Vera - 01.12.1988, Blaðsíða 4
Inspírasjón sótt í bækling-
inn ,,Pabbar og mömmur"
fró Kennarasambandi Is-
lands
Hver manneskja hefur ókveðna sjdlfs-
mynd og ef ég ætti að lýsa sjólfri mér þó
hef ég hingað til talið mig vera víðsýna
og frjólslynda manneskju. En þegar ég
igrunda mdlið betur þó er ég líklega víð-
sýn og íhaldssöm. Ég hef t.d. alltaf verið
hólfgerð fornaldareðla á tískusviðinu, mér
verður alltaf hverft við ef tískukóngarnir
gjörbreyta tískunni. Og þegar mér er farið
að þykja eitthvað fallegt þá er það orðið
að tísku gærdagsins. Og tónlistarsmekkur
minn er einnig íhaldssamur. Ég kann ekki
að meta músík samda eftir 1978. Ég við-
urkenni að músík Sykurmolanna höfðar
ekki til mín, segir mér ekkert nema að
Björk hafi fallega rödd og sé sjarmerandi.
Mér finnst músík Sykurmolanna vera einn
risastór brandari. Má ég frekar biðja um
Marianne Faithful, Bítlana, Rollingana eða
Leonard gamla Cohen, því þessari íhalds-
semi minni fylgir auðvitað rómantísk
árátta.
En eins og ég sagði, ég taldi mig afar
frjálslynda og tók það sem gott og gilt
þegar konurnar í Kvennó gáfu út þá til-
skipun að vinstri og hægri væru ekki til;
megum við heldur biðja um jafnrétti og
nýjar víddir, sögðu þær — burt með þessi
karlahugtök. — En nú hef ég sem sagt
komist að því að ég er íhaldssöm og að
vinstri og hægri lifa enn. Ég er þriggja
barna móðir og ég er svo íhaldssöm að
ég vil að þau fái lýsi á hverjum morgni og
fái góða menntun. Þegar ég tala um
menntun þá á ég við menntun í sem víð-
ustum skilningi, þ.e. öll þau áhrif sem börn
verða fyrir og mótar lífsskoðanir þeirra —
menntun í siðferði er ekki hvað síst mikil-
væg. En lítum nú á þetta umhverfi sem við
búum börnum okkar.
Við lifum í barnfjandsamlegri borg og
þessari borg stýrir Sjálfstæðisflokkurinn.
Skólar eru margsetnir, kröfur um næga og
góða dagvistun fyrir öll börn lætur Hægri
flokkurinn eins og vind um eyrun þjóta.
Finnst það nauðaómerkilegt. Þeir snúast
eins og flautaþyrlar í kringum sjoppuna
sem er verið að byggja á hitaveitutankin-
um, dæla peningum í óskabarn sitt —
Stöð 2. Palli á Stöð 2 fékk 4 milljónir í
styrk til að halda taflmót og fyrrverandi
forsætisráðherra sá sér til mikillar skelfing-
ar að menningin í Hollývúdd var í stór-
hættu og Stöð 2 þar með, svo að í snar-
hasti var felldur niður söluskattur af mynd-
lyklum Stöðvar 2 - VITUNDARIÐNAÐIN-
UM var borgið (svo það er allavega ein
iðngrein á grænni — þó ekki sé hún ís-
lensk). Myndlyklaævintýrið er upp á rúm-
lega 100 milljónir króna.
I Sjálfstæðisflokknum eru bæði konur og
karlar sem hafa hægrisinnuð viðhorf til
lífsins og stefna þeirra er í samræmi við
það. HÆGRI OG VINSTRI ERU TIL.
Vissulega er þetta heimsk stefna. I þá
gömlu góðu daga átti fólk mörg börn til
þess að tryggja sér framfærslu í ellinni. Þá
sýndi fólk fyrirhyggju. En börnum dagsins í
dag, framtíðarauði okkar, er sýnd fyrirlitn-
ing. Þeim er ekki boðið upp á mannsæm-
andi lífsskilyrði. í stað öryggis og friðar
þá eru þau mörg hver á nútíma vergangi.
Þau hlaupa til og frá hinum margsetna
skóla sínum í stöðugu kapphlaupi við
klukkuna, sem aftur skapar stóraukna
hættu í umferðinni. Foreldrar ungra barna
hlaupandi í hádeginu með börnin úr leik-
skóla til dagmömmu, allt innan þess hálf-
tíma sem matarhléið varir. Hugsið ykkur
alla umferðarhnútana þá. Forkólfar Sjálf-
stæðisflokksins vilja nefnilega ekki dag-
heimili, þau eru svo dýr, aúk þess sem
einn varafulltrúinn í dagvistarnefnd borg-
arinnar lýsti því yfir að hún væri á móti
dagheimilum. Og auðvitað hlýtur þetta
að sætta einstæða foreldrið, mömmu
hennar Diddu í Álfheimum, betur við hlut-
skipti sitt og barnsins er hún þeysist með
barnið úr leikskóla til dagmömmu í hverju
hádegi. Didda litla er þó alténd ekki á
dagheimili — guði sé lof og prís, eða öllu
heldur þökk sé Sjálfstæðisflokknum. Hinum
Hægri sinnaða flokki einstaklingsins.
Kannski er þetta bara allt spurning um
að við foreldrar, fóstrur og kennarar kunn-
um ekki að markaðssetja börnin okkar og
benda á hvernig má með eðlilegum milli-
færslum láta fé til framtíðarinnar, þ.e. í
börnin okkar, ala upp menntaða og hæfa
einstaklinga sem fá að búa við gott atlæti
sem síðan skilar sér til okkar aftur, bæði í
formi góðrar samvisku og rólegra og
góðra elliára.
Nú og með tölfræðilegum markaðsupp-
lýsingum væri kannski smuga að sýna
þessu skammsýna og óforsjála hægra liði
fram á að þessi uppeldisskilyrði og við-
horf til barna, sem nú ríkja, gætu hugsan-
lega alið af sér nokkra harðduglega
nagla sem lifðu þetta af, einstaklinga sem
hefðu lært að bjarga sér sjálfir. Það fyrsta
sem þessum einstaklingum dytti í hug er
það horfði upp á alla ellibelgina (kynslóð
Davíðs Oddssonar & co) væri að gefa út
tilskipun þess efnis að sökum þess að allir
lífeyrissjóðir væru tæmdir, fengju allir elli-
belgir 65 ára og eldri tvo kosti, a) þeir
fleygi sér sjálfir fyrir ætternisstapann, eða
b) þeim verði hjálpað til þess. Skipulegar
hópferðir frá BSI kl. 14 dag hvern. Finnst
ykkur þetta fráleit tilhugsun? Ég minni á
að Hannes Hólmsteinn taldi eina fyrirstöð-
una á því að hann gæti selt ömmu sína
vera þá að hann einfaldlega ætti hana
ekki. Að öðru leyti. . .
Elísabet Guðbjörnsdóttir
4