Vera - 01.12.1988, Blaðsíða 12

kvæntra. Dæmið lítur aftur á móti allt öðru vísi út hjá konum
því nánast enginn munur er á launum giftra og ógiftra
kvenna. Þannig hafa ógiftar konur 98% af meðallaunum
giftra fyrir hvert ársverk.
Sá munur sem er á meðallaunum kvæntra og ókvæntra
karla er í skýrslunni skýrður með því ,,að meðallaun á árs-
verk hækka verulega hjá körlum eftir tvítugt og flestir karlar
kvænast á þrítugsaldri"! Þettaskýrirauðvitaðekki nokkurn
skapaðan hlut og gerir ekki annað en að opinbera vana-
bundna hugsun þar sem ein rökleysa er látin styðja aðra.
Af hverju hækka laun karla um tvítugt en ekki kvenna? Af
hverju hækka laun karla þegar þeir komast á giftingaraldur
en ekki kvenna? Svarið er einfalt. Þá gerast þeir framfær-
endur en þær fara á framfæri og taka að leggja fram ólaun-
aða vinnu á móti. Þaö er nefnilega blekking að laun séu
greidd eftir vinnuframlagi. Þau eru greidd eftir því hvort það
er karl eða kona sem vinnur verkið. Þetta eru engin ný
sannindi enda gömul saga og ný að laun starfsstétta lækka
i réttu hlutfalli við fjölgun kvenna í stéttinni sbr. læknastétt-
ina í Sovétríkjunum og kennarastéttina hér á landi.
Um allan heim er fátækt kvenna mun meiri en karla. Ef
litið er á allar þær fjölskyldur sem búa við fátækt í Banda-
ríkjunum kemur í Ijós að í rúmlega helmingi þeirra eru kon-
ur framfærendurnir. Fjölskyldur kvenna eru sex sinnum lík-
legri til að veröa fátæktinni að bráð heldur en fjölskyldur
karla. Ef að líkum lætur er ástandið mjög svipað á íslandi
enda einstæðar mæður einn verst setti hópur samfélags-
ins. Hér að ofan hefur verið gerð tilraun til að
greina rætur karlveldisins — tilraun til að
Gerum hið sýna fram á að karlveldið er ekki aðeins
~ + »m hugmyndafræðilegt fyrirbæri heldur ekki
osynilega Síður efnahagslegt. Karlveldið er til staðar
„ # í flestum þekktum hagkerfum og hefur
synilegt tíðkast á öllum tímum. Sú undirmálsstaða
sem konum er úthlutuð í samfélaginu er
bundin í víðtækt kerfi sem ekki verður kollvarpað með því
að konur mennti sig meira, vinni meira, taki aukinn þátt í fé-
lagsstörfum, taki að sér mannaforráð og ábyrgðarstöður
o.s.frv. samanber endalausar hvatningar ýmissa kvenna-
samtaka og verkalýðsfélaga. Því verður ekki kollvarpað
nema árþúsunda vinnuframlag kvenna verði metið að verð-
leikum og hin ósýnilega meginstoð verði gerð sýnileg. Því
verður ekki kollvarpaö nema karlar og samfélagið í heild
sinni taki sinn skerf af ábyrgðinni á viðhaldi samfélagsins
frá degi til dags og uppeldi og umönnun nýrra þjóðfélags-
þegna. Þetta kostar umtalsverða fjármuni og krefst aukins
vinnuframlags af körlum og þar stendur hnífurinn í kúnni.
Hagkerfið þarf á róttækri uppstokkun að halda og það eru
konur sem verða að framkvæma hana. Karlar hafa ekki
þann skilning á hinu ósýnilega hagkerfi sem til þarf.
—isg
HUGTÖK í
//1 guðanna bænum ekki tala um
dagvistarmál, talaðu frekar um eitt-
hvað sem máli skiptir eins og efnahags-
mál/' Bað gamall og gróinn stjórn-
málamaður mig þegar hann frétti að til
stæði að ég færi inn á þing stutta stund.
Vissulega velti ég þessari bón gamals
manns fyrir mér og eins og kvenna er
siður langaði mig að verða við henni.
Hins vegar var ég á þeirri stundu búin
að ákveða að kveða mér hljóðs vegna
dagvistarmála eins og Kvennalista-
kvenna er siður og varð því að láta hitt
eiga sig, eða hvað? Nei, raunar komst
ég að því við skoðun að ég var að fara
að tala um efnahagsmál. Ekki skamm-
tímalausnir og yfirklór í efnahagsmál-
um heldur efnahagsmál framtíðarinnar
fólgið í uppeldi og umönnun barna í
dag. Einnig vitum við mæður að það
hvernig dagvistun barna er komið í
samfélaginu hverju sinni skiptir miklu um
hagsæld fjölskyldunnar í víðri sem
þröngri merkingu og þar með efna-
ha^sástand alls samfélagsins.
Eg ætlaði að tala um dagvistarmál
og þar með um efnahagsmál. Spurning
mannsins var röng, það verðurekki skil-
ið þarna á milli.
Efnahagslífið er ekki upphafið æðra eða utan við okkar
líf það er samtvinnað því og mannanna verk. Til þess að
meta líf og líðan efnahagsmála hverju sinni hafa menn tæki
og tól hagfræðinnar. Hagfræðingar vita flestir að til þess að
kanna ástandið þarf að skoða marga hluti og þeim er mörg-
um vel kunnugt um takmörkfræðanna. Hins vegar eru aug-
Ijóslega margir stjórnmálamenn sem ekki gera sér þetta
12