Vera


Vera - 01.12.1988, Qupperneq 23

Vera - 01.12.1988, Qupperneq 23
grámyglu hversdagsins, hin nýtur þeirrar ánægju sem stendur til boöa — og öll ánægja hennar tengist elsk- huganum. Hvort þessi ólíku viöhorf endurspegla frekar hugmynd- ir kvenna eða staðlaðar hug- myndir karla um konur er svo önnur saga, en dauði móður- innar fellur að mestu leyti í skuggann fyrir ágreiningi systranna um karlmenn. Tvítal eftir náttmál er milli mæðgna og þar virðast ólík lífsviðhorf togast á og enn gegna föt veigamiklu hlut- verki. Móðirin rekur kvenfata- verslun og sérhæfir sig í nær- fötum. Dóttir hennar, kölluð stelpan, er mannfræðingur og hugmyndir hennar um lifið virðast stangast illilega á við hugmyndir móðurinnar. Hún klæðir sig hippalega og fyrir- lítur gildi móður sinnar (eftir- legukind frá ’68). Móðirin skil- ur dótturina ekki. Hámark myndarinnar er einræða móð- urinnar um táknrænt gildi fall- egra undirfata, það er skemmtileg ræða! Persónulýsing þessara mæögna fannst mér nokkuð gölluð, móðirin fáránlega hé- gómleg og dóttirin ósannfær- andi frekjudós. Reyndar hvarflaði aö mér að í þessari mynd hefðu orðið árekstrar milli textans og leikstjórans og leikstjórnin beinst í aðra átt en textinn. Niðurstaða tvítalsins er sú að uppreisnargjarna dóttirin gengur í björgin og glatar frelsi sínu og móður sinni að vissu leyti líka. Því hún ráð- gerir að koma sér í mjúkinn hjá vini móðurinnar sem ræð- ur styrkveitingu sem hún hef- ur hug á. Myndin sýnir því að freka menntakonan er ekki síður upp á karlveldið komin en fína frúin, raunar hefur hún meiri þörf fyrir velþóknun karlmannsins en móðirin. Túlki maður þetta bókstaf- lega er hér dregin upp dökk mynd af frelsi kvenna, tii að hljóta rannsóknastyrk er nauðsynlegt að koma sér í mjúkinn (upp í?) hjá handhöf- um fjármagnsins, karlveldinu. En einnig má túlka þessa nið- urstöðu sem hugmyndir (og kannski draumsýn) karl- manna um valdaleysi kvenna? í síðustu myndinni, Geir- mundi Hrafni Karlssyni, tala enn saman mæðgur. Móðirin er fimmtug saumakona sem fæst við fataviðgerðir heima. Á sviðinu hangir einkennis- búningur sjómanns, senni- lega Geirmundar, þess ein- kennilega geirfugls sem öðru hvoru fréttist af úti í heimi, kannski siglandi út um höfin blá í sautján ár? í fyrstu virðist dóttirin vera unglingsstúlka, ákaflega barnaleg og gæti virst þroska- heft. En samtalið leiðir í Ijós að hún er gift kona og móðir sem virðist stöðugt þrá föður sinn, þann sem sigldi burt fyrir löngu síðan. Kannski á föðurmissirinn að hafa sett spor á sál dótturinnar og fest hana í hlutverki litlu stúlkunn- ar? Þessi mynd snart mig hvað síst. í mínum huga er fimm- tug kona sem situr heima all- an daginn og gerir við ann- arra manna föt varla raun- veruleg, í besta falli er hún gamaldags kvenlýsing, jafn- vel skrípamynd. Þær fimm- tugu konur sem ég þekki eru a.m.k. ákaflega ólíkar þessari gömlu saumakonu sem lifir í fortíðinni og raular þjóðvísur viö vinnu sína. En kannski sjómaðurinn hverflyndi hafi rænt konuna lífsgleðinni og gert hana gamla um aldur fram? Kannski er ég bara eitt- hvað skrítin að trúa því ekki. Vissulega tala konur mikið um karla og líf þeirra snýst að miklu leyti um að uppfylla óskir karlanna. Og um þessa þætti í lifi kvenna snýst leikrit- ið. Ég held hins vegar að kon- ur lifi sig ekki eins gagnrýnis- laust inn i hlutverk sín og konurnar í leikritinu gera, mér er raunar til efs að þær hafi nokkurn tíma gert það. Þarna örlaði t.d. aldrei á að konurn- ar gerðu grín að körlum eða töluðu um þá eins og dyntótta krakka, sem þó er mjög al- gengt í raunverulegum sam- tölum kvenna um karla. En það er ekki við því að búast að karlskáld dragi fram þannig myndir af konum — hann hefur einfaldlega aldrei séð þær (við tölum nefnilega allt öðruvísi við karla en um þá!) Nú er ég ekki að segja að hver sem er megi ekki skrifa um hvað sem er. En niðurstaða mín er sú að hér sé annað hvort á ferðinni frekar yfirborðsleg lýsing sem ekki kafar dýpra vegna þekk- ingarskorts á viðfangsefninu eða þá að hér sjáum við anga af draumsýn karlmannsins um að hugsun konunnar snú- ist öll um hann sjálfan. Ragnhildur Richter BJörg Árnadóttir, Ragnheiður Gestsdóttir: Ég á afmæli T dag Langar þig að halda virkllega 5pennandi barnaafmæli? í þessarl bók er að finna margs konar uppástungur um tilbreytlngu í afmælishaldi. BJörg Árnadóttir hefur í samvinnu vlð Ragnheiðl Qestsdóttur myndlistarmann útfært þessar hugmyndlr þannig að auðvelt er að fara eftir þeim og miðað er við að verðl sé stlllt í hóf. 5em dæml um ýmlss konar veisluhöld má nefna ævintýraveislu, páskaafmæli, sjóræningjaboð ogjólaveislu. f hverjum kafla er að finna allt á elnum stað, matar- eða kökuuppskriftir, leiðbeiningar við undirbúning, skreytingar, leikl o.s.frv. Bókin sem er 64 bls., er prýdd fjölmörgum teiknlngum, uppdráttum og Ijósmyndum. Verð: 1775,- Félagsverð: 1495,- Kilja: 1275,- Mál og menning 23

x

Vera

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vera
https://timarit.is/publication/858

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.