Vera - 01.03.1995, Qupperneq 6

þór nni á þing
kannt ekki tungumáliö og lítur ööru vísi út.
Fólk þarf mikla og góða aðstoö viö að koma
sér inn í samfélagið.
Þessu verkefni lauk eftir áramót 1992 og
þá komst ég aö í sex mánaöa starfsþjálfun
hjá EFTA I Genf, vann á upplýsingaskrif-
stofu. Ég hélt raunar að þá myndi ég setjast
aö á meginlandinu en svo varö þó ekki. Ég
kom heim um sumarið þegar starf losnaði á
skrifstofu Kvennalistans og ég ákvað að
sækja um að gamni. Ég fékk starfið og þar
með voru örlög mín ráðin/' segir Þórunn fjör-
lega ogfull af eldmóði.
Komum og rifum kjaft
Þegar hér var komiö sögu hafði Þórunn
kynnst starfi Kvennalistans töluvert því sum-
arið 1991 hafði hún, ásamt nokkrum kon-
um úr Háskólanum, gengið til liös við sam-
tökin. Undirbjuggu þær sig vel fyrir
landsfundinn 1991, sem haldinn var á Sel-
tjarnarnesi, og létu talsvert til sín taka.
„Við mættum á þennan landsfund og rif-
um kjaft," segir hún prakkaralega.
Um hvað var rifist?
„Við vorum stundum kallaðar „ungu,
reiðu konurnar" en þegar við fórum að tala
kom í Ijós að við vorum reiðar út af nákvæm-
lega sömu málum og eldri Kvennalistakonur
10 til 15 árum fyrr. Við vorum nýkomnar úr
námi, sumar byrjaðar að eiga börn og lýst-
um aðstæðum okkar. Eldri konurnar þóttust
hafa heyrt þetta allt áður en viö bentum
„Ég hef ekki fundið að við séum feimnar við
að takast á um mál þegar við erum ekki
sammála. Nútímalegir stjómunarhættir miða
einmitt að því að fólk tali saman til að
komast að niðurstöðu og við þomm alveg að
breyta stefnunni þegar nauðsyn krefur.“
þeim á að aðstæður hefðu bara ekkert
breyst frá því þær voru í okkar sþorum. Þær
yrðu að kyngja þeim sára sannleika að bar-
áttan hefði skilaö allt of litlu. Þetta fór auð-
vitað fram í mesta systerni, eins og venjan
er í Kvennalistanum, en mér þótti þetta
skemmtilegt og áhugi minn var vakinn. Þeg-
ar starfið losnaöi svo sumarið 1992 sló ég
til og síðan hefur Kvennalistinn verið mitt líf
og yndi."
Þórunn metur mikils hvað henni var strax
treyst vel, þrátt fyrir ungan aldur, enda finnst
henni mesti kostur hreyfingarinnar hvað
auðvelt er að komast þar til áhrifa ef konur
landsfunda og vorþings og í því eiga sæti
tveir fulltrúar frá hverjum anga, eða 16 kon-
ur, einnig þingkonur, varaþingkonur og
starfskonur. Mér finnst tengslin út T angana
hafa batnað og upplýsingastreymiö frá skrif-
stofunni út um land orðið auðveldara og
skýrara," segir Þórunn. En finnst henni þátt-
taka í starfi Kvennalistans nógu almenn?
„Sem starfskonu finnst mér hún auðvitað
aldrei nógu almenn og vildi að miklu fleiri
konur kæmu til starfa. En við stöndum þó vel
miðað við aðra stjórnmálaflokka. Þátttakan
var t.d. mjög góð fyrir síðustu kosningar."
Efnahagslegt sjálfstæði mikilvægast
Starfsaðferðir Kvennatistans eru oft gagn-
rýndar, t.d. þykir hann lengi að taka ákvörð-
un og komast að niðurstöðu. Finnst þér
vinnuaðferðirnar réttar?
„Já, mér finnst sú grundvallarregla rétt að
ræða málin T gegn til að finna sameiginlega
niðurstöðu. Ég hef ekki fundið að við séum
feimnar við að takast á um mál þegar við erum
ekki sammála. Nútímalegir stjórnunarhættir
miða einmitt að þvt að fólk tali saman til að
komast aö niðurstöðu og við þorum alveg að
breyta stefnunni þegar nauðsyn krefur."
Nú var verið að ganga frá stefnuskrá fyrir
kosningarnar. Eru miklar breytingar frá fyrri
stefnuskrá?
„Nei, ekki í grundvallaratriðum en hún erít-
arlegri en stefnuskráin frá 1991 og í henni eru
nýir kaflar, m.a. um ofbeldi gegn konum, of-
beldi gegn börnum og um réttarvörslukerfið,
t.d. um afskipti lögreglu af ýmsum málurn."
Á hvað vilt þú teggja mesta áherslu?
„Mér finnst efnahagslegt sjálfstæði
kvenna vera mikilvægasta málið. Það er
engin spurning," segir Þórunn og kveður
fast að orði, „en ég hef einnig áhuga á utan-
ríkismálum, mannréttinda- ogfriðarmálum,"
bætir hún við.
„Hér á landi er ennþá 50% launamunur á
körlum og konum. Það segir allt sem segja
þarf. Mér sýnist ekkert vera að gerast sem
mun breyta þessu enda hefur verkalýðs-
hreyfingin sannað getuleysi sitt. Það þarf að
stokka upp meingallað launakerfi ríkisins
þar sem yfirmenn, sem flestir eru karlar, fá
ýmsar aukagreiðslur, sporslur og hlunnindi,
en konurnar sitja uppi meö taxtakaupið."
Getur Alþingi breytt þessum launamun?
„Já, Alþingi getur komið lögum yfir ýmis-
legt og haft þannig áhrif. Kvennalistinn vill
að fram fari ókynbundiö starfsmat sem
hafa áhuga á að beita sér og vilja leggja sitt
af mörkum.
„Vinkvennahópur minn úr Háskóla ís-
lands hefur verið virkur innan Kvennalistans
enda er þaö svo að ef þú hefur áhuga og vilt
taka þátt í starfinu, stendur enginn í vegi fyr-
ir þér. Við tókum að okkur að endurskoða
lög og starfsreglur Samtaka um kvennalista
og mér finnst starfið hafa batnað eftir að
nýju reglurnar voru settar. Markmiðið var að
skilgreina betur hvar ábyrgðin T starfinu lægi
og gera það markvissara. Lagöar voru skýr-
ari línur um vinnu málefnahóþa, sem viö
köllum þankabanka, þar sem áhersla er
lögð á að vinnan hafi upphaf, miðju og endi
en renni ekki út í sandinn eins og oft vill ger-
ast. Ein kona var því gerð ábyrg fyrir hverjum
hóþi því áður var oft óljóst hver bæri ábyrgð-
ina.
Mikilvægasti árangur þessara breytinga
er markvissara starf samráösins en þaö er
fulltrúasamkoma 28 kvenna sem kemur
saman fjórum til fimm sinnum á ári. Sam-
ráðið er æðsta vald samtakanna á milli