Vera - 01.03.1995, Blaðsíða 4

Elísabet Þorgeirsdóttir ræöir við
Þórunni Sveinbjarnardóttur sem skipar 3. sæti
Kvennalistans í Reykjavík
Framundan eru kosningar þar sem
Kvennalistinn mun bjóða í tjórða sinn
fram til Alþingis. í þriðja sæti á lista
Kvennalistans í Reykjavík er fulltrúi
ungra kvenna, nýrrar kynslóðar
Kvennalistakvenna. Hún heitir Þórunn
Sveinbjarnardóttir og er 29 ára gömul.
Þegar Kvennalistinn bauð fyrst fram,
1983, var Þórunn í menntaskóla og
ekki búin að fá kosningarétt. Samt var
hún þá strax ákveðin í að kjósa
Kvennalistann en segir að stjórnmála-
umræða hafi ekki verið áberandi á
menntaskólaárum sínum. „Ég er af
kynslóð sem kemur á eftir róttækling-
um hippatímans og á undan frjáls-
hyggjufólki níunda áratugarins. Við
erum diskókrakkar, fyrsta kynslóðin
sem ólst upp við íslenskt sjónvarp og
kynntist tölvum á barnsaldri. Ósköp
venjulegt fólk og stundum svolítið
púkó,“ segír Þórunn þegar hún lýsir
sjálfri sér og sínu fólki.
Þórunn hefur aðeins fyrir sjálfri sér að sjá og
hefur ekki ráðist í að koma sér þaki yfir höfuð-
ið enda sér hún ekki hvemig venjuleg launa-
manneskja sem er aö borga af námslánum
ætti að fara aö því ein. Hún leigir íbúð með
þremur vinum og sér marga kosti við slíkt fyr-
irkomulag, - viðráðanlega leigu, félagsskap
og sameiginlegan matarkostnaö.
Þórunn hefur verið starfskona Kvenna-
listans í tvö og hálft ár. „Það hefur verið mik-
il og góð reynsla og um leið spurning um lífs-
stíl þar sem allt snýst um kvennabaráttuna.
Við erum aðeins tvær sem vinnum fyrir
Kvennalistann, ég og Kristín Halldórsdóttir
starfskona þing-
flokksins, og við eig-
um náið samstarf.
Ég hef reynt að skrifa
starfslýsingu á mínu
starfi en varla tekist
það enn því starfiö er
víðtækt og felur í sér
bæði skrifstofuvinnu og pólitík. Ég hef um-
sjón með öllu starfi Kvennalistans, sé um
rekstur hans og Ijármál, skipulegg stórfundi
og aðstoöa angana, svo eitthvað sé nefnt.
Líf mitt hefur helgast af þessu starfi og þeg-
ar kom að kosningaundirbúningi var eölilegt
að ég spyrði sjálfa mig: er það þetta sem ég
vil? Ég velti því vel og lengi fyrir mér og fann
að svarið var já. Mig langar að vinna að
stefnumálum Kvennalistans á pólitískum
vettvangi og vil leggja mig alla fram. Þess
vegna gaf ég kost á mér í framboð," segir
hún yfirveguð og ákveðin.
Skemmtilegast í Háskólakórnum
Þórunn erfædd T Norðurmýrinni og bjó þartil
8 ára aldurs. Þá flutti hún inn í Fossvog og
var í einum af fyrstu árgöngum Fossvogs-
skóla. Síöan fór hún í Réttarholtsskóla og í
Menntaskólann í Reykjavík þaðan sem hún
lauk stúdentsprófi 1984.
„Á menntaskólaárum mínum var ekki
mikið talað um pólitík en síðasta veturinn
fengum við kynningu á stjórnmálaflokkum
og þá kom Guðrún Agnarsdóttir aö kynna
Kvennalistann. Við stelpurnar uröum mjög
uppveðraðar eftir þá heimsókn, Guðrún
stóð sig auðvitað svo vel. Síðan hef ég
aldrei verið í vafa um afstöðu rnína," segir
Þórunn með stolti í röddinni.
Að loknu stúdentsprófi tók Þórunn sér
eins árs hlé og fór m.a. til Frakklands. Árið
eftir hóf hún nám í stjórnmálafræðum við
Háskóla íslands og lauk prófi þaðan 1989.
„Mér líkaði mjög vel í stjórnmálafræðinni
og kynntist góöu fólki," segir Þórunn. „Þetta
var áöur en stjórnmálafræðin varð tískufag
og vorum við fá, eða 10 til 15, í mínum ár-
gangi. Ég söng í Háskólakórnum í þrjú ár,
það var örugglega það skemmtilegasta sem
ég gerði t Háskólanum! Og ég tók þátt í stúd-
entapólitíkinni, fyrst í Félagi vinstri manna
og varö svo fyrsti formaður Röskvu þegar Fé-
lag umbótasinnaðra stúdenta og vinstri
menn sameinuðust. Sú reynsla var lær-
dómsrík og eftir þrennar kosningar vann
Röskva meirihluta í Stúdentaráði og hefur
farið með stjórn þess síðan," segir Þórunn
um fyrstu afskipti sín af pólitTsku starfi og
rifjar upp að nú sé Röskva orðin 7 ára.
En Þórunn vildi læra meira um stjórnmál
og fór að loknu prófi.í Háskóla íslands T
framhaldsnám í alþjóöastjórnmálum. Hún
fékk inngöngu T Johns Hopkins University T
Washingtonborg og var svo heppin að kom-
ast að í útibúi skólans í Bologna á ítalTu fyrri
veturinn en skólinn rekur einnig útibú í Nanj-
ing í Kína.
„í skólanum í Bologna voru aðeins 150
nemendur, alls konar fólk hvarvetna aö úr
heiminum, og mynduðust sterk tengsl á
milli nemenda í þessu fjölþjóðlega umhverfi.
Ég leigði Tbúð með stúlku frá Bandaríkjunum
og karlmanni frá Indlandi og eignaðist þarna
nokkra af mínum bestu vinum. Ég lærði
meira um Evrópustjórnmál fýrri veturinn en
seinni veturinn varégí Bandaríkjunum ogtók
masterspróf þaðan. Fyrir mig var menningar-
sjokk aö koma til Washington, sem er mikil
glæpaborg, en ég lærði að lifa T borginni og
líkaði mjögvel. Éggæti meira að segja hugs-
að mér aö búa þar," bætir hún við enda Ijóst
að Þórunn er alþjóöleg T hugsun.
Sumarið 1991 kom hún heim og fékk
vinnu tímabundið sem aðstoðarmanneskja
Hólmfriðar Gísladóttur hjá Rauða krossi
íslands. Þá var nýkominn til landsins hópur
víetnamsks flóttafólks og var verkefni Þór-
unnar aö aðstoða það við að koma sér fyrir.
„Þetta var gaman en um leið erfitt," seg-
ir hún. „Þaö var dýrmæt reynsla aö kynnast
því hvernig það erfyrir útlendinga að byrja að
búa á íslandi. Hvað það getur verið erfitt að
eiga við kerfið þegar þú ert útlendingur,
r