Vera - 01.09.1989, Blaðsíða 35

það stefnuleysi sem ríkt hefur í meðferð þeirra
og það er löngu orðið tímabært að breyta því.
Ég er líka þeirrar skoðunar að þorri almennings
krefjist róttækra breytinga. En auðvitað verður
að fylgja þessu eftir og ég geri mér vonir um að
útgáfa nefndarálitsins geti skapað umræður og
aukinn þrýsting á stjórnvöld. Lagabreytingarn-
ar þurfa auðvitað að fara í gegnum þingið en
neyðarmóttakan og fræðslan er bara spurning
um frumkvæði og fjármagn. Þetta eru hins veg-
ar alls ekki dýrar tillögur og að auki þarf ekki
allt að koma í einu. Þetta er spurning um
áfangaj)róun og j)að er heldur ekki víst að fram-
kvæmdin verði nákvæmlega eins og við leggj-
um til. Það þarf að prófa sig áfram og aðlaga
neyðarmóttökuna íslenskum aðstæðum. En
fyrst og síðast er þetta spurning um að tryggja
húsnæði, fólk og fræðslu.
Á síöasta þingi lagöi dómsmálaráö-
herra fram frumvarp til laga um breyt-
ingu á þeim kafla hegningarlaganna
sem fjallar um kynferöisbrot. Er þetta
frumvarp í anda nefndarálitsins?
Það var ekki nefndin sem slík sem samdi það
frumvarp enda var henni ekki falið það. Ráð-
herra fól Jónatan Þórmundssyni, formanni
nefndarinnar, og Þorsteini A. Jónssyni, deildar-
stjóra í dómsmálaráðuneytinu, að vinna þetta
verk og þeir tóku upp okkar tillögur og bættu
síðan við kafla um meðferð sifjaspellamála.
Það er margt ágætt í þessu frumvarpi en annað
sem ég mundi hafa öðruvísi. Ýmsir kvenna-
hópar hafa gert mjög vel rökstuddar athuga-
semdir við frumvarpið sem tekið var tillit til í
allsherjarnefnd efri deildar Aljíingis og frum-
varpið er nú í biðstöðu.
Þessir sömu kvennahópar hafa veriö
meö hugmyndir um einhvers konar ríkis-
styrkta miöstöö sem rekin yröi af þeim, og
sem sœi um frœöslu til þeirra sem vinna
meö kynferöisafbrotamál og aöstoö viö
fórnarlömb slíkra afbrota. Samrœmast
þessar hugmyndír fillögum „nauögunar-
málanefndarinnar“?
Ég þekki þessar hugmyndir þeirra ekki nógu
vel til að segja nokkuð um þær. Ég held hins
vegar að J)að sé mjög mikilvægt fyrir áhuga-
hópa um þessi mál að sameina krafta sína þann-
ig að átakið nýtist þeim öllum — þeir ýti allir í
sömu átt. Þannig held ég t.d. að það sé mjög
mikilvægt gagnvart stjórnvöldum að það verði
ekki mikill ágreiningur um framkvæmdaatriði
svo þau geti ekki vikið sér undan framkvæmd-
unum í skjóli þess. Konur þurfa að vera nokkuð
sammála um þær breytingar sem þær vilja ná
fram.
-isg.
fS!
iir
HUGMYNDASAMKEPPNI
UM SKIPULAG Á GELDINGANESI
Reykjavíkurborg efnirtil hugmyndasamkeppni um skipulag áGeldinganesi samkvæmt keppnislýs-
ingu þessari og samkeppnisreglum Arkitektafélags íslands.
Viöfangsefni þessarar hugmyndasamkeppni er aö kanna byggingarmöguleika á Geldinganesi,
sem frá náttúrunnar hendi er aö mörgu leyti sérstætt sem byggingarsvæði.
Keppnissvæðiö er allt Geldinganes, sem er um 220 hektarar aö stærð, og auk þess eiðið sem tengir
Geldinganesiö við land.
Heimild til þátttöku hafa íslenskir rikisborgarar og útlendingar með fasta búsetu á íslandi, þó meö
þeim takmörkunum sem, kveðið er á um í 20. gr. samkeppnisreglna A.í.
Trúnaðarmaður dómnefndar er Ólafur Jensson, framkvæmdastj. Byggingaþjónustunnar, Hallveig-
arstig 1, Reykjavík, pósthólf 1191, 121 Reykjavík, símar 29266 og 39036 (heima).
Gögn varðandi keppnina verða afhent af trúnaðarmanni dómnefndar I Byggingaþjónustunni, Hall-
veigarstíg 1, Reykjavík. Keppnislýsing verður látin i té endurgjaldslaust, en fyrir önnur keppnisgögn
skal greiða skilatryggingu að fjárhæð kr. 5.000.
Veitt verða verðlaun að fjárhæð kr. 5.000.000. Fyrstu verðlaun verða ekki lægri en kr. 2.500.000. Auk
þess er dómnefnd heimilt að kaupa tillögur fyrir allt að kr. 1.000.000. Verðlaunaupphæð er miðuð
viö vísitölu byggingarkostnaðar I maí 1989, 139.0 stig.
Tillögur skal afhenda trúnaðarmanni í Byggingaþjónustunni, Hallveigarstig 1, Reykjavík, eigi síðar
en 13. desember 1989 kl. 18.000 að íslenskum tíma.
Borgarstjórinn i Reykjavík.
35