Vera - 01.03.1995, Blaðsíða 37

Hun stendur við eldavelina þegar eg kem til
hennar í hádeginu og færir fisk upp á disk,
fyrst handa 6 ára dóttur sinni, Heru, og síð-
an handa vinkonu hennar. Þær sitja við eld-
húsborðið og dingla fótunum, nýkomnar úr
skólanum, kðtar og svolítið spenntar,
kannski bara yfir öllu þessu lífi sem er
framundan. Svo þurfa þær að sýna mér leik-
rit. Nema hvað!
Það er engu líkara en ég sé stigin beint
inn í Hvíta dauðann, áður en Alma fór á Hæl-
ið eða rétt eftir aö hún kom heim, læknuð af
berklunum. Þórey Sigþórsdóttir vakti athygli
þjóðarinnar í hlutverki
um berkla á íslandi
sem sýnd var í Sjón-
varpinu um jólin og
Hera var áfram dóttir
móður sinnar, líka í
myndinni. Vera heim-
sótti þær mæðgur
dag nokkurn í janúar
þegar buldi á kvist-
um í risíbúð þeirra í
Hlíðunum.
Þórey hellir uppá
velsterkt kaffi í
Ttölsku pressukönn-
unni sinni og við
hreiðrum um okkur í
rústrauöu stofunni
hennar. Húsgögnin
muna tímana
tvenna, Þórey hefur
gaman af því að hafa
gamla hluti í kringum
sig, fjölskylduarfinn
eða sérstaka hluti
sem hún finnur á
fornsölum hér og þar
og hefur með sér
heim. Það fer vel um
Ölmu í þessari mynd
okkur því þetta er hlýlegt heimili. Við byrjum
á því að tala um Hvíta dauðann og Ölmu.
„Mér fannst ég eiga auðvelt með að
skilja Ölmu og ég reyndi að setja mig eins
vel og ég gat inn T aðstæður hennar og per-
sónuleika. Hún er einstæð móðir, eins og
ég er reyndar líka, en á þeim tlma var það
mjög erfið staða og fólk leit jafnvel niður á
einstæðar mæður. Henni er kippt út úr sín-
um veruleika og send á Vífilsstaði en það
var eins og dauðadómur. Þegar ég vinn hlut-
verk reyni ég að finna efni sem hjálpar mér
og leikstjórinn var líka duglegur við að út-
vega mér heimildir. Ég ræddi við fólk sem
var á Vífilsstöðum á sögutímanum og með-
al þess sem ég las var ævisaga Aðalheiðar
Bjarnfreðsdóttur, en hún þurfti að fara frá
sínum börnum þegar hún fékk berkla. Ég get
vel ímyndað mér hvaö það hefur verið erfitt
að skiljast við börnin sín við þessar aðstæð-
ur. Hins vegar var lífið á VTfilsstöðum mjög
sérstakt og virðist oft hafa verið eins og líf í
stríði. Það markaðist náttúrlega af því hvað
dauðinn var nálægur, þá verður lífshvötin
svo sterk og lífsgleðin svo mikil að fýrir þá
sem voru ekki mjög veikir var þetta kannski
meira spennandi líf en endranær og stutt í
rómantíkina. Þarna var alls konar fólk sam-
ankomiö, skáld og aðr-
ir listamenn innan um
og saman viö, og
þarna kynntust margir
menningu og listum,
sumir heyrðu t.d.
klassíska tónlist í
fyrsta sinn á Hælinu.
Ein konan sem vann
við búninga myndarinn-
ar var á Vífilsstöðum á
sínum tíma og það
kom alltaf glampi T aug-
un á henni þegar hún
sagði okkurfrá því."
Ein á ferð
í Finnlandi
Þórey útskrifaðist úr
Leiklistarskólanum
árið 1991 og hefur
haft nóg að gera síð-
Úr stuttmyndinni „í
draumi sérhvers
manns", eftir Ingu Lísu
Middleton
m lli tveggja heima