona þætti þarf auðvitaö aö
menntir, heldur góöar sé“ einhverja van-
undirbúa, svo að fólk se ekk. að missa ut ur soj Ap'ars er
hugsaða vitleysu. Mer fanne b ( ekkj heyra a þaö minnst
þetta líklega rétt hja þer að ko 9 y leyti skiljanlegt
að þær skrifi kvennabókmenn^^iXið bókmenntastofnun-
þar sem þeim ernauöeyn a qkammarvrði yfir vondar bókmenntir
inasemnotarþettaorðsems y Fn með þessu ganga
á sama hátt »9 ‘ h6(undur „ema »e.a trúr
þær i bjorgin. Enginn verour g ejps ég nefnd, aður
“ZSŒSatgviðUð hartanna og aKniúðu a,
hjartans lyst.“ tókmenntastofnunin yfirleitt
Heldurðu að gagnrynendur ogþá bOmenn jfa
hafi haft áhrif á það hvermg verk konur sknfa eoa
ÍsssSSii
þess að þær eru svo faar og þ haskólann er ekki neinn
skrifa um bókmenntir i bloð. y ræöa um bókmenntir og
vettvangur þar sem konur b'tfa ®fjr|eitt Þær standa einar
stöðu sína i bókmenntaheimin y . samtryggða hópa
gagnvart bóKmenntasto eunmn,, y a hefur lika alltaf
hversu Þr5ng, svi5 sen, hún
Tefgot. dsemi um Þe«a má
hátíðar nu i sumar. Þær sogur orðaði það sjálf, fjalla allar
kvikuna1' í dómnefndinm ein 9 kar,manna, eða „tilvistar-
um einhvers konar sálar repp . ö Ajjar hafa verðlauna-
vanda“ eins og nú er tiska aöl^^usagðar ímsjónarhorni
sögurnar karlmenn að aðaIper 9 bessir karlar einhleypir
þeirra. Það er dálitið merkilegt að a li eri' erfjtt með
og einmana, og vandamalþeirr e' Þ viríingu fyrir þessum
að tengjast öðrum P/I^lkobsd^ttur áberandi best, en hún
sögum þótti mer saga Svov „inrpi hefur bótt mjög spenn-
<m' ™ 0ilka°f úftu gJ »dauTtL ógTi.S, „ir
SA5ÍSS5S;»nnigÞd,«má,sagaS,o,n-
Ljósmynd:
Svala
Sigurleifsdóttir
unna, Jóhannssdúttu, m‘d0.„fHún iýsTTiámagsáhyggjum og
konu,ungahúsmó6u,ogmo5ú,.Huníiysu,^jjgpe8s. ^
byggingabasli og ahn kkjÞhakkláta typan hennar Huldu. Aöal-
óánægð og í uppreisn, e Þ þær eru sagðar
persónur i báóum Þessum swm e,u konm, g ^ ei„s
frá sjónarhorm þeirra. En karlanna. Það var einmð
sársaukafullur og algildur og 9 . fjórtán sögum
merkilegt a5 athugs, n,doma u^*'-mf > reyn'ist svo n,,i,
sem valið var ur. Ro ym verð|aunasögurnar þrjar,
iindir valdið að það fja amerl<i við valið Á þennan hátt ma
setti ekki einu amm,sP“m'„0 ojhefórenda alSaf ve,i5 gert.
þegja um bókmenntir kvenna, og nerur
Það er að koma upp athyglis-
verð hefð í skáldsagnaritun ungra
karlhöfunda, sem felst i þvi að sknfa
um sjálfa sig sem smapolla i akveðn
um hveríum.11
Annars e, að koma upp mjög amygl'SverOheiö í skáldsagna*
un ungra karlhöfunda, sem t.ls, i pv. aó ffrSsfrhóTund'
smápolla í ákveðnum borgarhverfum i y Riarna an þess
areruundirmiklumáhrifumfráJóniOdd,ogJómBjarna,anP ^
SSSliigSS
bókmennta og kvennarannsókna annars vegar og
hreyfingarinnar hms vegar? grunnrannsóknir se
Kvennarannsokmr eru að minu m g benda a a
kvennapólitikin ætti að byggja a. Það er ekki nog
22