Vera - 01.09.1989, Blaðsíða 15

hótun sem það er, hefur hingað til Glsela Böhrk,
nægt okkur — ógnunin ein. En það kvennamálaráðfrú
hefur oft kostaö langvinna samninga- í Schleswlg-Holsteln
fundi og rökræður að fá þá til að fall-
ast á okkar málstað.
Formaður flokksins og forsætisráð-
herrann hér, Björn Engholm, hefur
þá reynst dyggur stuðningsmaður
okkar hugmynda enda átti hann ekki
síst þátt í að stofna þetta ráðuneyti.
Svo er um þriðjungur þingflokksins
konur og að síðustu er staðreyndin
sú, að konur hafa byr núna. Og
stjórnmálamennirnir vita það. Þeir
eru þess vegna reiðubúnir til að fall-
ast á okkar málflutning annað hvort
af því að þeir hafa slæma samvisku,
rétta sannfæringu eða bara vegna þess
að annað borgar sig ekki fyrir þá póli-
tískt. Við hikum ekki við að notfæra
okkur þessa aðstöðu!"
Geturöu nefnt dœmi um hluti,
sem þiö eruö aö fást viö?
„Þessi nýja fylkisstjórn hefur verið
mjög iðin við að endurskoða lög og
setja ný, enda höfum við beðið eftir
því lengi að fá að stjórna! Hér hafa
verið lögð fram frumvörp að nýjum
lögum um skóla, um dómskerfið, um
réttindi og skyldur opinberra starfs-
manna og útvarpslög. Það er gegnum
gangandi regla að f öllum nefndum
og ráðum á vegum þess opinbera
skuli konur skipaðar í annað hvert
sinn, þannig að alls staðar verði jöfn
skipting karla og kvenna. í lögunum
um opinbera starfsmenn eru ákvæði
um sí-menntun, endurmat á reynslu
hefðbundinna kvennastarfa — lfka
húsverk — um hlutastörf og um líf-
eyrisréttindi, allt hlutir sem varða
konur sérstaklega."
Hvaö annaö en umsagnarréttur
er á verksviöi ráöuneytisins?
,, Auk slíkra lagalegra verkefna höfum
við vitaskuld einnig rétt á að móta og
leggja fram eigin frumvörp og stofna
til verkefna. Við höfum til þessa ein-
beitt okkur að atvinnumálum og
menntunarmálum. Sem dæmi get ég
nefnt verkefni, sem við erum að fara
af stað með og snertir þær konur sem
vilja snúa aftur út á vinnumarkaðinn
eftir að hafa um skeið verið heima-
vinnandi. Við erum að byrja rekstur
ráðgjafar fyrir þennan hóp og það er
ráðgjöf ætluð konum í dreifbýlinu.
Til þess að ná til þeirra er ráðgjöfin
hreyfanleg, hún er reyndar á hjólum
því hún er í rútu! Rútan fer á bæina
eða í þorpin og hittir konurnar því
heima hjá sér. Ég get líka nefnt verk-
efni sem við erum að fara af stað með
í barnaskólum og snýst um að víkka
starfsval stúlkna. Þá erum við með á
prjónunum stuðningsnet fyrir konur,
sem þegar eru útlærðar í hefðbundn-
um karlafögum, einkum á iðnaðar-
sviðinu, en veigra sér við að starfa að
sinni iðn, þar sem þær lenda oftast í
því að vera eina konan á stórum
vinnustað. Þá get ég nefnt verkefni á
sviði unglinga- og tómstundastarfs,
sem hingað til hefur hentað strákum
fremur en stelpum og okkur þykir
ástæða til að breyta því.
Eins og þú eflaust sérð, eru öll þessi
verkefni tengd málaflokkum, sem
samkvæmt venju heyra undir hin
ýmsu ráðuneyti, ráðgjöfin ætti auð-
vitað að eiga heima í atvinnumála-
ráðuneytinu, starfsval og starfskynn-
ing í menntamálaráðuneytinu o.s.frv.
Það sem við erum að gera, er að
hrinda þessum verkefnum af stað, við
15