Vera - 01.09.1989, Blaðsíða 4

DRAUMURINN
Enn finn ég ylinn frá draumnum,
andvarinn kemur og fer,
þýtur í garðsins greinum,
gott er að vera hér.
Blómin hvísla í hljóði
að haustið komi víst fljótt,
enn finn ég ylinn frá draumnum
og enn er ei komin nótt.
Ég veit að haustlaufið hrynur
og hylur þig, blómið mitt,
en draumurinn vakir og vefur
vorinu um hjarta þitt.
Oddný Kristjánsdóttir
Ljóöiö er úr ljóðabók Oddnýjar „Bar ég orö saman",
sem er fyrsta bók höfundar. Oddný er fædd aö
Minna-Mosfelli áriö 1911 en hefur verið búandi í
Ferjunesi í Flóa frá 1934.
LESENDABREF
HVADA
JAFNRÉTTI
ER ÞAD ...
F.g ætla að spjalla við ykkur um
mál sem mér er mjög ofarlega í
sinni en það er jafnréttismálið.
Ég fyllist alltaf réttlátri reiði í
hvert sinn sem þau ber á góma. Þó
viðurkenni ég fúslega að þau hafa
breyst til bóta síðan á dögum lang-
ömmu okkar. En í dag vantar þó
stórlega á að sá árangur hafi náðst
sem við æskjum.
Hvaða jafnrétti er í því að hjón
sem vinna jafnlangan vinnudag og
koma saman heim, þá er það kon-
an sem tekur að sér hin daglegu
störf heimilisins, en karlinn fer í
stólinn sinn með blaðið og kaffi-
bollann og bíður í ofvæni eftir
kvöldmatnum og kallar jafnvel
einu sinni til tvisvar ,,er ekki mat-
urinn til“, þegar kvöldmaturinn
er til getur hann sest að mat sín-
um, en nú þarf að hjálpa börnun-
um að hreinsa fiskinn eða brytja
kjötið en þá er hann svo þreyttur
eftir erfiði dagsins að viðkvæðið
er „biddu fnömmu þína, hún er
4
ekki þreytt“, að snæðingi loknum
rís þessi vesalingur upp frá borð-
um og þakkar fyrir matinn ef hon-
um hefur líkað hann, annars ekki,
síðan röltir hann til stofu með
góðan kaffisopa eða jafnvel með í
glasi að ógleymdum kvöldvindl-
inum sínum, þar sest hann í stól-
inn góða og bíður eftir sjónvarps-
fréttunum.
Öðru hvoru veit þó konugarm-
urinn að hann er með lífsmarki,
en það er ef vesalings börnin (sem
konan á þá) láta í sér heyra en að
hann láti sér detta í hug að konu-
garmurinn þurfi að gera nokkuð
er eins fjarri honum og jörðin sól-
inni.
Þó eftir sé uppvask og frágangur
eftir kvöldverð, tiltekt í húsinu
eftir börnin, þvottur af þeim og
konunni, hans föt skítna ekki út,
þá er að hjálpa börnunum að læra,
í miðjum lærdómnum eru kallaðar
helstu fréttir úr sjónvarpinu, þá er
í lagi að hafa hátt. Það er engin
hætta á að börnin truflist við lær-
dóminn og þegar þau hafa lokið
við hann og eru tilbúin að fara í
háttinn þá á eftir að færa þeim
epli, mjólk og jafnvel brauð og
kex.
Þegar húsbóndanum finnst tími
til að ganga til náða er konuvesal-
ingurinn farinn að þrá næðisstund
útaf fyrir sig þó ekki væri nema til
að fá sér kaffibolla, sígarettu og
líta í blaðið.
Þá röltir húsbóndinn til náða
þungur á brún með næturkveðju á
vörum „alltaf er þetta andskotans
kvölddroll á þér kona, ætli þú vær-
ir ekki burðugri á morgnana ef þú
kæmir þér í bælið á kvöldin."
Helga Hansdóttir húsmóðir
Stóragerði3
Hvolsvelli